Ο δρ. Τζέι Κένεντι είναι ιστορικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ στη Βρετανία και ερευνητής του Κέντρου για την Ιστορία της Επιστήμης, της Τεχνολογίας και της Ιατρικής.
Πριν ένα χρόνο προκάλεσε αίσθηση με τη θεωρία του, η οποία «έσπασε» έναν κρυμμένο κώδικα στα έργα του Πλάτωνα. Η έρευνα του για τις μαθηματικές και μουσικές δομές που κρύβονταν στους πλατωνικούς διαλόγους, τον οδήγησε σε ενα εγχειριδίο που αποκωδικοποιεί το μυστικό περιεχόμενο των έργων του μεγάλου έλληνα φιλόσοφου.
Στα χνάρια του Πυθαγόρα, ο Πλάτωνας χρησιμοποιούσε μια μυστική διάταξη συμβόλων, προκειμένου να δώσει στο «Συμπόσιο», τον «Φαίδρο» και στα άλλα κείμενά του μουσική δομή, ισχυρίζεται ο δρ Κένεντι .
"Ο Πλάτων δεν υπερασπιζόταν ούτε την ακολασία, ούτε την αποχή"
Σήμερα ο ιστορικός επανέρχεται με μία ακόμη συναρπαστική θεωρία, που αποκαλύπτει πολλά κρυμμένα «κλειδιά» στο έργο του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου.
Ένα από αυτά αποδεικνύει ότι, ακόμη κι αν υπάρχει πλατωνικός έρωτας —πράγμα για το οποίο αρκετοί αμφιβάλλουν— σίγουρα δεν τον επινόησε ο Πλάτων. Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος δεν καταδίκαζε το σωματικό έρωτα, ούτε ύμνησε τη σεξουαλική αποχή, ισχυρίζεται Αμερικανός ερευνητής. Όπως αποκαλύπτει σε έρευνά του, το τόσο διαδεδομένο στερεότυπο περί «πλατωνικού έρωτα» δεν έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, αλλά είναι μεταγενέστερη επινόηση της... Αναγέννησης!
«Ο Πλάτων δεν υπερασπιζόταν ούτε την ακολασία ούτε την αποχή. Ηθική ήταν γι’ αυτόν η μέση οδός, μεταξύ ευχαρίστησης και ασκητισμού, και ο ίδιος αντιμετώπιζε το σεξ ως ένα φυσικό κομμάτι του έρωτα», εξηγεί ο δρ Τζέι Κένεντι.
"Ο πλατωνικός έρωτας είναι μία.... παρεξήγηση"!
Σύμφωνα με το δρα Κένεντι, το στερεότυπο περί «πλατωνικού έρωτα» σχετίζεται με μία μεγάλη παρανόηση. «Υπάρχουν αποσπάσματα σε έργα του Πλάτωνα που φαίνονται ενάντια στο σεξ, οι αρχαίοι συγγραφείς, όμως, δεν ερμήνευαν τον Πλάτωνα μ’ αυτόν τον τρόπο. Στην Αναγέννηση, οι βασίλισσες και άλλες γυναίκες στις αυλές των παλατιών στην Ιταλία, τη Γαλλία και την Αγγλία ήταν αυτές που διέδωσαν την ιδέα ότι ο έρωτας μπορούσε να υπάρχει ανάμεσα σε ψυχές! Χρησιμοποίησαν τη φήμη του Πλάτωνα ως ιδιοφυΐας για να κάνουν τους άντρες να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στο μυαλό τους και όχι στο σώμα τους. Ο όρος “πλατωνικός έρωτας” μπήκε στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες εκείνη την εποχή», τονίζει ο Αμερικανός ερευνητής.
Μερικά αποσπάσματα του Πλάτωνα υμνούν το ερωτικό πάθος. Αφηγούνται ιστορίες για αποπλανήσεις και αντιμετωπίζουν το σεξ ως ένα βήμα προς την αληθινή και διαρκή αγάπη. Για τον Πλάτωνα, ετεροφυλοφυλικές, ομοφυλοφυλικές και αμφιφυλοφιλικές τάσεις ήταν όλες φυσικές. Την άποψη αυτήν ενισχύει ο μουσικός κώδικας που βρήκε στους πλατωνικούς διαλόγους ο δρ Κένεντι.
Ο συμβολισμός των πλατωνικών κειμένων
Ο Πλάτωνας, φοβούμενος ότι θα είχε το ίδιο τέλος με τον δάσκαλό του τον Σωκράτη, ο οποίος κατηγορήθηκε για διαφθορά των νέων, έκρυψε τη φιλοσοφία του, χρησιμοποιώντας μουσικούς συμβολισμούς. Διαίρεσε κάθε έργο του σε 12 μέρη, συμβολίζοντας το καθένα με μια μουσική νότα. Στις αρμονικές νότες τοποθετούσε τις θετικές ιδέες, όπως η αγάπη και η καλοσύνη, και στις παράφωνες τις αρνητικές, όπως η απόρριψη, η φιλονικία και το κακό. Για παράδειγμα, στο ‘Συμπόσιο’ μεταξύ των ‘παραφωνιών’ ήταν το εμπόριο του σεξ, όχι όμως και το ερωτικό πάθος που γεννιέται από την αγάπη για την ψυχή του άλλου και το οποίο βρισκόταν κάτω από τις πιο μελωδικές νότες. Ο Πλάτωνας δηλαδή δεχόταν το σεξ ως μέρος της αληθινής αγάπης.
Ο όρος ‘πλατωνικός έρωτας’ επινοήθηκε τον 15ο αιώνα, παίζοντας πολύ σημαντικό ρόλο ως προς την κατεύθυνση της ισότητας των δύο φύλων. Την εποχή που μεταχειρίζονταν τις γυναίκες ως σκλάβες ή παραγωγικές μηχανές, ο πλατωνικός έρωτας ήρθε να δώσει στον γυναικείο πληθυσμό -τουλάχιστον της βασιλικής αυλής- περισσότερο χρόνο για φλερτ και συμμετοχή στα καλλιτεχνικά και πολιτιστικά δρώμενα.
Ο Πλάτωνας και η σεξουαλικότητα
Κατά τον δρ. Κένεντι, ο Πλάτωνας σηματοδότησε μια στροφή στην ιστορία της σεξουαλικότητας στον δυτικό κόσμο, πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι εφηύρε τον ρομαντισμό. Στο πλατωνικό έργο, το ερωτικό πάθος είναι η πνευματική δύναμη που οδηγεί τους ανθρώπους στη δημιουργία βαθύτατων ανθρώπινων δεσμών και εντέλει στην αυτογνωσία. Η δημιουργική δύναμη του έρωτα (ή της αγάπης) ενέπνεε την τέχνη, τη λογοτεχνία και τις επιστήμες.
«Ο Πλάτωνας διηγείται την ιστορία για να δείξει ότι η αληθινή αγάπη ‘σημαδεύει’ την ψυχή και όχι το σώμα. Γι’ αυτό πολλοί πίστεψαν ότι ο συγγραφέας του ‘Συμποσίου’ τασσόταν κατά της σαρκικής ένωσης, με τον μύθο του πλατωνικού έρωτα να εξαπλώνεται παντού. Από την άλλη, όμως, ο Πλάτωνας είχε εξυμνήσει τον ερωτισμό και την ομοφυλοφιλία και συμμεριζόταν την αρχαιοελληνική ιδέα σχετικά με την ομορφιά των γυμνών σωμάτων. Γι’ αυτό και οι απόψεις του έχουν απασχολήσει επί σειρά ετών τους ιστορικούς», δηλώνει ο καθηγητής στη συνέντευξή του.
Η θεωρία του δρος Κένεντι κατάφερε να ταράξει τα νερά στο πεδίο της επιστημονικής μελέτης της πλατωνικής φιλοσοφίας, βρίσκοντας υποστηρικτές και πολέμιους. Επιστήμονες που απορρίπτουν την ύπαρξη κρυμμένων συμβολισμών στα έργα του Πλάτωνα ετοιμάζουν ένα συλλογικό τόμο, στον οποίο θα επιχειρήσουν να αντικρούσουν τη θεωρία του Αμερικανού ερευνητή.
Πηγές: Αγγελιαφόρος, Heritage Daily
Πριν ένα χρόνο προκάλεσε αίσθηση με τη θεωρία του, η οποία «έσπασε» έναν κρυμμένο κώδικα στα έργα του Πλάτωνα. Η έρευνα του για τις μαθηματικές και μουσικές δομές που κρύβονταν στους πλατωνικούς διαλόγους, τον οδήγησε σε ενα εγχειριδίο που αποκωδικοποιεί το μυστικό περιεχόμενο των έργων του μεγάλου έλληνα φιλόσοφου.
Στα χνάρια του Πυθαγόρα, ο Πλάτωνας χρησιμοποιούσε μια μυστική διάταξη συμβόλων, προκειμένου να δώσει στο «Συμπόσιο», τον «Φαίδρο» και στα άλλα κείμενά του μουσική δομή, ισχυρίζεται ο δρ Κένεντι .
"Ο Πλάτων δεν υπερασπιζόταν ούτε την ακολασία, ούτε την αποχή"
Σήμερα ο ιστορικός επανέρχεται με μία ακόμη συναρπαστική θεωρία, που αποκαλύπτει πολλά κρυμμένα «κλειδιά» στο έργο του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου.
Ένα από αυτά αποδεικνύει ότι, ακόμη κι αν υπάρχει πλατωνικός έρωτας —πράγμα για το οποίο αρκετοί αμφιβάλλουν— σίγουρα δεν τον επινόησε ο Πλάτων. Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος δεν καταδίκαζε το σωματικό έρωτα, ούτε ύμνησε τη σεξουαλική αποχή, ισχυρίζεται Αμερικανός ερευνητής. Όπως αποκαλύπτει σε έρευνά του, το τόσο διαδεδομένο στερεότυπο περί «πλατωνικού έρωτα» δεν έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, αλλά είναι μεταγενέστερη επινόηση της... Αναγέννησης!
«Ο Πλάτων δεν υπερασπιζόταν ούτε την ακολασία ούτε την αποχή. Ηθική ήταν γι’ αυτόν η μέση οδός, μεταξύ ευχαρίστησης και ασκητισμού, και ο ίδιος αντιμετώπιζε το σεξ ως ένα φυσικό κομμάτι του έρωτα», εξηγεί ο δρ Τζέι Κένεντι.
"Ο πλατωνικός έρωτας είναι μία.... παρεξήγηση"!
Σύμφωνα με το δρα Κένεντι, το στερεότυπο περί «πλατωνικού έρωτα» σχετίζεται με μία μεγάλη παρανόηση. «Υπάρχουν αποσπάσματα σε έργα του Πλάτωνα που φαίνονται ενάντια στο σεξ, οι αρχαίοι συγγραφείς, όμως, δεν ερμήνευαν τον Πλάτωνα μ’ αυτόν τον τρόπο. Στην Αναγέννηση, οι βασίλισσες και άλλες γυναίκες στις αυλές των παλατιών στην Ιταλία, τη Γαλλία και την Αγγλία ήταν αυτές που διέδωσαν την ιδέα ότι ο έρωτας μπορούσε να υπάρχει ανάμεσα σε ψυχές! Χρησιμοποίησαν τη φήμη του Πλάτωνα ως ιδιοφυΐας για να κάνουν τους άντρες να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στο μυαλό τους και όχι στο σώμα τους. Ο όρος “πλατωνικός έρωτας” μπήκε στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες εκείνη την εποχή», τονίζει ο Αμερικανός ερευνητής.
Μερικά αποσπάσματα του Πλάτωνα υμνούν το ερωτικό πάθος. Αφηγούνται ιστορίες για αποπλανήσεις και αντιμετωπίζουν το σεξ ως ένα βήμα προς την αληθινή και διαρκή αγάπη. Για τον Πλάτωνα, ετεροφυλοφυλικές, ομοφυλοφυλικές και αμφιφυλοφιλικές τάσεις ήταν όλες φυσικές. Την άποψη αυτήν ενισχύει ο μουσικός κώδικας που βρήκε στους πλατωνικούς διαλόγους ο δρ Κένεντι.
Ο συμβολισμός των πλατωνικών κειμένων
Ο Πλάτωνας, φοβούμενος ότι θα είχε το ίδιο τέλος με τον δάσκαλό του τον Σωκράτη, ο οποίος κατηγορήθηκε για διαφθορά των νέων, έκρυψε τη φιλοσοφία του, χρησιμοποιώντας μουσικούς συμβολισμούς. Διαίρεσε κάθε έργο του σε 12 μέρη, συμβολίζοντας το καθένα με μια μουσική νότα. Στις αρμονικές νότες τοποθετούσε τις θετικές ιδέες, όπως η αγάπη και η καλοσύνη, και στις παράφωνες τις αρνητικές, όπως η απόρριψη, η φιλονικία και το κακό. Για παράδειγμα, στο ‘Συμπόσιο’ μεταξύ των ‘παραφωνιών’ ήταν το εμπόριο του σεξ, όχι όμως και το ερωτικό πάθος που γεννιέται από την αγάπη για την ψυχή του άλλου και το οποίο βρισκόταν κάτω από τις πιο μελωδικές νότες. Ο Πλάτωνας δηλαδή δεχόταν το σεξ ως μέρος της αληθινής αγάπης.
Ο όρος ‘πλατωνικός έρωτας’ επινοήθηκε τον 15ο αιώνα, παίζοντας πολύ σημαντικό ρόλο ως προς την κατεύθυνση της ισότητας των δύο φύλων. Την εποχή που μεταχειρίζονταν τις γυναίκες ως σκλάβες ή παραγωγικές μηχανές, ο πλατωνικός έρωτας ήρθε να δώσει στον γυναικείο πληθυσμό -τουλάχιστον της βασιλικής αυλής- περισσότερο χρόνο για φλερτ και συμμετοχή στα καλλιτεχνικά και πολιτιστικά δρώμενα.
Ο Πλάτωνας και η σεξουαλικότητα
Κατά τον δρ. Κένεντι, ο Πλάτωνας σηματοδότησε μια στροφή στην ιστορία της σεξουαλικότητας στον δυτικό κόσμο, πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι εφηύρε τον ρομαντισμό. Στο πλατωνικό έργο, το ερωτικό πάθος είναι η πνευματική δύναμη που οδηγεί τους ανθρώπους στη δημιουργία βαθύτατων ανθρώπινων δεσμών και εντέλει στην αυτογνωσία. Η δημιουργική δύναμη του έρωτα (ή της αγάπης) ενέπνεε την τέχνη, τη λογοτεχνία και τις επιστήμες.
«Ο Πλάτωνας διηγείται την ιστορία για να δείξει ότι η αληθινή αγάπη ‘σημαδεύει’ την ψυχή και όχι το σώμα. Γι’ αυτό πολλοί πίστεψαν ότι ο συγγραφέας του ‘Συμποσίου’ τασσόταν κατά της σαρκικής ένωσης, με τον μύθο του πλατωνικού έρωτα να εξαπλώνεται παντού. Από την άλλη, όμως, ο Πλάτωνας είχε εξυμνήσει τον ερωτισμό και την ομοφυλοφιλία και συμμεριζόταν την αρχαιοελληνική ιδέα σχετικά με την ομορφιά των γυμνών σωμάτων. Γι’ αυτό και οι απόψεις του έχουν απασχολήσει επί σειρά ετών τους ιστορικούς», δηλώνει ο καθηγητής στη συνέντευξή του.
Η θεωρία του δρος Κένεντι κατάφερε να ταράξει τα νερά στο πεδίο της επιστημονικής μελέτης της πλατωνικής φιλοσοφίας, βρίσκοντας υποστηρικτές και πολέμιους. Επιστήμονες που απορρίπτουν την ύπαρξη κρυμμένων συμβολισμών στα έργα του Πλάτωνα ετοιμάζουν ένα συλλογικό τόμο, στον οποίο θα επιχειρήσουν να αντικρούσουν τη θεωρία του Αμερικανού ερευνητή.
Πηγές: Αγγελιαφόρος, Heritage Daily
