Η εξέλιξη αυτή μπορεί να επιτρέψει στους γιατρούς να επιλέγουν εκείνους τους ασθενείς, στους οποίους θα πρέπει να δοθούν έγκαιρα φάρμακα, ώστε να έχουν περισσότερες πιθανότητες να «φρενάρουν» την εξέλιξη της επώδυνης νευροεκφυλιστικής πάθησης, η οποία πλήττει πολλά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και για την οποία μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, παρά μόνο σχετική επιβράδυνση της εκδήλωσης των συμπτωμάτων.
Προς το παρόν, η νόσος διαγιγνώσκεται συνήθως σε προχωρημένο στάδιο, οπότε η αντιμετώπισή της είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Οι ερευνητές, υπό τον δρα Τζόναθαν Σοτ του Ινστιτούτου Νευρολογίας του πανεπιστημίου University College του Λονδίνου, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό νευρολογίας “Annals of Neurology”, σύμφωνα με το BBC, ευελπιστούν ότι μπορούν πια να ανιχνεύουν τη νόσο του Αλτσχάιμερ στα πιο πρώιμα στάδιά της, πολλά χρόνια πριν την εκδήλωσή της.
Ο εντοπισμός της νόσου γίνεται με την έγκαιρη ανίχνευση της συρρίκνωσης του όγκου του εγκεφάλου και, παράλληλα, της μείωσης του επιπέδου μιας πρωτεΐνης, του αμυλοειδούς, στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που βρίσκεται στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό της σπονδυλικής στήλης.
Η δράση του Αλτσχάιμερ, που αποτελεί την πιο κοινή μορφή άνοιας, συνδέεται τόσο με την μείωση του όγκου του εγκεφάλου, όσο και με την αύξηση της συγκεκριμένης πρωτεΐνης στον εγκέφαλο, κάτι που σημαίνει ότι αντίστοιχα μειώνεται η ποσότητά της στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (γι’ αυτό η παρακέντηση για τη λήψη υγρού γίνεται στην οσφυϊκή περιοχή).
