Το ιπποφαές

 Το ιπποφαές πραγματικά είναι ένα «πολυδύναμο φυτό» λόγω των πολυάριθμων και με μεγάλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικών του ενώ ταυτόχρονα για την Ελλάδα είναι ουσιαστικά μία νέα καλλιέργεια. Η καλλιέργεια του
ιπποφαούς στην χώρα μας άρχισε το 2009, μετά την έκδοση του βιβλίου, του γεωπόνου Κάσσανδρου Γάτσιου με τίτλο «Ιπποφαές το πολυδύναμο φυτό του μέλλοντος» από τις εκδόσεις ΑΓΡΟΤΥΠΟΣ οπότε έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό το φυτό, οι τρόποι καλλιέργειας του, οι χρήσεις του και οι προοπτικές αξιοποίησης του. Πολύ μεγάλη συμβολή στην σωστή ενημέρωση του κοινού έχει η εταιρεία SYMAGRO με τις ημερίδες αλλά και τα σεμινάρια που οργανώνει σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Σήμερα υπολογίζεται ότι καλλιεργούνται στην Ελλάδα περίπου 1400 στρέμματα ενώ η τάση είναι να αυξηθεί και άλλο η καλλιεργούμενη έκταση στα επόμενα χρόνια επειδή οι προοπτικές είναι πολύ καλές.

Το ιπποφαές είναι ένα είδος που καλλιεργείται για την παραγωγή καρπών από δεκαετίες στην Ευρώπη και την Ασία αλλά και σαν φυτό για την προστασία των επικλινών εδαφών από τη διάβρωση, όπως και σαν καλλωπιστικό φυτό. Κατά την τελευταία δεκαπενταετία έχει εκδηλωθεί μία πραγματική λατρεία για αυτό το φυτό, σε πολλές χώρες. Πολλοί ερευνητές σε Ευρώπη και Ασία αλλά και πιο πρόσφατα στην Αμερική, έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον γι αυτό το πολυδύναμο φυτό.

Η πρώτη βιομηχανία μεταποίησης των προϊόντων του ιπποφαούς ιδρύθηκε στην Ρωσική πόλη Bisk το 1940 όταν ήδη είχαν γίνει γνωστές οι πολύτιμες ιδιότητες των καρπών, των σπόρων, των φύλλων και του φλοιού του. Τα προϊόντα της βιομηχανίας αυτής χρησιμοποιήθηκαν εκτός των άλλων και στην διατροφή των ρώσων κοσμοναυτών αλλά και σαν συστατικά της σύνθεσης των κρεμών που τους προστατεύουν από την επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας κατά την διάρκεια των διαστημικών τους ταξιδιών.

ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΦΑΟΥΣ

Το ιπποφαές είναι ένα από τα ελάχιστα είδη φυτών του οποίου χρησιμοποιούνται όλα τα μέρη, όπως είναι: οι καρποί, τα φύλλα, ο φλοιός, οι βλαστοί, οι σπόροι, το ξύλο και το ριζικό του σύστημα.

Το ιπποφαές χρησιμοποιείται:

α) Σαν τρόφιμο και ζωοτροφή:

• Παραγωγή χυμών. Οι χυμοί αυτοί είναι πολύ πλούσιοι σε βιταμίνες, έχουν δε επίσης πολύ ωραία γεύση.
• Αλκοολούχα ποτά, όπως είναι διάφορα λικέρ, απεριτίφ, κρασιά, κλπ.
• Τα φύλλα, οι νεαροί βλαστοί και η πούλπα των καρπών μετά την επεξεργασία της, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν ζωοτροφή των αγροτικών ζώων.

β) Σαν φαρμακευτικό φυτό:

• Οι τοπικές εφαρμογές του ελαίου του ιπποφαούς, είναι κατάλληλες για την αντιμετώπιση των ερεθισμών του δέρματος, δερματίτιδων, εκζεμάτων κλπ.
• Το έλαιο του ιπποφαούς που προέρχεται από τους σπόρους του, είναι πολύ πλούσιο σε βιταμίνες (C, Ε, Α, Β1, Β2, F, Κ, Ρ), τοκοφερόλες, φλαβονοειδή, πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτοστερόλες, σάκχαρα, κλπ. Όλες αυτές οι ουσίες έχουν πολύτιμες φαρμακευτικές ιδιότητες για εσωτερική ή εξωτερική χρήση.
• Με τα φύλλα του και τους φλοιούς του γίνονται θεραπευτικά ροφήματα. Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα. Τα ροφήματα αυτά έχουν πολύ καλά αποτελέσματα σαν αποχρεμπτικά αλλά και σε νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος.

γ) Σαν φυτό που χρησιμοποιείται από την βιομηχανία καλλυντικών:

• Τα φυτά που είναι κατάλληλα για την βιομηχανία καλλυντικών είναι αυτά των οποίων οι καρποί είναι πλούσιοι σε αντιοξειδωτικές ουσίες, σε βιταμίνες και σε φλαβονοειδή, δηλαδή στα στοιχεία που είναι πλούσιο το ιπποφαές.

δ) Σαν φυτό με χρωστικές ιδιότητες:

• Τα φύλλα και οι νεαροί του βλαστοί περιέχουν μία ουσία την κερσετίνη που χρησιμοποιείται στην βιομηχανία της βαφής των νημάτων επειδή σε συνδυασμό με τα άλατα του σιδήρου δίδει ένα υπέροχο γκρίζο χρώμα.
• Οι χρωστικές των καρπών του χρησιμοποιούνται στην βιομηχανία τροφίμων και την φαρμακοβιομηχανία.

ε) Φυτό με αγρονομικό και περιβαλλοντικό ενδιαφέρον:

• Το ριζικό του σύστημα διακλαδίζεται πολύ γρήγορα, και έχει την σπάνια ιδιότητα της δέσμευσης του ατμοσφαιρικού αζώτου σε συμβίωση με ακτινοβακτήρια. Το φυτό αυτό προσαρμόζεται σε άγονα εδάφη και επιπλέον τα εμπλουτίζει με άζωτο. Επίσης το ιπποφαές είναι φυτό που μπορεί να ανεχτεί υψηλές συγκεντρώσεις χλωριούχου νατρίου στο έδαφος και επομένως είναι κατάλληλο για φύτευση κατά μήκος των οδών όπου τον χειμώνα διασπείρεται αλάτι για προστασία των οχημάτων από την ολίσθηση στον πάγο αλλά και κατά μήκος των ακτών για την προστασία τους από την διάβρωση.
• Χρησιμοποιείται σαν αντιδιαβρωτικό φυτό των επικλινών εδαφών, με πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα στην αποκατάσταση πολλών επικλινών εδαφών και κυρίως των πυρόπληκτων περιοχών.
• Χρησιμοποιείται σαν φυτό στο οποίο η άγρια πανίδα ευρίσκει καταφύγιο, αλλά και σαν φυτό φυτοφρακτών για την προστασία των καλλιεργειών από τους ανέμους και την προστασία της υγρασίας του εδάφους των καλλιεργειών.
• Σαν καλλωπιστικό φυτό στην Αρχιτεκτονική των κήπων λόγω της ιδιαίτερης αισθητικής αξίας που έχει ο θάμνος αυτός και του χρώματος των καρπών και του φυλλώματος του.
• Το ξύλο του ιπποφαούς είναι πολύ σκληρό και χρησιμοποιείται στην ξυλουργική για την δημιουργία μπαστουνιών και ξύλινων μικροκατασκευών.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

Το ιπποφαές είναι ένα φυτό δίοικο, αγκαθωτό, φυλλοβόλο. Το ύψος του φθάνει συνήθως τα 2-4m.

Τα φύλλα του μοιάζουν με εκείνα της ιτιάς και εμφανίζονται 7-10 ημέρες μετά την εμφάνιση των ανθέων. Εκφύονται εναλλασσόμενα και είναι μακρόστενα. Υπάρχουν φυτά που φέρουν μόνο αρσενικά άνθη και φυτά που φέρουν μόνο θηλυκά.

Ο καρπός του έχει χρωματισμό που ποικίλει στην ωριμότητα του, από το κίτρινο μέχρι το κόκκινο. Το σχήμα του καρπού ποικίλει από το ωοειδές, το κυλινδρικό έως το σφαιρικό. Περικλείει ένα σπόρο.

Το φυτό αυτό αναπτύσσεται σε ένα ευρύ πεδίο όσον αφορά το ρΗ του εδάφους, που κυμαίνεται από ρΗ 5 μέχρι 8, αλλά και σε παραθαλάσσιες περιοχές με πολύ μεγάλη αλατότητα.

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΦΑΟΥΣ

Το ιπποφαές είναι είδος που προσαρμόζεται πολύ καλά στις αντιξοότητες του κλίματος. Το ιπποφαές μπορεί να ανεχθεί θερμοκρασίες από -43^ο μέχρι +40^ο C. Αν και το ιπποφαές αντέχει στην ξηρασία, η αφθονία των βροχοπτώσεων ευνοεί την παραγωγή καρπών. Το ιπποφαές πρέπει να φυτεύεται σε περιοχές που η ετήσια βροχόπτωση ξεπερνά τα 400mm.

Στο φυσικό του περιβάλλον, το ιπποφαές συνήθως φύεται σε πλαγιές, ή στις όχθες ρυακιών και κατά μήκος των ακτών, ενώ μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα μεγάλο εύρος εδαφών. Το ιπποφαές είναι φυτό που προσαρμόζεται και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και σε οριακά εδάφη όπως είναι τα χαλικώδη εδάφη ή τα αμμώδη που είναι φτωχά σε θρεπτικές ουσίες και τα οποία έχουν μικρή δυνατότητα συγκράτησης του ύδατος, σε αντίθεση με τα περισσότερα καλλιεργούμενα φυτά. Στις περιοχές αυτές η προσθήκη λιπασμάτων, κυρίως φωσφορικών, κατά τη φύτευση και η άρδευση κατά τη διάρκεια της καρποφορίας μπορούν να είναι αποτελεσματικοί παράγοντες και να αυξήσουν την παραγωγή.

Υπάρχουν διάφορες καλλιεργητικές τεχνικές που ευνοούν τη διατήρηση της υγρασίας του εδάφους και περιορίζουν τις απώλειες του. Μία από αυτές τις τεχνικές είναι εκείνη, της κάλυψης της επιφάνειας του εδάφους (εδαφοκάλυψη) με πλαστικό ή με άλλα μέσα επάνω στις γραμμές φυτεύσεως. Παρά το ότι το φυτό αυτό είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, τα δύο πρώτα χρόνια τουλάχιστον μετά την φύτευση πρέπει να ποτίζεται τακτικά.

Οι αποστάσεις των γραμμών φυτεύσεως είναι 4μ ενώ οι αποστάσεις των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή είναι 1,5μ. Μια αναλογία αρσενικών φυτών στο ύψος του 8-10% του συνολικού αριθμού των δένδρων, εξασφαλίζει την ομαλή γονιμοποίηση.

Το ιπποφαές, έχει πολύ μικρότερες ανάγκες σε άζωτο, σε φωσφόρο και σε κάλιο, από τα άλλα καλλιεργούμενα δένδρα. Συνιστάται μία λίπανση με 50-60 kg /στρ υπερφωσφορικό το οποίο πρέπει να ενσωματώνεται στο έδαφος κατά την προετοιμασία της φύτευσης, όπως και μία ποσότητα 2-2,5 τόνους / στρέμμα με κοπριά.

Όπως και στα άλλα φυτά που δέχονται κλάδεμα, έτσι και στο ιπποφαές διακρίνονται δύο είδη κλαδέματος :

• Το κλάδεμα σχηματισμού. Αυτό το κλάδεμα, αποσκοπεί στον τελικό σχηματισμό του μεγέθους και του σχήματος του θάμνου για τα επόμενα χρόνια της παραγωγικής ζωής του.
• Το κλάδεμα καρποφορίας. Πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο, και έχει στόχο την ανάπτυξη ικανοποιητικής παραγωγής καρπών κάθε χρόνο.

α) Το κλάδεμα σχηματισμού

Δύο τρόποι κλαδέματος σχηματισμού μπορούν να εφαρμοστούν στο ιπποφαές ώστε να δημιουργηθεί ένα δένδρο με ένα κεντρικό ελαφρά τροποποιημένο άξονα ή ένα δένδρο με κυπελλοειδή μορφή.

β)Το κλάδεμα καρποφορίας

Το ιπποφαές συνήθως φθάνει σε ύψος 2-3m σε ηλικία 4 ετών. Στην ηλικία αυτή σχηματίζεται ο κύριος κορμός και οι βραχίονες του θάμνου ο οποίος πρέπει κάθε χρόνο να καθαρίζεται από τους πλάγιους βλαστούς που φύονται από τη βάση του αλλά και αυτούς που είναι στο εσωτερικό του κυπέλλου. Τα βλαστάρια που έχουν μεγάλο μήκος πρέπει να κορυφολογούνται ώστε να ευνοείται η ανάπτυξη πλάγιων βλαστών. Επίσης μετά από 3-4 χρόνια θα πρέπει σταδιακά να ανανεώνονται οι καρποφόροι βλαστοί ώστε να διατηρούνται τα φυτά για πολλά χρόνια παραγωγικά.

Τα μέτρα που εφαρμόζονται για την καταπολέμηση των ζιζανίων είναι τα εξής:

• Με την χρησιμοποίηση της κατάλληλης εδαφοκάλυψης
• Την κατάλληλη μηχανική κατεργασία του εδάφους μετά τη φύτευση των δενδρυλλίων.
• Χρησιμοποιούνται πολυάριθμα εγκεκριμένα ζιζανιοκτόνα, ανάλογα με το είδος των ζιζανίων..

Τα φυτά που καλλιεργούνται συστηματικά πρέπει να είναι πιστοποιημένα και να προέρχονται από μοσχεύματα και να προέρχονται από γνωστές ποικιλίες.

Οι καρποί του ιπποφαούς συγκομίζονται σχετικά δύσκολα επειδή οι μίσχοι τους είναι πολύ μικροί με αποτέλεσμα να παραμένουν σταθερά προσκολλημένοι στους βλαστούς. Επίσης στις περισσότερες των ποικιλιών του ιπποφαούς, οι βλαστοί φέρουν μακριά αγκάθια πράγμα που δυσκολεύει τη συγκομιδή των καρπών με τα χέρια. Αν σε αυτό προσθέσουμε, το μικρό μέγεθος των καρπών και την ευαισθησία που παρουσιάζουν στην πίεση των χεριών, τότε πολύ εύκολα συμπεραίνουμε ότι, η μηχανική συγκομιδή αποτελεί μία αναγκαιότητα για εκείνον που θέλει να εκμεταλλευθεί οικονομικά την καλλιέργεια του ιπποφαούς

Οι κυριότερες μέθοδοι μηχανικής συγκομιδής είναι οι εξής:

α) Η γερμανική μέθοδος

Η μέθοδος αυτή συνίσταται στην αποκοπή των καρποφόρων κλάδων. Η μέθοδος αυτή, έχει τα μειονεκτήματα ότι, επειδή το φυτό δεν καρποφορεί στην ετήσια βλάστηση, έχουμε συγκομιδή καρπών κάθε δύο χρόνια και ότι γίνεται ισχυρό κλάδεμα των βλαστών μέσα στο καλοκαίρι, δηλαδή σε ακατάλληλη εποχή. Δεν είναι κατάλληλη μέθοδος για το κλίμα της χώρας μας.

β) Η μέθοδος της δόνησης των βλαστών του φυτού

Η μέθοδος συνίσταται στην εφαρμογή στον κορμό ή στα κλαδιά του δένδρου μίας δόνησης με τη βοήθεια ενός κατάλληλου μηχανισμού. Με αυτή την μέθοδο έχουμε παραγωγή καρπών κάθε χρόνο.

γ) Με ένα μηχάνημα απορρόφησης των καρπών

Το μηχάνημα αυτό λειτουργεί όπως η ηλεκτρική σκούπα. Συνδέεται με το τρακτέρ από όπου παίρνει την κίνηση, ενώ φέρει 2 – 12 φυσούνες με τις οποίες απορροφώνται οι καρποί. Είναι η καλύτερη μέθοδος.

Η ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ

Ο καρπός του ιπποφαούς ζυγίζει μεταξύ 270 και 580 mg ανάλογα με την ποικιλία και την ωριμότητα. Η εφαρμογή πίεσης στους καρπούς, δίνει χυμό σε ποσοστό 60-85%.

Το ιπποφαές έχει δύο πηγές ελαίου στους καρπούς του. Οι σπόροι του περιέχουν 6,4- 20,2% ελαίου και η σάρκα που περιβάλει τους σπόρους περιέχει 3-8%.

Οι φυσικές ιδιότητες, κυρίως η σχετική πυκνότητα, η αγωγιμότητα, η επιφανειακή τάση και ο δείκτης διάθλασης λαμβάνονται υπόψη σε μία ανάλυση του χυμού. Η περιεκτικότητα του χυμού σε σάκχαρα κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 3-7%.

Οι καρποί του ιπποφαούς, είναι μεταξύ των πλέον θρεπτικών και πλούσιων σε βιταμίνες καρπών. Περιέχουν 10 είδη βιταμινών αλλά και έλαια, σάκχαρα, ιχνοστοιχεία, οργανικά οξέα όπως είναι το μηλικό οξύ, το κιτρικό οξύ, το τρυγικό οξύ, κλπ, φλαβονοειδή (περιέχουν οι καρποί και τα φύλλα μεγάλες ποσότητες), φυτικά χρώματα, πρωτεΐνες, καροτίνια, στερόλες και ανόργανα άλατα όπως, σίδηρο, ασβέστιο, μαγγάνιο κλπ. Αναλυτικότερα για τις βιταμίνες και τα έλαια μπορούμε να αναφέρουμε τα κάτωθι.

Οι καρποί του ιπποφαούς είναι πλούσιοι στις βιταμίνες (C, Ε, Α, Β1, Β2, F, Κ, Ρ). Έρευνες που έγιναν σε καρπούς του, έδωσαν συγκεντρώσεις βιταμινών Α, Β2 και C πολύ πιο υψηλές από εκείνες άλλων λαχανικών και φρούτων όπως τα καρότα, οι ντομάτες και τα πορτοκάλια .

Τα έλαια που προέρχονται από τους καρπούς του ιπποφαούς είναι μοναδικά επειδή η περιεκτικότητα τους σε λιπαρά οξέα ποικίλει ανάλογα από το αν τα έλαια αυτά προέρχονται από τα μαλακά μέρη (πούλπα, επιδερμίδα) ή το σπόρο. Έχουν γίνει πολυάριθμες εργασίες με αντικείμενο τη σύνθεση των ελαίων σε λιπαρά οξέα του καρπού του ιπποφαούς από διάφορους ερευνητές σε διαφορετικές ποικιλίες, υποποικιλίες και πηγές προελεύσεως.

Το έλαιο των σπόρων χαρακτηρίζεται από την υψηλή περιεκτικότητα του σε ακόρεστα λιπαρά οξέα (85-90%), μεταξύ των οποίων τα δύο ουσιώδη λιπαρά οξέα. Το λινολεϊκό οξύ ή ω-6 και το α-λινολενικό οξύ ή ω-3. Τα δύο αυτά ακόρεστα λιπαρά οξέα μπορεί να αντιπροσωπεύουν μέχρι το 70% της συνολικής περιεκτικότητας σε λιπαρά οξέα. Υπάρχουν και άλλα λιπαρά οξέα στους σπόρους του ιπποφαούς, όπως τα: το ολεϊκό οξύ (13-30%), το παλμιτικό οξύ (7-20%), το στεαρικό οξύ (2-9%).

Τα έλαια του ιπποφαούς λόγω των ιδιοτήτων τους χρησιμοποιούνται από πολλών ειδών επιχειρήσεις όπως είναι: οι φαρμακοβιομηχανίες, οι βιομηχανίες καλλυντικών, οι επιχειρήσεις παραγωγής πρόσθετων διατροφής και λειτουργικών τροφίμων.

Η μεταποίηση και τα παράγωγα του ιπποφαούς

Παρά το ότι η χρήση του ιπποφαούς στην Ευρώπη και την Ασία είναι γνωστή από αιώνες, η βιομηχανική δραστηριότητα για την παραγωγή και αξιοποίηση διατροφικών παραγώγων καθυστέρησε να αναπτυχθεί και αυτή έγινε στην Ρωσία, την δεκαετία του 1940.Τα επόμενα χρόνια η βιομηχανία μεταποίησης του ιπποφαούς αναπτύχθηκε στη χώρα αυτή πάρα πολύ με αποτέλεσμα παράγωγα του φυτού αυτού να αποκτήσουν τέτοια φήμη και αξιοπιστία ώστε να χρησιμοποιηθούν ακόμη και στη διατροφή των αστροναυτών, αλλά και σαν βασικά συστατικά των κρεμών του δέρματος για την προστασία των αστροναυτών από την κοσμική ακτινοβολία.

Από την μεταποίηση του ιπποφαούς παράγονται 200 διαφορετικά είδη προϊόντων με βάση όλα τα εκμεταλλεύσιμα συστατικά του.

Όπως έδειξαν δύο πρόσφατες έρευνες αγοράς που έγιναν στην Γερμανία και τον Καναδά η ζήτηση για τα προϊόντα του ιπποφαούς είναι πολύ μεγαλύτερη από την προσφορά, επομένως οι προοπτικές για την καλλιέργειας του ιπποφαούς στη χώρα μας είναι ευνοϊκές.

Θεραπευτικές ιδιότητες του ιπποφαούς

Το ιπποφαές χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή ιατρική του Θιβέτ και της Μογγολίας για περισσότερα από 1000 χρόνια. Οι χρήσεις του ήταν εναντίον του βήχα, σαν αποχρεμπτικό, όπως και για την βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος όπως και της λειτουργίας του πεπτικού συστήματος.

Γενικά μπορούμε εν συντομία να αναφέρουμε τις εξής ευεργετικές επιδράσεις του ιπποφαούς στον ανθρώπινο οργανισμό.

• Σαν φάρμακο επείγουσας ανάγκης σε περιπτώσεις πληγών και εγκαυμάτων.
• Εναντίον των καρδιαγγειακών νοσημάτων
• Εναντίον του εκζέματος, της δερματίτιδας, της αλλεργίας κλπ.
• Εναντίον των φλογώσεων των εσωτερικών επιφανειών των κοιλοτήτων του ανθρώπου.
• Εναντίον δερματικών στιγμάτων
• Σαν διατροφικό συμπλήρωμα ιδίως σε περιπτώσεις στρες ή νευρικής ανορεξίας, αλλά και κατά το στάδιο της αναρρώσεως κλπ.
• Για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος

Σαν καλλυντικό μπορούμε να αναφέρουμε τα κάτωθι:

• Τα έλαια του ιπποφαούς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν συστατικό πολλών καλλυντικών και μάλιστα βιολογικών που είναι σήμερα σε μεγάλη ανάπτυξη.
• Σε πομάδες και ανανεωτικές κρέμες (αντιγήρανσης)
• Σε πομάδες και κρέμες για ευαίσθητα και αλλεργικά δέρματα
• Σε πομάδες για χρήση στην επιφάνεια των χειλιών
• Για κρέμες για το ευαίσθητο δέρμα των μωρών,
• Για την φροντίδα του στήθους των γυναικών που θηλάζουν το βρέφος τους
• Για κρέμες πριν, κατά και μετά την ηλιοθεραπεία
• Σαν συστατικό των σαμπουάν και την περιποίηση των μαλλιών
• Για κρέμες μετά το ξύρισμα
• Σαν συντηρητικό (πλούσιο σε βιταμίνη Ε
• Σαν χρωστικό υλικό
• Κλπ

Οικονομικά στοιχεία του ιπποφαούς

Το κόστος εγκατάστασης του ιπποφαούς ανέρχεται σε 800- 900€ το στρέμμα. Μέχρι το τέταρτο έτος όταν αρχίζει η παραγωγή των καρπών, το ετήσιο κόστος είναι μικρό της τάξεως των 50-70€ το στρέμμα. Με την έναρξη της παραγωγής το κόστος προέρχεται κυρίως από τα έξοδα συγκομιδής των καρπών και των φύλλων. Το κόστος αυτό ποικίλει από 700- 1200€ το στρέμμα ανάλογα αν η συγκομιδή γίνεται με τα χέρια ή με ένα μηχάνημα δόνησης ή απορρόφησης των καρπών.

Υπολογίζεται ότι με μία μέση παραγωγή 1000 κιλών/στρ το ιπποφαές μπορεί να δώσει καθαρό εισόδημα στον παραγωγό 1500- 2000€/στρ.