Σε μία εβδομάδα συμπληρώνονται 12 χρόνια από την σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν (Columbine) στο Jefferson του Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτείών. Ήταν Τρίτη, 20 Απριλίου 1999 όταν συνέβη ένα από τα σοβαρότερα κρούσματα βίας σε σχολείο στην ιστορία των ΗΠΑ. Οι δύο νεαροί δολοφόνοι, ο Eric Harris και ο Dylan Klebold, εισέβαλαν στο σχολείο τους πυροβολώντας και σκοτώνοντας δώδεκα συμμαθητές τους και έναν δάσκαλο, πριν αυτοκτονήσουν. Τραυμάτισαν επίσης άλλα 24 άτομα.
Κατά τραγική ειρωνεία 12 χρόνια μετά και ενώ ετοίμαζα το συγκεκριμένο άρθρο ήρθε η σφαγή στην Βραζιλία.
Για τα αίτια της σφαγής έγινε μεγάλη συζήτηση στις ΗΠΑ και ακούστηκαν πολλά. Για τους νόμους ελέγχου των όπλων, για το ρόλο των βίαιων κινηματογραφικών ταινιών και των βίαιων παιχνιδιών ηλεκτρονικών υπολογιστών στην αμερικανική κοινωνία. Ακούστηκε ότι έφταιγαν οι συμμαθητές που τους παρενοχλούσαν ή δεν τους έκαναν παρέα, τα αντκαταθλιπτικά χάπια, η γκόθικ μουσική, η μουσική του Μάνσον, ακούστηκε ακόμα, ότι οι δολοφόνοι ήταν νεοναζί και επέλεξαν την ημερομηνία γέννησης του Χίτλερ για να σκοτώσουν και διάφορα άλλα.
Εδώ θα διαβάσετε δύο άρθρα που δείχνουν μία άλλη εικόνα των πιθανών κινήτρων των δολοφόνων, η οποία προφανώς σκοπίμως, αποκρύφτηκε από τα ΜΜΕ. Διότι μπορείς να πεις και να συζητάς επί ώρες για τα πάντα, αλλά φτάνει να μην αγγίξεις κάποια ταμπού της ‘πολιτικά ορθής’, δυτικής, ‘προοδευτικής’ κοινωνίας μας.
Το ένα άρθρο είναι του Dr. Sam Francis από το Council of Conservative Citizens και το άλλο του Texe Marrs από το Power of Prophecy.
1.
Τα μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν αναίσχυντα να προσβάλουν τη μνήμη των θυμάτων του Columbine με την παραποίηση των πληροφοριών σχετικά με τους δολοφόνους.
Μετά τις φοβερές δολοφονίες στο Columbine, τα μέσα ενημέρωσης αμέσως ασχολήθηκαν με την αναίσχυντη παραποίηση των γεγονότων. Τα αριστερά media ήθελαν να εκμεταλλευτούν τον τρόμο για τους δικούς τους σκοπούς τους. Για να δυσφημήσουν πρακτικές και ανθρώπους που δεν αρέσουν στα μέσα ενημέρωσης.
Τα media έτρεξαν να ενημερώσουν τον κόσμο ότι οι δολοφόνοι του Columbine ήταν "ρατσιστές", "υπέρμαχοι της ανωτερότητας της λευκής φυλής" και "νεο-ναζί." Αυτή είναι η εικόνα που αρέσει στις αριστερές εφημερίδες να παρουσιάζουν για ανθρώπους με τους οποίους διαφωνούν. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, τα media χρησιμοποίησαν αυτούς τους όρους για να συνδέσουν ψευδώς τους φονιάδες του Columbine με τον οποιονδήποτε που είχαν προηγουμένως καταγγείλει με την ίδια ορολογία.
Σύντομα ανακαλύψαμε ότι τίποτα από όλα αυτά δεν προσεγγίζει την αλήθεια. Ένας από τους δολοφόνους, ο Klebold, ήταν από μια εβραϊκή οικογένεια που εφάρμοζε τον Ιουδαϊσμό. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο Klebold ήταν Εβραίος δεν εμπόδισε τους μιντιακούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Ένα ολοκαίνουργιο άρθρο στο Reuters που παρουσιάστηκε ακριβώς την επόμενη ημέρα ισχυριζόταν ότι ο Klebold ήταν ένας «Εβραίος Νεοναζί» (!). Το άρθρο του Reuters περιείχε και άλλα επινοήματα.
Ο δολοφόνος του Columbine, Harris, ανέφερε στον ιστότοπό του ότι ήθελε να «σχίσει χέρια ρατσιστών και Νέο Ναζί».
Το ζευγάρι των δολοφόνων φορούσε επίσης μακιγιάζ και κρατιόντουσαν χέρι χέρι στο σχολείο. Στα δικά τους γραπτά αυτοχαρακτηρίζονταν ως «αντι-ρατσιστές» και ότι «μισούσαν τους ρατσιστές».
Ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανέφεραν ψευδώς ότι η ημερομηνία της σφαγής ορίστηκε για να τιμήσει την μνήμη της σφαγής στο Waco του Τέξας (με την σέκτα των ‘Δαβιδιστών’). Άλλα ψευδώς ανέφεραν ότι η ημερομηνία αυτή επιλέχτηκε για να τιμήσει την μνήμη των γενεθλίων του Χίτλερ. Ο πραγματικός λόγος για την επιλογή της ημερομηνίας ήταν ότι ήταν η ημερομηνία που το αγαπημένο τους συγκρότημα αποφάσισε να χωρίσει. Η μπάντα είναι οι KMFDF, το οποίο είναι ένα αρκτικόλεξο για το «όχι έλεος για τις μάζες» στα γερμανικά (‘Kein Mehrheit Für Die Mitleid’). Η μπάντα τραγουδάει βίαιους, μηδενιστικούς στίχους, και είναι σίγουρα αριστερή.
Στην πραγματικότητα, το 1995 ο τραγουδιστής / τραγουδοποιός των KMFDF, Konietzko, δήλωσε: «Είναι αρκετά προφανές ότι οι KMFDM είναι μια πολύ αριστερή μπάντα».
Οι KMFDF ήταν επίσης το αγαπημένο συγκρότημα του πρόσφατου οπλοφόρου σκοπευτή σε σχολείο στη Φινλανδία.
Έτσι, οι δολοφόνοι του Columbine παρουσίαζαν μία ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, άκουγαν βίαιη αριστερή μουσική, και σύμφωνα με τα γραπτά τους, είπαν ότι «μισούν τους ρατσιστές." Όλα αυτά όμως δεν έκαναν τα media να περιορίσουν τους ψευδείς και εξωπραγματικούς ισχυρισμούς τους.
Και οι δύο ήταν μέλη ενός πριβέ κλαμπ στο σχολείο τα μέλη του οποίου αποκαλούσαν τους εαυτούς τους ως την «μαφία με τις καμπαρντίνες» (“trench coat mafia”). Την ομάδα ήταν ευρέως γνωστό από άλλους μαθητές ότι την αποτελούσαν ομοφυλόφιλοι.
Χρόνια μετά τις δολοφονίες, περισσότερες λεπτομέρειες βγήκαν στο φως σχετικά με τις λεγόμενες «ταινίες του υπογείου» (“basement tapes”) που κρατούσε το Τμήμα των Σερίφηδων. Οι δολοφόνοι έκαναν διάφορα βίντεο και ηχογραφήσεις με τους εαυτούς τους. Σύμφωνα με τα δικά τους λόγια, οι δολοφόνοι μισούσαν τους χριστιανούς και ιδιαίτερα τις γυναίκες. Ενώ αποσπάσματα από τις ταινίες μπορούν να βρεθούν σε απευθείας σύνδεση, το πλήρες υλικό των ταινιών σφραγίστηκαν από δικαστή για είκοσι χρόνια. Το ζευγάρι των δολοφόνων κάνει σχόλια που παραγωγοί του Hollywood θα έδιναν μάχη για το ποιος θα φτιάξει μια ταινία γι 'αυτούς.
Εξέφρασαν την επιθυμία να σκοτώσουν "τις χριστιανές πόρνες που αγαπάνε τον Θεό" (“Christian God Loving Whores”). Ο Klebold δηλώνει: «Είμαι ευτυχής που σκοτώσαμε τον Χριστό» και ο Dylan λέει "εγώ θα πυροβολήσω τα χριστιανά κορίτσια στο κεφάλι."
Τα λεγόμενα "mainstream" μέσα ενημέρωσης ποτέ δεν ανέφεραν ότι ο πρωταρχικός στόχος των φονιάδων του Columbine ήταν «οι χριστιανοί» και, δεύτερον, «οι χριστιανές γυναίκες». Ποτέ δεν ανέφεραν τα προφανή ομοφυλοφιλικά στοιχεία στη συμπεριφορά τους και στα κίνητρά τους.
Σχ. ΚΟ: Η μητέρα του Klebold, η Σούζαν (το γένος Yassenoff), ήταν μια εκπαιδευμένη σε συναγωγή (‘shul’) Εβραία που παρακολουθούσε μια συναγωγή που ονομάζεται Ναός του Ισραήλ στο Columbus του Οχάιο, όπου ο παππούς της, ο Leo Yassenoff, ήταν ένας μεγιστάνας κατασκευής, που έχτισε το εβραϊκό κοινοτικό κέντρο που φέρει το όνομά του.
Ο Harris έβγαινε με μία Εβραία με το όνομα Sarah Davis και είχε μία φιλο-εβραϊκή ιστοσελίδα που του επέτρεπε να αναφέρει θέματα για τους διωγμούς των Εβραίων, και άλλα θέματα σχετικά με τη φυλή, τη πολιτική και τη θρησκεία, και το ημερολόγιο του, όπως είπε η μητέρα του, ήταν εβραϊκής χρονολογίας (πηγή).