Το συγκεκριμένο οικόπεδο βρίσκεται σε σχετικά κοντινή απόσταση από την βυζαντινή στέρνα της οδού Ολυμπιάδος και το βυζαντινό λουτρό της οδού Θεοτοκοπούλου.
Κατά την ανασκαφή εντοπίστηκε τμήμα αστικής οικίας με τρικλίνιο -τον χώρο δηλαδή υποδοχής που συναντάται συχνά στις πολυτελείς αστικές οικίες της Θεσσαλονίκης.
Ο αρχαιολόγος Κωνσταντίνος Ράπτης δήλωσε σε σχετικό δημοσίευμα στην εφημερίδα "Αγγελιοφόρο":
«Σημαντικότερο από τα ευρήματα της ανασκαφής κρίνεται το τμήμα της αστικής οικίας παλαιοχριστιανικών χρόνων που αποτελείται από αψιδωτή αίθουσα-τρικλίνιο, ημιυπαίθρια πιθανώς αίθουσα με χοντρό ψηφιδωτό δάπεδο και χώρο με πλακόστρωτο δάπεδο και τετραβαθμιδωτή κλίμακα για την επικοινωνία χώρων διαφορετικών υψομετρικών επιπέδων. Η έπαυλη κατοικήθηκε κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ. και πιθανότατα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια σεισμών των αρχών του 7ου αιώνα (περίπου το 630 μ.Χ.). Το τρικλίνιο της οικίας της οδού Αριστίππου εντάσσεται στην ομάδα των τρικλινίων μικρού μεγέθους και αναπτύσσεται στον άξονα Ανατολής - Δύσης με την αψίδα στα ανατολικά. Η απόκλιση από τον επιθυμητό νότιο κατά κανόνα προσανατολισμό φαίνεται ότι σχετίζεται με τη γεωμορφολογία της περιοχής και την ανάγκη να αξιοποιηθεί κατά το μέγιστο η έντονη φυσική κλίση του εδάφους».
