Το έργο για τα οποίο γίνεται λόγος είναι το περίφημο μυθιστόρημα που φέρει τον τίτλο αληθών διηγημάτων.
Η βάση αυτού του έργου είναι φανταστική, το παράδοξο όμως είναι οι αναφορές του σε σύγχρονες ανακαλύψεις και επιτεύγματα
Οι ιδέες των X-FILES και του πόλεμου των άστρων αποτυπώνονται με άκρως εντυπωσιακό τρόπο.
Ο Λουκιανός στην αρχή του έργου προσπαθεί να μας πείσει ότι θα ψευσθεί αναφέροντας το εξής ένα μονάχα πράμα θα πω την αλήθεια, πως δηλαδή λέω ψέματα.
Έτσι νομίζω πως θα αποφύγω τις κατηγορίες των άλλων, μια κι ο ίδιος το ομολογώ ότι δεν λέω τίποτα το αληθινό. Γράφω λοιπόν για κείνα που δεν είδα, μήτε έμαθα, μήτε άκουσα απ τους άλλους που και μήτε υπάρχουν, μήτε μπορούν να γίνουν. Για τον λόγο αυτό πρέπει να μην τα πιστέψουν καθόλου όσοι τα διαβάσουν.
Ο λόγος για τον οποίο ερευνούμε θα ήταν άσκοπος και άστοχος αν ο Λουκιανός δεν έλεγε: Για το τι λογής μάτια έχουν, διστάζω να μιλήσω, μη νομίσει κανείς ότι λέω ψέματα επειδή το πράγμα είναι απίστευτο. Και το εξής λίγο παρακάτω: όποιος δεν πιστεύει πως ετούτα έτσι είναι, αν κάποτε πάει κι αυτός εκεί θα δει πως λέω αλήθεια.
Το ερώτημα είναι που θα έθετε κάποιος μελετητής είναι γιατί ο Λουκιανός ενώ στην αρχή προσπαθεί να μας πείσει ότι θα ψευσθεί στην συνεχεία καίγεται να τον πιστέψουμε. Μήπως γιατί φοβόταν την κατακραυγή των ανθρώπων της εποχής του; Μήπως ήθελε να περάσει μηνύματα στους μυημένους; Αυτά ίσως και άλλα πολλά τα γνώριζε μόνο ο ίδιος. Το ταξίδι στον κόλπο του Μεξικό, η περιγραφή εξωγήινων όντων ο πόλεμος των άστρων, τα διαπλανητικά ταξίδια, οι απαγωγές από εξωγήινους, τα συστήματα παρακολουθήσεων καθώς και η περιγραφή διαστημοπλοίων αποτελούν μερικά κομμάτια του ομολογουμένως ιδιαίτερου έργου.
Ο Λουκιανός μας περιγράφει ότι ξεκίνησε από τις Ηράκλειες στήλες (ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ) μαζί με 50 συνομήλικους του ένα ταξίδι προς τον δυτικό ωκεανό (Ατλαντικό) και πλέοντας για 80 ημέρες αντίκρισε ένα ψηλό νησί δασωμένο. Στο νησί αυτό συνάντησαν έναν ποταμό πλούσιο και μεγάλο. Η περιοχή της Αμερικής που βρίσκεται σχεδόν στην ίδια νοητή ευθεία με το Γιβραλτάρ είναι η Νέα Ορλεάνη. Το εκπληκτικό όμως της όλης υπόθεσης είναι η αναφορά στον πλούσιο και μεγάλο ποταμό. Πράγματι, ο Μισσισσιππής αποτελεί τον μεγάλο ποταμό της Βορείου Αμερικής και τον τρίτο μεγαλύτερο επί της γης. Πιο συγκεκριμένα, το μήκος του ποτάμιου άξονα Μισσισιπή – Μισούρι είναι 5970χ.λ.μ.. Ο Μισισιπής τελειώνει κατερχόμενος στον κόλπο του Μεξικού.
Ο Λουκιανός θέλοντας να τονίσει την παρουσία του Διονύσου στην περιοχή μας λέει για την ευκαρπία στα πέριξ του ποταμού. Ακόμα και στις μέρες μας στις περιοχές γύρω από το ποταμό και γενικότερα στους κόλπους του Μεξικού ανθεί η παραγωγή γεωργικών προϊόντων π.χ. Σόγια, καλαμπόκι, σιτάρι, καπνός κτλ. Φυσικά ο Λουκιανός μαζί με όλα αυτά, θέλοντας να δώσει κωμικό πνεύμα στην ιστορία αναφέρει και πολλά τερατώδη που προκαλούν το μειδίαμα τον αναγνωστών. Αυτοί όμως που έχουν αντιληφθεί την οξύνοια του έχουν κολυμπήσει στον ποταμό της κωδικοποιημένης του σκέψης.
Στην σειρά των X_FILES τρανή εντύπωση μας προκαλεί το θέμα της απαγωγής ανθρώπων από εξωγήινους. Οι εξωγήινοι πολλές φορές απαγάγουν τους ανθρώπους και τους εμφυτεύουν τσιπάκια νοητικού ελέγχου. Στο έργο του Λουκιανού περιγράφεται η απαγωγή του Ενδυμίωνα από εξωγήινους.
Οι εξωγήινοι απαγάγωντας τον, τον έχρισαν βασιλιά τους. Συγκεκριμένα αναφέρει ο Λουκιανός: Σε αυτούς λοιπόν τους αλογόγυπες είχε δοθεί προσταγή να πετούν ολόγυρα από τον τόπο κι αν έβρισκαν κάποιον ξένο, να τον πηγαίνουν στον βασιλιά. Έτσι μας έπιασαν και μας έφεραν μπροστά του. Μόλις μας είδε μας κατάλαβε από την φορεσιά μας: «ώστε είστε Έλληνες ξένοι» είπε.
Όταν απαντήσαμε καταφατικά ρώτησε «με ποιό τρόπο φτάσατε εδώ , περνώντας τόσο αέρα;». Του διηγηθήκαμε όλα όσα έγιναν. Τότε κι αυτός μας ιστόρησε τα δικά του, πως ήταν κι εκείνος άνθρωπος και τον ονόμαζαν Ενδυμίωνα και πως καθώς κοιμόταν μια φορά στη γη τον άρπαξαν και σαν έφτασε εδώ έγινε βασιλιάς. Θα νόμιζε κανείς πως ο Λουκιανός δεν αναφέρει εξωγήινους και φαντάζεται την ιστορία αν παρακάτω δεν τους περιέγραφε. Η περιγραφή που ακολουθεί είναι άκρως αποκαλυπτική και κατατοπιστική: Νομίζουν για όμορφους τους φαλακρούς και χωρίς τρίχες και σιχαίνονταν τους μαλλιαρούς.
Πάνω απ’ τον πισινό τους φυτρώνει , σαν ουρά στον καθένα, ένα μακρό βλάσταρο λάχανο, πάντα φρέσκο, που δεν σπάει όταν πέφτουν ανάσκελα. Για το τι λογής μάτια έχουν, διστάζω να μιλήσω μη νομίσει κανείς ότι λέω ψέματα. Το ερώτημα που τίθεται ως λογική απορία είναι, για ποιο λόγο ο Λουκιανός φοβάται να μην τον πουν ψεύτη ενώ στην αρχή του έργου ομολογούσε ότι δεν θα πει τίποτα αληθινό; Πιστεύουμε ακράδαντα πως δεν ήθελε να εξηγήσει στους οξύνοες ότι υπάρχει ζωή και σε αλλά γαλαξιακά συστήματα.
Τα αεροπλάνα και τα διαστημόπλοια συμβάλλουν τα μέγιστα στην εκμηδένιση των αποστάσεων. Η Ελληνική μυθολογία, δηλαδή η πανάρχαια μυστική παράδοση, είναι η μοναδική που αναφέρει εκτενώς ιπτάμενα π.χ. Οι πτητικές μηχανές του Δαιδάλου , ο πτητικός τρίποδας του Απόλλωνα κ.τ.λ. Στην κλασσική περίοδο έχουμε μια συγκλονιστική αποκάλυψη από τον Αισχύλο, ο οποίος ήταν βαθύτατος γνώστης πολλών πραγμάτων αφού ως γνωστόν ήταν μεμυημένος στα Ελευσίνια μυστήρια. Πιο συγκεκριμένα στο έργο προμηθεύς Δεσμώτης γράφει: ΧΟΡΟΣ: Μας κάλεσες Προμηθέα και μόνες μας με πόδι ανάλαφρο πρόθυμες το φτερωμένο μας άρμα αφήνουμε. Απ’ τον αέρινο δρόμο μας ήρθαμε στον απάτητο βράχο πατούμε πες μας τα δεινά σου όλα. Να μάθουμε.
ΩΚΕΑΝΟΣ: Μακρύ δρόμο έκανα Προμηθέα να φτάσω. Χωρίς χαλινάρια με μόνη τη σκέψη, τούτο το άρμα το φτερωμένο οδήγησα (στίχοι 284-288).
Την πρώτη ιπταμένη μηχανή στην ιστορία του κόσμου κατασκεύασε ο Αρχύτας και όχι οι αδερφοί Ράιτ. Η κατασκευή τούτη ονομάστηκε «Περιστερά» και ίπτατο με σύστημα μηχανισμού συμπιέσεως του αέρα. Ο Λουκιανός γνώριζε όλα τα παραπάνω καθώς και περισσότερα καθώς είχε μελετήσει επισταμένως όλη την Ελληνική Γραμματεία.
Οι γνώσεις αυτές είναι πολλαπλάσιες ακόμα και από τον σημερινό μελετητή διότι σήμερα κατέχουμε το 2-3% των κειμένων. Οι ιπτάμενες μηχανές του Λουκιανού μας θυμίζουν τα σημερινά διαστημόπλοια. Οι διαστάσεις που δίνει ο Λουκιανός στους «Ιππογύπους» ανταποκρίνονται μόνο σε διαστημόπλοια αφού μας αναφέρει πως το κάθε φτερό ήταν παχύτερο και μακρύτερο από τον ιστό ενός φορτηγού πλοίου.
Μερικές παραγράφους πιο κάτω γράφει πως με τους «Ιππογύπες» ταξίδεψαν στην Αφροδίτη και πήραν νερό. Το εντυπωσιακότερο της όλης υποθέσεως είναι ότι μόλις το 1993 μάθαμε για την ύπαρξη ύδατος στην Αφροδίτη προ πολλών δισεκατομμυρίων ετών. Πιο συγκεκριμένα το 1993 από το αμερικανικό σκάφος Pioneer Venus Orbiter εδόθησαν εις την δημοσιότητα στοιχεία τα οποία απεδείκνυαν περιτράνως πως προ πολλών δισεκατομμυρίων ετών η Αφροδίτη είχε 525 φορές περισσότερο νερό απ’ ότι σήμερα.
Πριν από λίγα χρόνια σε γνωστό τηλεοπτικό δίκτυο παρουσιαζόταν μια σειρά η οποία έδειχνε κάποια εξωγήινα όντα να παρακολουθούν κάποιους ανθρώπους στην γη.
Οι εξωγήινοι στην σειρά αυτή ήταν μέσα σ’ ένα σκάφος και περιφέρονταν στο διάστημα παρακολουθώντας συνάμα μέσα από κάποιους υπολογιστές όλα τα ενδιαφέροντα δρώμενα. Αν ακούγατε πως κάτι παρόμοιο είχε περιγραφεί πριν από 2000 χρόνια τότε σίγουρα θα σας φαινόταν απίστευτο. Ας ακούσουμε όμως τον ίδιο τον Λουκιανό διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια του. Λέει λοιπόν: Αλλά αντίκρισα και κάτι άλλο παράδοξο στο παλάτι.
Υπάρχει ένας γιγάντιος καθρέφτης σε πηγάδι όχι πολύ βαθύ. Αν κατεβεί κανείς σ’ αυτό το πηγάδι, ακούει όλα όσα λέμε εμείς κάτω στη γη. Αν κοιτάξει στον καθρέφτη βλέπει όλες τις πόλεις, όλους τους λαούς σαν να βρίσκεται ανάμεσα τους. Τότε είδα τους συγγενείς μου κι όλη την πατρίδα, αν όμως μ’ έβλεπαν κι εκείνοι ,δεν μπορώ να το πω με σιγουριά. Όποιος δεν πιστεύει πως τούτα έτσι είναι αν κάποτε πάει κι αυτός εκεί , θα δει πως λέω αλήθεια. Οι περιγραφές αυτές θυμίζουν τα σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα παρακολούθησης με τα οποία οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν τους ανθρώπους.
Αυτές τις τόσο σημαντικές πληροφορίες μας έδιδε ο Λουκιανός και εμείς μόλις τις τελευταίες δεκαετίες αντιληφθήκαμε την σπουδαιότητα και την βαρύτητα των λόγων του. Ο Λουκιανός μας αποκάλυψε πράγματα που μόλις τα τελευταία 35 χρόνια μάθαμε. Η πρώτη νεώτερη επιτυχημένη πτήση στην σελήνη πραγματοποιήθηκε το 1969. Από τότε μέχρι σήμερα δηλαδή μέσα σε λίγες δεκαετίες έχουμε κάνει τρομερά άλματα σε τεχνολογικό επίπεδο.
Ο άνθρωπος μεταλλάχθηκε και έγινε σοφότερος απ’ ότι πριν λίγες δεκαετίες; Όχι βέβαια. Την απάντηση μας την δίνουν οι μέγιστοι των σύγχρονων επιστημόνων.
Ο Max Plank (ιδρυτής της θεωρίας των κβάντων και νομπελίστας φυσικός) μας αναφέρει πως προτού διατυπώσει την θεωρία των κβάντων χρησιμοποίησε των Κανόνα ή μονόχορδο του Πυθαγόρα και μελέτησε με ιδιαίτερη προσοχή τις αναλογίες ήχων και αριθμών που έδινε ο Πυθαγόρας προσαρμόζοντας τις βιώσιμες ποσότητες και ποιότητες σ” ένα σύστημα αναλογιών.
Έφτασε λοιπόν ο καιρός να ξεκινήσουμε και εμείς εκείνο το υπέροχο ταξίδι στους δρόμους του Φώτος με ιεροφάντη τα αθάνατα έργα και την γνώση που μας κατέλειπαν.
Οι εξωγήινοι στην σειρά αυτή ήταν μέσα σ’ ένα σκάφος και περιφέρονταν στο διάστημα παρακολουθώντας συνάμα μέσα από κάποιους υπολογιστές όλα τα ενδιαφέροντα δρώμενα. Αν ακούγατε πως κάτι παρόμοιο είχε περιγραφεί πριν από 2000 χρόνια τότε σίγουρα θα σας φαινόταν απίστευτο. Ας ακούσουμε όμως τον ίδιο τον Λουκιανό διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια του. Λέει λοιπόν: Αλλά αντίκρισα και κάτι άλλο παράδοξο στο παλάτι.
Υπάρχει ένας γιγάντιος καθρέφτης σε πηγάδι όχι πολύ βαθύ. Αν κατεβεί κανείς σ’ αυτό το πηγάδι, ακούει όλα όσα λέμε εμείς κάτω στη γη. Αν κοιτάξει στον καθρέφτη βλέπει όλες τις πόλεις, όλους τους λαούς σαν να βρίσκεται ανάμεσα τους. Τότε είδα τους συγγενείς μου κι όλη την πατρίδα, αν όμως μ’ έβλεπαν κι εκείνοι ,δεν μπορώ να το πω με σιγουριά. Όποιος δεν πιστεύει πως τούτα έτσι είναι αν κάποτε πάει κι αυτός εκεί , θα δει πως λέω αλήθεια. Οι περιγραφές αυτές θυμίζουν τα σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα παρακολούθησης με τα οποία οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν τους ανθρώπους.
Αυτές τις τόσο σημαντικές πληροφορίες μας έδιδε ο Λουκιανός και εμείς μόλις τις τελευταίες δεκαετίες αντιληφθήκαμε την σπουδαιότητα και την βαρύτητα των λόγων του. Ο Λουκιανός μας αποκάλυψε πράγματα που μόλις τα τελευταία 35 χρόνια μάθαμε. Η πρώτη νεώτερη επιτυχημένη πτήση στην σελήνη πραγματοποιήθηκε το 1969. Από τότε μέχρι σήμερα δηλαδή μέσα σε λίγες δεκαετίες έχουμε κάνει τρομερά άλματα σε τεχνολογικό επίπεδο.
Ο άνθρωπος μεταλλάχθηκε και έγινε σοφότερος απ’ ότι πριν λίγες δεκαετίες; Όχι βέβαια. Την απάντηση μας την δίνουν οι μέγιστοι των σύγχρονων επιστημόνων.
Ο Max Plank (ιδρυτής της θεωρίας των κβάντων και νομπελίστας φυσικός) μας αναφέρει πως προτού διατυπώσει την θεωρία των κβάντων χρησιμοποίησε των Κανόνα ή μονόχορδο του Πυθαγόρα και μελέτησε με ιδιαίτερη προσοχή τις αναλογίες ήχων και αριθμών που έδινε ο Πυθαγόρας προσαρμόζοντας τις βιώσιμες ποσότητες και ποιότητες σ” ένα σύστημα αναλογιών.
Έφτασε λοιπόν ο καιρός να ξεκινήσουμε και εμείς εκείνο το υπέροχο ταξίδι στους δρόμους του Φώτος με ιεροφάντη τα αθάνατα έργα και την γνώση που μας κατέλειπαν.
Ο Λουκιανός και ο πόλεμος των Ελλήνων στην Σελήνη
Ο Ελληνικής καταγωγής Λουκιανός από την Σαμοσάτα της Συρίας έζησε το 120 μ.χ. στο βιβλίο του «Αληθινή Ιστορία» δίνει πληροφορίες που σε ξαφνιάζουν. Διαβάστε παρακάτω.
«Πήγαινε με ένα καράβι που το πήρε ο αέρας για εφτά μερόνυχτα και την όγδοη ημέρα έφτασε στο φεγγάρι. (Τόσο κάνουν τα σύγχρονα διαστημόπλοια του ανθρώπου για να πάνε στο φεγγάρι). Μπήκε μέσα σ’ ένα πηγάδι που από πάνω είχε καθρέφτες και έβλεπε όλη τη γη. (Πρόκειται για υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο που ο άνθρωπος ακόμη δεν το έχει φτιάξει γιατί με αυτό έβλεπε και τους ανθρώπους στην γη). Βασιλιάς της Σελήνης ήταν ο Ενδυμίωνας που τον πήραν από την γη και τον πήγαν στο φεγγάρι και τον έκαναν βασιλιά.»Περιγράφει τρικινητήρια αεροπλάνα (τρικέφαλοι αλογογύπες που πετούσαν) περιγράφει σύγχρονες διόπτρες (έβαζαν και έβγαζαν τα μάτια τους που μπορούσε να τα φορά ο καθένας και έβλεπαν πολύ μακρυά) περιγράφει πολεμιστές με διαστημική στολή που είχε δύο κέρατα “κεραίες”.
Ο στρατός αυτός ήταν του Φαέθοντα και επειδή ήταν άνθρωποι σαν εμάς και η θερμοκρασία της σελήνης μεγάλη γι αυτό φορούσαν τις διαστημικές στολές. Στα αρχαία Ινδικά έπη, αναφέρονται για πόλεμο Ελλήνων με κατοίκους της Σελήνης και συγκεκριμένα αναφέρουν ότι αρχηγός των Ελλήνων ήταν ο Ηρακλής. Οι Ινδοί τι λόγο είχανε σε δικά τους κείμενα να αναφέρουν Έλληνες ειδικά και μάλιστα σε πόλεμο με τους κατοίκους της σελήνης;
Πριν το 9560 π.Χ. πιστεύω ότι οι Έλληνες ήταν κοσμοκράτορες και είχαν σαφώς, τη δυνατότητα και την τεχνολογία να ταξιδεύουν σε όλη τη Γη . Επειδή υπάρχουν πολλές αναφορές αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων , οι οποίοι έγραψαν ότι στη Σελήνη υπάρχουν άνθρωποι και κτίρια δείτε το κάτω βίντεο.
Δείτε τα κατεστραμμένα κτίρια. Που το ήξεραν οι πρόγονοι μας
Μια προφητική και ευφάνταστη ιστορία... πριν από 1850 χρόνια!«...τυφὼν ἐπιγενόμενος καὶ περιδινήσας τὴν ναῦν καὶ μετεωρίσας ὅσον ἐπὶ σταδίους τριακοσίους οὐκέτι καθῆκεν εἰς τὸ πέλαγος, ἀλλ᾿ ἄνω μετέωρον» "Δημιουργήθηκε τυφώνας που περιέστρεψε το πλοίο και το σήκωσε στον αέρα τριακόσια στάδια χωρίς να ξαναπέσει στο πέλαγος, αλλά έμεινε εκεί μετέωρο"
Μπορεί ο Ιούλιος Βερν να πήγε «είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα» και να είδε το μυστηριώδη βυθό, μπορεί η.... 'προσελήνωση' των Αμερικανών να έγινε τη δεκαετία του '60, πριν όμως από αυτά, το 160 μ.Χ. ο Λουκιανός όχι μόνο πήγε στη Σελήνη με το αερό - πλοίο του, αλλά έφθασε μέχρι το διαστημικό οικισμό που είχε το όνομα Λυχνόπολις. Με μια φαντασία που εκτινάσσεται στα ουράνια, ο συγγραφέας της ύστερης αρχαιότητας, με εξαιρετική δεινότητα στο γραπτό λόγο, μας παρασύρει και μας οδηγεί σε μαγικούς κόσμους του... διαστήματος.
Η... εκτόξευση της 'νηώς' και η... προσελήνωση
Αποφάσισε, λέει, το ταξίδι αυτό από ... περιέργεια «ἡ τῆς διανοίας περιεργία». Αλλά και για έναν ακόμη λόγο, να μάθει τι υπάρχει στην άκρη του Ωκεανού και ποιοι άνθρωποι κατοικούν εκεί. Λέει επί λέξει:
«τὸ βούλεσθαι μαθεῖν τί τὸ τέλος ἐστὶν τοῦ ὠκεανοῦ καὶ τίνες οἱ πέραν κατοικοῦντες ἄνθρωποι» Μετά από ογδόντα μέρες ταξίδι στον άγνωστο ωκεανό έφθασαν σε ένα παράξενο νησί. Εκεί βρήκαν μια τεράστια χάλκινη στήλη που ήταν γραμμένη στα Ελληνικά και έλεγε πως μέχρι εκεί είχανε φθάσει ο Ηρακλής και ο Διόνυσος.
(Στο σημείο αυτό υπάρχει ένα 'παιχνίδισμα' του συγγραφέα με την Ελληνική μυθολογία και με τα υπερατλαντικά ταξίδια των αναφερομένων μυθικών προσώπων, των οποίων οι ιστορίες πολύ συζητούνταν στην εποχή του). Όταν βγήκαν για αναγνώριση στο νησί βρήκαν κι έναν ποταμό τεράστιο που δεν έτρεχε νερό αλλά κρασί που έβγαινε απευθείας από τις ρίζες των ...αμπελιών. Υπήρχαν και ψάρια που όταν τα έτρωγε κανείς μεθούσε...
Φύγανε από το νησί και όταν βρεθήκανε στο πέλαγος δημιουργήθηκε ξαφνικά τυφώνας που άρπαξε το πλοίο και το σήκωσε τριακόσια στάδια αλλά δεν το άφησε να πέσει πάλι στη θάλασσα. Επτά μέρες και επτά νύκτες βρισκόταν στον αέρα. Την όγδοη μέρα είδαν μια μεγάλη γη στον αέρα σαν ένα νησί λαμπερό που είχε σχήμα σφαίρας με φωτισμό μεγάλο. Προσγειώθηκαν σε αυτή όπου και αποβιβάστηκαν. Διερευνώντας την παράξενη γη διαπίστωσαν πως ήταν κατοικήσιμη και καλλιεργημένη.
Η συνθήκη ήταν γραμμένη με... ηλεκτρισμό!
Ο Λουκιανός μας λέει πως η γη που βρήκαν κατοικούνταν από τερατόμορφα όντα. Ένα είδος από αυτά τους..
συνέλαβε και τους οδήγησε στο βασιλιά τους που είχε το όνομα Ενδυμίων. Αυτός κατάλαβε πως ήταν ...Έλληνες από τη στολή τους. Απόρησε πως κατάφεραν να ταξιδεύσουν στον ...ουρανό.
Λέει ακριβώς:
«ὁ δὲ θεασάμενος καὶ ἀπὸ τῆς στολῆς εἰκάσας, ῞Ελληνες ἆρα, ἔφη, ὑμεῖς, ὦ ξένοι; Πῶς οὖν ἀφίκεσθε, ἔφη, τοσοῦτον ἀέρα διελθόντες;»
Τους εξήγησε μάλιστα πως ο τόπος που βρίσκονται είναι η σελήνη που βλέπουν από τη γη.
Τότε πληροφορήθηκε πως εκεί, στο διάστημα, κατοικούσαν άλλα όντα αλλά με κοινά γνωρίσματα αυτών της γης. Με κράτη, με διενέξεις και πολέμους. Υπήρχαν οι 'Σεληνίτες', και οι Ηλιώτες που είχαν κοινή αποικία τον Εωσφόρο. Είχαν υπογράψει μάλιστα και συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους. Τη συνθήκη αυτήν την γράψανε με ηλεκτρισμό και τη στήσανε στο μέσο του αέρα στα σύνορά τους.
«ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας στήλῃ ἠλεκτρίνῃ καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι ἐπὶ τοῖς μεθορίοις»
Δεν υπήρχαν γυναίκες στη Σελήνη...
Μας λέει ο Λουκιανός πως πολλά παράδοξα γινόντουσαν στη Σελήνη. Τα όντα εκεί δεν γεννιόντουσαν από γυναίκα αλλά από τους άρρενες. Δεν υπήρχε καν όνομα γυναικείο και οι γάμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών. Ο κάθε ένας μέχρι τα είκοσί πέντε του χρόνια... γαμιέται, μετά... γαμάει αυτός... (!!) «μέχρι μὲν οὖν πέντε καὶ εἴκοσι ἐτῶν γαμεῖται ἕκαστος, ἀπὸ δὲ τούτων γαμεῖ αὐτός»
Εκτός από αυτό το σεξουαλικό παράδοξο εκεί τα όντα όταν γερνάνε δεν πεθαίνουν, όπως στη γη, αλλά σαν καπνός διαλύονται και γίνονται αέρας.
Το κάτοπτρο της Σελήνης!
Το ευφάνταστο μυαλό του Λουκιανού δεν σταματά στα παραπάνω. Μας λέει με τι τρόπο οι σεληνίτες είχαν... επαφή με τους γήινους.
«Υπάρχει ένα μεγάλο κάτοπτρο πάνω από ένα αβαθή φρεάτιο. Αν κατέβει κάποιος στο φρεάτιο ακούει όλα όσα εμείς λέμε στη γη. Κι εάν στραφεί κάποιος προς το κάτοπτρο βλέπει όλες τις πόλεις όλα τα έθνη όπως βλέπουμε τον καθένα. Τότε και εγώ τους συγγενείς μου είδα και όλη την πατρίδα, αν, βέβαια, και αυτοί με έβλεπαν δεν μπορώ με ασφάλεια να το πω. Και αν κάποιος δε με πιστεύει όταν κάποτε και αυτός πάει εκεί θα διαπιστώσει ότι λέω αλήθεια...»
Ταξίδι μέχρι τις Πλειάδες...
Αφού ταξιδεύσαμε, γράφει, την επομένη όλη τη νύκτα και την ημέρα, γύρω στο απόγευμα φθάσαμε στη Λυχνόπολη. Αυτή βρίσεται μεταξύ των Πλειάδων και των Υάδων. Εκεί δεν βρήκαμε κανέναν άνθρωπο μόνον 'λύχνους' - λάμπες μικρές και μεγάλες.
Ο Λουκιανός μετά το διαστημικό ταξίδι του επιστρέφει προσθαλασσώνεται στη γη αλλά για κακή του τύχη ολόκληρο το καράβι του καταπίνεται από τεράστιο θαλάσσιο κύτος. Και οι περιπέτειες συνεχίζονται μέχρι το θάνατο του κύτους - μετά από πολύ καιρό- και την απελευθέρωση τους από την κοιλιά του κύτους.
Πηγή: Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (π. 120 μ.Χ. - 190 μ.Χ.) «Ἡ ἀληθής ἱστορία»
Η... εκτόξευση της 'νηώς' και η... προσελήνωση
Αποφάσισε, λέει, το ταξίδι αυτό από ... περιέργεια «ἡ τῆς διανοίας περιεργία». Αλλά και για έναν ακόμη λόγο, να μάθει τι υπάρχει στην άκρη του Ωκεανού και ποιοι άνθρωποι κατοικούν εκεί. Λέει επί λέξει:
«τὸ βούλεσθαι μαθεῖν τί τὸ τέλος ἐστὶν τοῦ ὠκεανοῦ καὶ τίνες οἱ πέραν κατοικοῦντες ἄνθρωποι» Μετά από ογδόντα μέρες ταξίδι στον άγνωστο ωκεανό έφθασαν σε ένα παράξενο νησί. Εκεί βρήκαν μια τεράστια χάλκινη στήλη που ήταν γραμμένη στα Ελληνικά και έλεγε πως μέχρι εκεί είχανε φθάσει ο Ηρακλής και ο Διόνυσος.
(Στο σημείο αυτό υπάρχει ένα 'παιχνίδισμα' του συγγραφέα με την Ελληνική μυθολογία και με τα υπερατλαντικά ταξίδια των αναφερομένων μυθικών προσώπων, των οποίων οι ιστορίες πολύ συζητούνταν στην εποχή του). Όταν βγήκαν για αναγνώριση στο νησί βρήκαν κι έναν ποταμό τεράστιο που δεν έτρεχε νερό αλλά κρασί που έβγαινε απευθείας από τις ρίζες των ...αμπελιών. Υπήρχαν και ψάρια που όταν τα έτρωγε κανείς μεθούσε...
Φύγανε από το νησί και όταν βρεθήκανε στο πέλαγος δημιουργήθηκε ξαφνικά τυφώνας που άρπαξε το πλοίο και το σήκωσε τριακόσια στάδια αλλά δεν το άφησε να πέσει πάλι στη θάλασσα. Επτά μέρες και επτά νύκτες βρισκόταν στον αέρα. Την όγδοη μέρα είδαν μια μεγάλη γη στον αέρα σαν ένα νησί λαμπερό που είχε σχήμα σφαίρας με φωτισμό μεγάλο. Προσγειώθηκαν σε αυτή όπου και αποβιβάστηκαν. Διερευνώντας την παράξενη γη διαπίστωσαν πως ήταν κατοικήσιμη και καλλιεργημένη.
Η συνθήκη ήταν γραμμένη με... ηλεκτρισμό!
Ο Λουκιανός μας λέει πως η γη που βρήκαν κατοικούνταν από τερατόμορφα όντα. Ένα είδος από αυτά τους..
συνέλαβε και τους οδήγησε στο βασιλιά τους που είχε το όνομα Ενδυμίων. Αυτός κατάλαβε πως ήταν ...Έλληνες από τη στολή τους. Απόρησε πως κατάφεραν να ταξιδεύσουν στον ...ουρανό.
Λέει ακριβώς:
«ὁ δὲ θεασάμενος καὶ ἀπὸ τῆς στολῆς εἰκάσας, ῞Ελληνες ἆρα, ἔφη, ὑμεῖς, ὦ ξένοι; Πῶς οὖν ἀφίκεσθε, ἔφη, τοσοῦτον ἀέρα διελθόντες;»
Τους εξήγησε μάλιστα πως ο τόπος που βρίσκονται είναι η σελήνη που βλέπουν από τη γη.
Τότε πληροφορήθηκε πως εκεί, στο διάστημα, κατοικούσαν άλλα όντα αλλά με κοινά γνωρίσματα αυτών της γης. Με κράτη, με διενέξεις και πολέμους. Υπήρχαν οι 'Σεληνίτες', και οι Ηλιώτες που είχαν κοινή αποικία τον Εωσφόρο. Είχαν υπογράψει μάλιστα και συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους. Τη συνθήκη αυτήν την γράψανε με ηλεκτρισμό και τη στήσανε στο μέσο του αέρα στα σύνορά τους.
«ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας στήλῃ ἠλεκτρίνῃ καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι ἐπὶ τοῖς μεθορίοις»
Δεν υπήρχαν γυναίκες στη Σελήνη...
Μας λέει ο Λουκιανός πως πολλά παράδοξα γινόντουσαν στη Σελήνη. Τα όντα εκεί δεν γεννιόντουσαν από γυναίκα αλλά από τους άρρενες. Δεν υπήρχε καν όνομα γυναικείο και οι γάμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών. Ο κάθε ένας μέχρι τα είκοσί πέντε του χρόνια... γαμιέται, μετά... γαμάει αυτός... (!!) «μέχρι μὲν οὖν πέντε καὶ εἴκοσι ἐτῶν γαμεῖται ἕκαστος, ἀπὸ δὲ τούτων γαμεῖ αὐτός»
Εκτός από αυτό το σεξουαλικό παράδοξο εκεί τα όντα όταν γερνάνε δεν πεθαίνουν, όπως στη γη, αλλά σαν καπνός διαλύονται και γίνονται αέρας.
Το κάτοπτρο της Σελήνης!
Το ευφάνταστο μυαλό του Λουκιανού δεν σταματά στα παραπάνω. Μας λέει με τι τρόπο οι σεληνίτες είχαν... επαφή με τους γήινους.
«Υπάρχει ένα μεγάλο κάτοπτρο πάνω από ένα αβαθή φρεάτιο. Αν κατέβει κάποιος στο φρεάτιο ακούει όλα όσα εμείς λέμε στη γη. Κι εάν στραφεί κάποιος προς το κάτοπτρο βλέπει όλες τις πόλεις όλα τα έθνη όπως βλέπουμε τον καθένα. Τότε και εγώ τους συγγενείς μου είδα και όλη την πατρίδα, αν, βέβαια, και αυτοί με έβλεπαν δεν μπορώ με ασφάλεια να το πω. Και αν κάποιος δε με πιστεύει όταν κάποτε και αυτός πάει εκεί θα διαπιστώσει ότι λέω αλήθεια...»
Ταξίδι μέχρι τις Πλειάδες...
Αφού ταξιδεύσαμε, γράφει, την επομένη όλη τη νύκτα και την ημέρα, γύρω στο απόγευμα φθάσαμε στη Λυχνόπολη. Αυτή βρίσεται μεταξύ των Πλειάδων και των Υάδων. Εκεί δεν βρήκαμε κανέναν άνθρωπο μόνον 'λύχνους' - λάμπες μικρές και μεγάλες.
Ο Λουκιανός μετά το διαστημικό ταξίδι του επιστρέφει προσθαλασσώνεται στη γη αλλά για κακή του τύχη ολόκληρο το καράβι του καταπίνεται από τεράστιο θαλάσσιο κύτος. Και οι περιπέτειες συνεχίζονται μέχρι το θάνατο του κύτους - μετά από πολύ καιρό- και την απελευθέρωση τους από την κοιλιά του κύτους.
Πηγή: Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (π. 120 μ.Χ. - 190 μ.Χ.) «Ἡ ἀληθής ἱστορία»
