Με αφορμή τα όσα πιεστικά μέτρα έρχονται προς υλοποίηση από την νέα κυβέρνηση, αλλά και την ταυτόχρονη αδιαλλαξία των κοινοτικών αξιωματούχων ακόμη και για ελάχιστες παραχωρήσεις, χωρίς δημοσιονομικές παρεκτροπές, τίθεται ένα σαφές ερώτημα: Τι ακριβώς θέλουν οι Ευρωπαίοι από την Ελλάδα;, Απαιτούν δημοσιονομική προσαρμογή και τήρηση των συμπεφωνημένων, ή μήπως έχουν κάτι άλλο στον νου τους, ιδιαιτέρως οι ΄΄βασικοί μέτοχοι΄΄ της Ε.Ε., οι Γερμανοί;
Την ίδια ώρα που στην χώρα μας ασκούνται ασφυκτικές πιέσεις για αιματηρές περικοπές, η Γερμανίδα καγκελάριος εισπράττει πολιτικό όφελος και λαϊκή επιδοκιμασία, από την σκλήρυνση της στάσης της.
Η άρνηση των εταίρων για οποιαδήποτε ένδειξη διαλλακτικότητας, η απουσία κάθε μορφής ανοχής και υπομονής απέναντι σε μια νεοεκλεγμένη και με μεταρρυθμιστική διάθεση, κυβέρνηση, αλλά και η πρόσφατη άρνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας [ένα εκ των τριών μελών της τρόικα] να δέχεται ελληνικά ομόλογα, δημιουργούν βάσιμες υποψίες ότι η Ευρώπη δεν έχει σκοπό να μας συνετίσει και να επιστρέψουμε στον δρόμο της δημοσιονομικής ορθότητας, αλλά να μας θυσιάσει στον βωμό της επιβολής του Γερμανικού οικονομικού μοντέλου, ως Ιφιγένεια.
Ετοιμάζεται ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον, όπου η Ελλάδα θα είναι το ΄΄άτακτο παιδί΄΄ που τιμωρήθηκε με άρνηση στήριξης και χρεοκοπία, για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι, ήδη δε διαρρέουν πληροφορίες ότι το ΔΝΤ θα αρνηθεί περαιτέρω βοήθεια.
Η Ελληνική κυβέρνηση, προτού επιβάλλει μέτρα οικονομικού αφανισμού στο όνομα της αβέβαιης παραμονής μας στο ευρώ, καλό θα είναι να ανιχνεύσει τις πραγματικές προθέσεις των εταίρων, ώστε να μην επιβάλλει θυσίες στο όνομα ενός υπονομευμένου εκ των προτέρων στόχου.
Και αντί να γίνουμε το θήραμα, επί του οποίου η καγκελάριος Μέρκελ θα στηρίξει την επανεκλογή της, εν μέσω θριαμβευτικών κραυγών των συμπατριωτών της, για την αποπομπή μας από το ευρώ, ίσως καλό θα ήταν να εξεταστούν και εναλλακτικά σενάρια. Όπως π.χ. αυτό μιας συντεταγμένης και συναινετικής αποχώρησής μας από την ευρωζώνη, με σταθερή ισοτιμία για κάποια χρόνια, με εξασφαλισμένες πρώτες ύλες και φάρμακα, και αληθινή διάθεση μεταρρυθμίσεων. Ώστε να γίνουμε κάποτε ένα αληθινά σύγχρονο κράτος, χωρίς στρεβλώσεις στην οικονομία, και χωρίς να αφανιστεί ο ελληνικός λαός, αλλά με σκληρή δουλειά να ξαναγίνουμε ισότιμοι εταίροι στην Ευρωζώνη.
