TAOUS ο Άγγελος Παγώνι – Η Τρισήλιος Θεότητα του Μητροπολίτη Κωνσταντινουπόλεως Θεοφάνη Καρίκη και της Σοφίας Λεμπρέν, Δούκισσας της Πλακεντίας – Πεντέλη / Παρθενώνας Σείριος πλειάδες και περί σκιάς.
«ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΔΟΜΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΝΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΑ;»
Μήπως ο στρατός και κάποια εταιρία κινητής τηλεφωνίας και κατασκοπευτικών συστημάτων διενεργούν πειράματα τύπου «Πεντέλης…» στον βράχο του Παρθενώνα;
Μήπως κάποιοι εσκεμμένα τραβούν εξ’ επίτηδες την προσοχή μας στην Πεντέλη και της προχειροδουλειές εκεί για να κρύψουν όσα γίνονται μπροστά στα μάτια μας, και συγκεκριμένα στον βράχο της Ακροπόλεως και στις κλεισμένες με σιδερένιες πόρτες σπηλιές;
Ερώτηση προς εχέφρονες!
Φυσικά το ερώτημα δεν είναι καινούργιο αλλά είναι επίκαιρο (SOS). Ως γνωστόν από την αρχαιότητα ο Παρθενώνας και τα Προπύλαια είναι κατασκευασμένα από ΠΕΝΤΕΛΙΚΟ μάρμαρο και όχι Πάρου που ήταν καλλωπιστικά προτιμότερο λόγω της λευκότητάς του. Θα παραλείψω δήθεν ιστορικά γεγονότα περί Ασπασίας. Γιατί ο ίδιος ο Παρθενώνας αποκαλύπτει εύγλωττα σε ένα εχέφρονα Έλληνα από μόνος του το γιατί δεν ήταν λόγω του καπρίτσιου μιας Ασπασίας η κατασκευή και η αναστύλωσή του. Θα κάνω εδώ μια εύγλωττη νύξη στη σχέση του ονόματος ΠΕΡΙ-ΚΛΗΣ με το όνομα ΗΡΑ-ΚΛΗΣ (και για όσους το ψάξουν γραμματολογικά π= πύλη άρα και Προπύλαια, Ερι= ΉΡΑ, Κλης = δόξα) μετά από αυτό όποιος δεν έλαβε γνώση περί των λεγομένων και της σπουδαιότητας της πράξεως του Περικλέους σε μορφοδιαστασιακό επίπεδο, ας τον δει λίγο ο αττικός ήλιος γιατί ο ποσειδώνιος ίσκιος του έκανε το μυαλό σαν θαλάσσιας ανεμώνας. Επανέρχομαι στον Παρθενώνα, το πεντελικό μάρμαρο έχω ακούσει την βλακώδη αιτιολογία ότι επιλέχθηκε λόγω της λευκότητάς του. Λευκό ήταν και παραμένει το Λευκαδίτικο. Το πεντελικό χρωματικά είναι ωχρόλευκο, είναι σαν να έχουμε ένα σεντόνι κατάλευκο και ένα γαριασμένο με κιτρινίλες και θέλουμε να στρώσουμε νυφικό κρεβάτι ποιο από τα δυο θα βάζαμε;
Ο μόνος λόγος που ο Παρθενώνας αναστυλώθηκε με πεντελικό μάρμαρο πέραν των άλλων ήδη γνωστών φαινομένων που συνδέονται με το όρος Πεντέλη το μάρμαρο καθεαυτού έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο το οποίο σίδηρο υπό κάποιες κατάλληλες συνθήκες παράγει ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα και υπό προϋποθέσεις λειτουργεί στο χώρο σαν πηνίο. Το φαινόμενο αυτό είναι εδώ και χρόνια γνωστό στην Πεντέλη ποιος μελέτησε ποτέ την στενή σχέση του Παρθενώνα με τα φαινόμενα τύπου Πεντέλης. Πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες μυθολογικά τα πρώτα στοιχεία εμφανίζονται προ αρχαιοτάτων χρόνων στη μυθική διαμάχη Αθηνάς – Ποσειδώνος (όπου μύθος = μαθώς = μάθημα) αν και έκανα μια αναφορά πριν περί σκιάς Ποσειδώνος χωρίς να μακρηγορήσω με αναλύσεις επί αναλύσεων και αποσυμβολισμούς θα πω εν συντομία Ποσειδώνας = κθούλου (Χ.Φ. Λάβκραφτ).
ΚΘΟΥΛΟΥ = Κ + Θ (υ) ολου = κύριος (της) θολου = Λεβιαθάν, Κορονζον κ.λ.π. Τι σχέση έχει ο Ποσειδώνας με την Πεντέλη θα το αναλύσω παρακάτω αφού πρώτα σας θυμίσω σε όσους ασχολούνται με αποσυμβολισμούς και αστρολογία ότι ακόμα και σαν πλανήτης σχετίζονται οι επιρροές του με οράματα τρέλα είναι δημιουργός μιασμάτων παραισθήσεων και όλων των λοιπόν φαινομένων που εμπίπτουν στο χώρο της ψυχιατρικής.
Το όνομά του σχετίζεται με τα πόδια (πους) – πωσεί + δωνας = Αυτός που δένει τα πόδια (να μην πάνε παραπέρα) = το έσχατο όριο.
Εν αντιθέσει με την θεά Αθηνά θεά της σοφίας (κεφαλής) που σαν πολεμίστρια επεκτείνει τα όρια της Ήρας (Αιθέρος) πέρα από τα στενά όρια του ποσειδώνιου σκότους.
Από πού ξεκινάει αυτός ο πόλεμος; Μα από πού αλλού εκτός από την κεφαλή του ανθρώπου που μπαίνοντας στο φτιαγμένο από πεντελικό μάρμαρο ναό της θεάς της σοφίας (Αϊν-Σοφ ή Σοφίαν) χωρίς να το αντιληφθεί καν υπόκειται στην επίδραση ενός πεδίου εκ διαμετρικά αντίθετου από αυτού της Πεντέλης που είναι ποσειδώνιο.
Τώρα ο ναός της σοφίας αποδομείται με ότι φρικτές συνέπειες ενέχει αυτή η κίνηση για τους ανθρώπους και την νευροφυσιοψυχολογία τους. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι τα ιερά Παναθήναια σχετίζονταν με κάποια ορισμένη θέση του ματιού του ταύρου ή Αλντεμπαράν και είναι γνωστό από ιστορικές πηγές ότι παραγόταν τέτοιας έντασης ενέργεια στον ιερό βράχο που δεν μπορούσε να πετάξει πουλί από επάνω.
Ο αστερισμός του ταύρου, ο μινώταυρος και ο λαβύρινθος του χάους ή επίπεδο των μαύρων στροβίλων του χάους ή κατά Λάβκραφτ στο ασημένιο κλειδί η πύλη με τα χίλια βήματα και όποιος δεν κατάλαβε ας το ψάξει σε μορφογενετικά πεδία, παράλληλες διαστάσεις κ.λπ. Το θέμα είναι ότι αλληλοσχετίζονται Παρθενώνας – Πεντέλη όπως το (+) με το (-).
Πάμε τώρα στο κυρίως θέμα αφήνοντας εσκεμμένα απέξω το Αραχναίον όρος (θυμηθείτε την μαλλιαρή μαύρη οντότητα με τα ψευδόποδα για την οποία μας μιλάει ο κύριος Μπαλάνος στο βιβλίο του «κάτι έρπει σαν σκιά»), τον Υμηττό (Η μιττος = κλωστούλα ή ιστός) με την μονή Αστερίου (Αστερία ήταν νήσος του Ποσειδώνος και καταφύγιο για την Λητώ καθώς και η Αστερία ήταν η μητέρα της Εκάτης, άρα η Μίττος της Αστερίας = έρπουσα σκιά;) αφήνουμε αυτό το θέμα για όποιους θέλουν να το ψάξουν ή το ψάχνουν ήδη κρατώντας τα σύμβολα του ταύρου σαν αστερισμού που προείπαμε ότι σχετίζεται με την Ακρόπολη.
Σύμφωνα με τα γραφόμενα του κυρίου Μπαλάνου στη σελίδα 299 του βιβλίου του «πέρα από το αίνιγμα της Πεντέλης» αναφέρεται σαν εύρημα από τον κύριο Γ. Γ. Λαδιά ότι βρέθηκε στο σπήλαιο θυσιαστήριος κιονίσκος Μιθραϊκού δαδοφόρου. Ο Μιθραϊσμός έχει σαν θρησκεία έχει άμεση σχέση με τον αστερισμό του ταύρου γιατί εν αντιθέσει με τα μυστήρια στην Ακρόπολη που έπαιρναν ενέργεια από αυτόν στην Μιθραϊκή συμβολολογία ο Μίθρα σκοτώνει τον ταύρο έτσι αν το σκεφτεί κανείς βαθύτερα γεννιέται το ερώτημα που έχει υπαινιχθεί ο ίδιος ο Χ .Φ. Λάβκραφτ αναφερόμενος στον Νιαρλαθοτέπ το ενσαρκωμένο πλοκάμι του έρποντος χάους. Ποιος είναι το έρπον χάος που έρχεται στην γη σαν μεσσίας υποτίθεται με σκοπό τελικό για να καταστρέψει; Ο ταύρος ή ο Μίθρας; Απάντηση στον Χ. Φ. Λάβκραφτ. Συνοψίζοντας βλέπουμε στην Πεντέλη μια έντονη σκιώδεις δραστηριότητα. Αλλά η σκιά εδώ είδαμε ότι είναι πέντε – έξι διαφορετικοί θεοί και ένας υποτιθέμενος μεσσίας τύπου αντίχριστος! Άρα δεν μιλάμε για μια μονάχα οντότητα αλλά για επιμέρους διαφορετικούς τόπους – στρατηγία – οντοτήτων τέτοιων, και δυο πύλες από τις οποίες η μια είναι (+) και η δεύτερη είναι (+/-) με έμφαση στο (-).
Η Πεντέλη είναι μια πολυδιαστασιακή μορφογενετική πύλη την οποία καταχρώνται οι σκιώδεις ή κατά μία υποψία που έχω η οποία τείνει να αποδειχθεί και ιστορικά εκεί είναι η ιερή τους Ακρόπολη ή πνευματικό κέντρο αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι κάτι αντίστοιχο του Παρθενώνα για τους Έλληνες και το οποίο κάνει την σπηλιά να περνάει σε δεύτερη μοίρα σπουδαιότητας. Εάν πραγματικά μπορέσω να αποδείξω εγώ προσωπικά ή κάποιος ερευνητής, αν και είμαι 99% πεπεισμένος ότι η Πεντέλη ή ο χώρος στον οποίο αναφέρομαι αρχικά ονομαζόταν Σεμέλη πρωτού η Αθήνα επεκταθεί και πάρει το όρος την ονομασία του Δήμου της Πεντέλης που βρισκόταν πλησίως. Εάν είμαι σωστός τότε κάπου στο όρος θα πρέπει να υπάρχουν απομεινάρια του αρχαίου ναού του θεού Διονύσου αν και εγώ δεν τα έχω βρει μέχρι τώρα και κοντά σε αυτά θα πρέπει να υπάρχει το σπήλαιο της Σεμέλης ή λαϊκιστή της Μαύρης – μάνας του Διονύσου – (kali ma). Εδώ ας σκεφτούμε τις μαύρες μαντόνες και τους μαύρους σωτήρες αναλογιζόμενοι από πού έχουν οι πρώτοι χριστιανοί εμπνευστεί αυτές τις μορφές. Αυτό το σπήλαιο είναι ο τάφος της Σεμέλης όσο και αν σας φαίνεται περίεργο κάποια από αυτά τα σκοτεινά όντα ζήσαν και πέθαναν στη γη αποκομμένα από το σύνολο της μητρικής οντότητας…
Πιστεύω ότι έχω κάποιο δίκαιο πέραν των μύθων με την απλή λογική ότι σήμερα ο Δήμος Διονύσου έχει ονομαστεί έτσι εξαιτίας πιθανότητα λόγω της ύπαρξης του εν λόγου χαμένου ιερού του. Και αν θυμηθούμε ότι πέραν από θεός του κρασιού σχετιζόταν με την μέθη και την ψυχική εφορία συγκρίνοντας τα συμπτώματα αυτά με τα συμπτώματα όσον επισκέπτονται το σπήλαιο της Πεντέλης καταλαβαίνουμε απόλυτα τι φόβος και ποια προσπάθεια εξευγενισμού οδήγησε τους ανθρώπους στο να μετατρέψουν αυτή την σκιώδη και χαώδη οντότητα (θεός;) να μετατραπεί σε γονιμικός θεός. Το να πιστεύει ή όχι κανένας στο θεό Διόνυσο δεν φαίνεται να έχει καμία απολύτως σχέση για αυτόν και για ότι αντιπροσωπεύει αυτός στον κόσμο μας μιας και την τρέλα την ασυνεννοησία, την ψυχική εφορία και όλες αυτές τις σκιώδεις επιδράσεις τις αισθάνεται οποιοσδήποτε άνθρωπος υπεισέρχεται εντός του σπηλαίου εκτός αν έχει εμβολιαστεί δια της μεθόδου της εκμάθησης των μύθων = μαθημάτων και έχει επισκεφτεί επανειλημμένα τον ναό της Ακροπόλεως…
Όσον αφορά την Taous του Καρίκη, την σπηλιά της Πεντέλης και τα μυστήριά τους, και επειδή από μελέτες που μου έχουν παραχωρήσει οι φίλοι – ερευνητές Βαρβάρα Αλαμάνου, Αδαμαντία Σπουρλάκου (Μαρτζη), Άγγελος Αδαμάκης, σχετίζεται άμεσα με ότι έγραψα παραπάνω και με κάποια σκοτεινά μονοπάτια, θα πω περιληπτικά ότι στα αρχαία αιγυπτιακά και τα ασσυριακά βρίσκουμε την λέξη USH – TA που θα πει μήτρα. Από το USH – TA προέρχεται η USHTAR (Ιστάρ), Αστάρτη και ο Άγγελος Αδαμάκης στο βιβλίο του «Τα δάκρυα της Εύας» κάνει εκτενή αναφορά στην σχέση Αστάρτης – Αρτέμιδας με τον αστερισμό του Σείριου και των Πλειάδων, και την σχέση των γυναικών αρκούδων με απαγορευμένα και εγκληματικά μυστήρια που δεν είναι της παρούσης και του χώρου να αναφερθούν. Το Ταους, που θα πει παγώνι, είναι το ιερό ζώο της θεάς Ήρας (Αήρ – Αιθήρ) της δύναμης – δημιουργίας – του Αιθέρος, μέσω της «Βιοδυναμικής» που λέει ο κ. Μπαλάνος ή Ναγουάλ ή «δρόμο του ερπετού» κατά τον Κάρλος Καστανέδα, το οποίο όπως και να ονομαστεί παραμένει γνώση των αρχαιοελληνικών μυστηρίων της θεάς Ήρας για την δημιουργία αιθερικών στερεών και σωμάτων.
Μελετώντας τα αρχαία μυστήρια της θεάς Ήρας όσον αφορά τα συμπαντικά στερεά τα οποία βρίσκουμε κωδικοποιημένα στα βιβλία του Πλάτωνος Τίμεος και Πολιτεία και από τα λίγα που ανακάλυψα μελετώντας τους μύθους του Ηρακλέους και την σχέση του με το τάγμα των μυστών του κυνός βρήκα κάποια ενδιαφέροντα πράγματα τα οποία αυτούσια, αν και σε θεωρητική καθαρά εκδοχή παρουσιάζοντας μέσα από το βιβλίο του κυρίου Μπαλάνου «Οι δρόμοι της γνώσης».
Το παγώνι τώρα δεν είναι ένα αλλά τρία μου γράφει ο φίλος μου ο Άγγελος: α) το παγώνι που γνωρίζουμε όλοι και είναι σύμβολο της θεάς Ήρας, β) το λευκό παγώνι του Ραφαήλ το οποίο είναι το πολικά αντίθετο του γ) μαύρου παγωνιού ή Μελκ ή παγώνι με τα ιριδίζοντα φτερά του Εωσφύγου Ροφοκάλε, και επειδή το κανονικό παγώνι που όλοι ξέρουμε έχει επάνω του το μπλε του ουρανού (Αιθέρος) και φέρει στην ουρά του χρωματικό διάκοσμο αποτελούμενο από τα 7 χρώματα – δονήσεις της δημιουργίας σε παράταξη σαν άστρα στον ουρανό, με σχήμα αιδοίου στο «μάτι» του φτερού, καθίσταται το αντιπροσωπευτικότερο σύμβολο – ζώο της δημιουργού θεάς, της μήτρας (USH – TA) των πάντων.
Η σπηλιά (μήτρα της γης – ύλης) της Πεντέλης και η αντίστοιχη μπαζωμένη εξωτερικά σπηλιά της Αφροδίτης και του Πάνα στην Ακρόπολη έχουν κάτι που παραπέμπει σε μορφογεννητικά πεδία, κάτι που γνωρίζουν όσοι ψάχνουν το θέμα των τηλεπικοινωνιών και των δορυφόρων, και των πεδίων γενικότερα.
Τι πεδία είναι και τι αυτά επηρεάζουν είναι το ερώτημα! Το θέμα είναι πάρα πολύ μεγάλο αλλά τα κλειδιά είναι διαθέσιμα σε όλους: όποιος θέλει να ψάξει να δει (7 δυνάμεις δημιουργίας – 7 αρχάγγελοι Μελκ (παγώνι) – Αστερισμός των Πλειάδων – Λάβκραφτ – Μυθολογία Κθούλου – «φόβος των άστρων» ποίημα (οι μύκητες από τον Γιογγοθ σελ. 54. Αίολος) – Saytan – Νιαρλαθοτεπ – Σείριος – οι 7 δυνάμεις θεοί της Vodoon – Μαινάδες – Κανιβαλισμός – σπηλιές – αστερισμός της Μαρίας – αρκούδες της θεάς – Αστάρτης - Διόνυσος – Αρτέμιδα – Ποσειδώνας και το κακό συναπάντημα με την τρισήλιο θεότητα όχι του Χριστιανισμού αλλά την άλλη, την παλιά, αυτήν του Καρίκη με τους σφαγέντες καλογήρους και την Βαλσαμωμένη κόρη της Δούκισσας της Πλακεντίας στην Βηρυτό (βλέπε Yejidis). Όποιος βρει τον μίτο της Αριάδνης που κάνει όλα αυτά ένα ας μου γράψει και εμένα.
«ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΔΟΜΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΝΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΑ;»
Μήπως ο στρατός και κάποια εταιρία κινητής τηλεφωνίας και κατασκοπευτικών συστημάτων διενεργούν πειράματα τύπου «Πεντέλης…» στον βράχο του Παρθενώνα;
Μήπως κάποιοι εσκεμμένα τραβούν εξ’ επίτηδες την προσοχή μας στην Πεντέλη και της προχειροδουλειές εκεί για να κρύψουν όσα γίνονται μπροστά στα μάτια μας, και συγκεκριμένα στον βράχο της Ακροπόλεως και στις κλεισμένες με σιδερένιες πόρτες σπηλιές;
Ερώτηση προς εχέφρονες!
Φυσικά το ερώτημα δεν είναι καινούργιο αλλά είναι επίκαιρο (SOS). Ως γνωστόν από την αρχαιότητα ο Παρθενώνας και τα Προπύλαια είναι κατασκευασμένα από ΠΕΝΤΕΛΙΚΟ μάρμαρο και όχι Πάρου που ήταν καλλωπιστικά προτιμότερο λόγω της λευκότητάς του. Θα παραλείψω δήθεν ιστορικά γεγονότα περί Ασπασίας. Γιατί ο ίδιος ο Παρθενώνας αποκαλύπτει εύγλωττα σε ένα εχέφρονα Έλληνα από μόνος του το γιατί δεν ήταν λόγω του καπρίτσιου μιας Ασπασίας η κατασκευή και η αναστύλωσή του. Θα κάνω εδώ μια εύγλωττη νύξη στη σχέση του ονόματος ΠΕΡΙ-ΚΛΗΣ με το όνομα ΗΡΑ-ΚΛΗΣ (και για όσους το ψάξουν γραμματολογικά π= πύλη άρα και Προπύλαια, Ερι= ΉΡΑ, Κλης = δόξα) μετά από αυτό όποιος δεν έλαβε γνώση περί των λεγομένων και της σπουδαιότητας της πράξεως του Περικλέους σε μορφοδιαστασιακό επίπεδο, ας τον δει λίγο ο αττικός ήλιος γιατί ο ποσειδώνιος ίσκιος του έκανε το μυαλό σαν θαλάσσιας ανεμώνας. Επανέρχομαι στον Παρθενώνα, το πεντελικό μάρμαρο έχω ακούσει την βλακώδη αιτιολογία ότι επιλέχθηκε λόγω της λευκότητάς του. Λευκό ήταν και παραμένει το Λευκαδίτικο. Το πεντελικό χρωματικά είναι ωχρόλευκο, είναι σαν να έχουμε ένα σεντόνι κατάλευκο και ένα γαριασμένο με κιτρινίλες και θέλουμε να στρώσουμε νυφικό κρεβάτι ποιο από τα δυο θα βάζαμε;
Ο μόνος λόγος που ο Παρθενώνας αναστυλώθηκε με πεντελικό μάρμαρο πέραν των άλλων ήδη γνωστών φαινομένων που συνδέονται με το όρος Πεντέλη το μάρμαρο καθεαυτού έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο το οποίο σίδηρο υπό κάποιες κατάλληλες συνθήκες παράγει ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα και υπό προϋποθέσεις λειτουργεί στο χώρο σαν πηνίο. Το φαινόμενο αυτό είναι εδώ και χρόνια γνωστό στην Πεντέλη ποιος μελέτησε ποτέ την στενή σχέση του Παρθενώνα με τα φαινόμενα τύπου Πεντέλης. Πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες μυθολογικά τα πρώτα στοιχεία εμφανίζονται προ αρχαιοτάτων χρόνων στη μυθική διαμάχη Αθηνάς – Ποσειδώνος (όπου μύθος = μαθώς = μάθημα) αν και έκανα μια αναφορά πριν περί σκιάς Ποσειδώνος χωρίς να μακρηγορήσω με αναλύσεις επί αναλύσεων και αποσυμβολισμούς θα πω εν συντομία Ποσειδώνας = κθούλου (Χ.Φ. Λάβκραφτ).
ΚΘΟΥΛΟΥ = Κ + Θ (υ) ολου = κύριος (της) θολου = Λεβιαθάν, Κορονζον κ.λ.π. Τι σχέση έχει ο Ποσειδώνας με την Πεντέλη θα το αναλύσω παρακάτω αφού πρώτα σας θυμίσω σε όσους ασχολούνται με αποσυμβολισμούς και αστρολογία ότι ακόμα και σαν πλανήτης σχετίζονται οι επιρροές του με οράματα τρέλα είναι δημιουργός μιασμάτων παραισθήσεων και όλων των λοιπόν φαινομένων που εμπίπτουν στο χώρο της ψυχιατρικής.
Το όνομά του σχετίζεται με τα πόδια (πους) – πωσεί + δωνας = Αυτός που δένει τα πόδια (να μην πάνε παραπέρα) = το έσχατο όριο.
Εν αντιθέσει με την θεά Αθηνά θεά της σοφίας (κεφαλής) που σαν πολεμίστρια επεκτείνει τα όρια της Ήρας (Αιθέρος) πέρα από τα στενά όρια του ποσειδώνιου σκότους.
Από πού ξεκινάει αυτός ο πόλεμος; Μα από πού αλλού εκτός από την κεφαλή του ανθρώπου που μπαίνοντας στο φτιαγμένο από πεντελικό μάρμαρο ναό της θεάς της σοφίας (Αϊν-Σοφ ή Σοφίαν) χωρίς να το αντιληφθεί καν υπόκειται στην επίδραση ενός πεδίου εκ διαμετρικά αντίθετου από αυτού της Πεντέλης που είναι ποσειδώνιο.
Τώρα ο ναός της σοφίας αποδομείται με ότι φρικτές συνέπειες ενέχει αυτή η κίνηση για τους ανθρώπους και την νευροφυσιοψυχολογία τους. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι τα ιερά Παναθήναια σχετίζονταν με κάποια ορισμένη θέση του ματιού του ταύρου ή Αλντεμπαράν και είναι γνωστό από ιστορικές πηγές ότι παραγόταν τέτοιας έντασης ενέργεια στον ιερό βράχο που δεν μπορούσε να πετάξει πουλί από επάνω.
Ο αστερισμός του ταύρου, ο μινώταυρος και ο λαβύρινθος του χάους ή επίπεδο των μαύρων στροβίλων του χάους ή κατά Λάβκραφτ στο ασημένιο κλειδί η πύλη με τα χίλια βήματα και όποιος δεν κατάλαβε ας το ψάξει σε μορφογενετικά πεδία, παράλληλες διαστάσεις κ.λπ. Το θέμα είναι ότι αλληλοσχετίζονται Παρθενώνας – Πεντέλη όπως το (+) με το (-).
Πάμε τώρα στο κυρίως θέμα αφήνοντας εσκεμμένα απέξω το Αραχναίον όρος (θυμηθείτε την μαλλιαρή μαύρη οντότητα με τα ψευδόποδα για την οποία μας μιλάει ο κύριος Μπαλάνος στο βιβλίο του «κάτι έρπει σαν σκιά»), τον Υμηττό (Η μιττος = κλωστούλα ή ιστός) με την μονή Αστερίου (Αστερία ήταν νήσος του Ποσειδώνος και καταφύγιο για την Λητώ καθώς και η Αστερία ήταν η μητέρα της Εκάτης, άρα η Μίττος της Αστερίας = έρπουσα σκιά;) αφήνουμε αυτό το θέμα για όποιους θέλουν να το ψάξουν ή το ψάχνουν ήδη κρατώντας τα σύμβολα του ταύρου σαν αστερισμού που προείπαμε ότι σχετίζεται με την Ακρόπολη.
Σύμφωνα με τα γραφόμενα του κυρίου Μπαλάνου στη σελίδα 299 του βιβλίου του «πέρα από το αίνιγμα της Πεντέλης» αναφέρεται σαν εύρημα από τον κύριο Γ. Γ. Λαδιά ότι βρέθηκε στο σπήλαιο θυσιαστήριος κιονίσκος Μιθραϊκού δαδοφόρου. Ο Μιθραϊσμός έχει σαν θρησκεία έχει άμεση σχέση με τον αστερισμό του ταύρου γιατί εν αντιθέσει με τα μυστήρια στην Ακρόπολη που έπαιρναν ενέργεια από αυτόν στην Μιθραϊκή συμβολολογία ο Μίθρα σκοτώνει τον ταύρο έτσι αν το σκεφτεί κανείς βαθύτερα γεννιέται το ερώτημα που έχει υπαινιχθεί ο ίδιος ο Χ .Φ. Λάβκραφτ αναφερόμενος στον Νιαρλαθοτέπ το ενσαρκωμένο πλοκάμι του έρποντος χάους. Ποιος είναι το έρπον χάος που έρχεται στην γη σαν μεσσίας υποτίθεται με σκοπό τελικό για να καταστρέψει; Ο ταύρος ή ο Μίθρας; Απάντηση στον Χ. Φ. Λάβκραφτ. Συνοψίζοντας βλέπουμε στην Πεντέλη μια έντονη σκιώδεις δραστηριότητα. Αλλά η σκιά εδώ είδαμε ότι είναι πέντε – έξι διαφορετικοί θεοί και ένας υποτιθέμενος μεσσίας τύπου αντίχριστος! Άρα δεν μιλάμε για μια μονάχα οντότητα αλλά για επιμέρους διαφορετικούς τόπους – στρατηγία – οντοτήτων τέτοιων, και δυο πύλες από τις οποίες η μια είναι (+) και η δεύτερη είναι (+/-) με έμφαση στο (-).
Η Πεντέλη είναι μια πολυδιαστασιακή μορφογενετική πύλη την οποία καταχρώνται οι σκιώδεις ή κατά μία υποψία που έχω η οποία τείνει να αποδειχθεί και ιστορικά εκεί είναι η ιερή τους Ακρόπολη ή πνευματικό κέντρο αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι κάτι αντίστοιχο του Παρθενώνα για τους Έλληνες και το οποίο κάνει την σπηλιά να περνάει σε δεύτερη μοίρα σπουδαιότητας. Εάν πραγματικά μπορέσω να αποδείξω εγώ προσωπικά ή κάποιος ερευνητής, αν και είμαι 99% πεπεισμένος ότι η Πεντέλη ή ο χώρος στον οποίο αναφέρομαι αρχικά ονομαζόταν Σεμέλη πρωτού η Αθήνα επεκταθεί και πάρει το όρος την ονομασία του Δήμου της Πεντέλης που βρισκόταν πλησίως. Εάν είμαι σωστός τότε κάπου στο όρος θα πρέπει να υπάρχουν απομεινάρια του αρχαίου ναού του θεού Διονύσου αν και εγώ δεν τα έχω βρει μέχρι τώρα και κοντά σε αυτά θα πρέπει να υπάρχει το σπήλαιο της Σεμέλης ή λαϊκιστή της Μαύρης – μάνας του Διονύσου – (kali ma). Εδώ ας σκεφτούμε τις μαύρες μαντόνες και τους μαύρους σωτήρες αναλογιζόμενοι από πού έχουν οι πρώτοι χριστιανοί εμπνευστεί αυτές τις μορφές. Αυτό το σπήλαιο είναι ο τάφος της Σεμέλης όσο και αν σας φαίνεται περίεργο κάποια από αυτά τα σκοτεινά όντα ζήσαν και πέθαναν στη γη αποκομμένα από το σύνολο της μητρικής οντότητας…
Πιστεύω ότι έχω κάποιο δίκαιο πέραν των μύθων με την απλή λογική ότι σήμερα ο Δήμος Διονύσου έχει ονομαστεί έτσι εξαιτίας πιθανότητα λόγω της ύπαρξης του εν λόγου χαμένου ιερού του. Και αν θυμηθούμε ότι πέραν από θεός του κρασιού σχετιζόταν με την μέθη και την ψυχική εφορία συγκρίνοντας τα συμπτώματα αυτά με τα συμπτώματα όσον επισκέπτονται το σπήλαιο της Πεντέλης καταλαβαίνουμε απόλυτα τι φόβος και ποια προσπάθεια εξευγενισμού οδήγησε τους ανθρώπους στο να μετατρέψουν αυτή την σκιώδη και χαώδη οντότητα (θεός;) να μετατραπεί σε γονιμικός θεός. Το να πιστεύει ή όχι κανένας στο θεό Διόνυσο δεν φαίνεται να έχει καμία απολύτως σχέση για αυτόν και για ότι αντιπροσωπεύει αυτός στον κόσμο μας μιας και την τρέλα την ασυνεννοησία, την ψυχική εφορία και όλες αυτές τις σκιώδεις επιδράσεις τις αισθάνεται οποιοσδήποτε άνθρωπος υπεισέρχεται εντός του σπηλαίου εκτός αν έχει εμβολιαστεί δια της μεθόδου της εκμάθησης των μύθων = μαθημάτων και έχει επισκεφτεί επανειλημμένα τον ναό της Ακροπόλεως…
Όσον αφορά την Taous του Καρίκη, την σπηλιά της Πεντέλης και τα μυστήριά τους, και επειδή από μελέτες που μου έχουν παραχωρήσει οι φίλοι – ερευνητές Βαρβάρα Αλαμάνου, Αδαμαντία Σπουρλάκου (Μαρτζη), Άγγελος Αδαμάκης, σχετίζεται άμεσα με ότι έγραψα παραπάνω και με κάποια σκοτεινά μονοπάτια, θα πω περιληπτικά ότι στα αρχαία αιγυπτιακά και τα ασσυριακά βρίσκουμε την λέξη USH – TA που θα πει μήτρα. Από το USH – TA προέρχεται η USHTAR (Ιστάρ), Αστάρτη και ο Άγγελος Αδαμάκης στο βιβλίο του «Τα δάκρυα της Εύας» κάνει εκτενή αναφορά στην σχέση Αστάρτης – Αρτέμιδας με τον αστερισμό του Σείριου και των Πλειάδων, και την σχέση των γυναικών αρκούδων με απαγορευμένα και εγκληματικά μυστήρια που δεν είναι της παρούσης και του χώρου να αναφερθούν. Το Ταους, που θα πει παγώνι, είναι το ιερό ζώο της θεάς Ήρας (Αήρ – Αιθήρ) της δύναμης – δημιουργίας – του Αιθέρος, μέσω της «Βιοδυναμικής» που λέει ο κ. Μπαλάνος ή Ναγουάλ ή «δρόμο του ερπετού» κατά τον Κάρλος Καστανέδα, το οποίο όπως και να ονομαστεί παραμένει γνώση των αρχαιοελληνικών μυστηρίων της θεάς Ήρας για την δημιουργία αιθερικών στερεών και σωμάτων.
Μελετώντας τα αρχαία μυστήρια της θεάς Ήρας όσον αφορά τα συμπαντικά στερεά τα οποία βρίσκουμε κωδικοποιημένα στα βιβλία του Πλάτωνος Τίμεος και Πολιτεία και από τα λίγα που ανακάλυψα μελετώντας τους μύθους του Ηρακλέους και την σχέση του με το τάγμα των μυστών του κυνός βρήκα κάποια ενδιαφέροντα πράγματα τα οποία αυτούσια, αν και σε θεωρητική καθαρά εκδοχή παρουσιάζοντας μέσα από το βιβλίο του κυρίου Μπαλάνου «Οι δρόμοι της γνώσης».
Το παγώνι τώρα δεν είναι ένα αλλά τρία μου γράφει ο φίλος μου ο Άγγελος: α) το παγώνι που γνωρίζουμε όλοι και είναι σύμβολο της θεάς Ήρας, β) το λευκό παγώνι του Ραφαήλ το οποίο είναι το πολικά αντίθετο του γ) μαύρου παγωνιού ή Μελκ ή παγώνι με τα ιριδίζοντα φτερά του Εωσφύγου Ροφοκάλε, και επειδή το κανονικό παγώνι που όλοι ξέρουμε έχει επάνω του το μπλε του ουρανού (Αιθέρος) και φέρει στην ουρά του χρωματικό διάκοσμο αποτελούμενο από τα 7 χρώματα – δονήσεις της δημιουργίας σε παράταξη σαν άστρα στον ουρανό, με σχήμα αιδοίου στο «μάτι» του φτερού, καθίσταται το αντιπροσωπευτικότερο σύμβολο – ζώο της δημιουργού θεάς, της μήτρας (USH – TA) των πάντων.
Η σπηλιά (μήτρα της γης – ύλης) της Πεντέλης και η αντίστοιχη μπαζωμένη εξωτερικά σπηλιά της Αφροδίτης και του Πάνα στην Ακρόπολη έχουν κάτι που παραπέμπει σε μορφογεννητικά πεδία, κάτι που γνωρίζουν όσοι ψάχνουν το θέμα των τηλεπικοινωνιών και των δορυφόρων, και των πεδίων γενικότερα.
Τι πεδία είναι και τι αυτά επηρεάζουν είναι το ερώτημα! Το θέμα είναι πάρα πολύ μεγάλο αλλά τα κλειδιά είναι διαθέσιμα σε όλους: όποιος θέλει να ψάξει να δει (7 δυνάμεις δημιουργίας – 7 αρχάγγελοι Μελκ (παγώνι) – Αστερισμός των Πλειάδων – Λάβκραφτ – Μυθολογία Κθούλου – «φόβος των άστρων» ποίημα (οι μύκητες από τον Γιογγοθ σελ. 54. Αίολος) – Saytan – Νιαρλαθοτεπ – Σείριος – οι 7 δυνάμεις θεοί της Vodoon – Μαινάδες – Κανιβαλισμός – σπηλιές – αστερισμός της Μαρίας – αρκούδες της θεάς – Αστάρτης - Διόνυσος – Αρτέμιδα – Ποσειδώνας και το κακό συναπάντημα με την τρισήλιο θεότητα όχι του Χριστιανισμού αλλά την άλλη, την παλιά, αυτήν του Καρίκη με τους σφαγέντες καλογήρους και την Βαλσαμωμένη κόρη της Δούκισσας της Πλακεντίας στην Βηρυτό (βλέπε Yejidis). Όποιος βρει τον μίτο της Αριάδνης που κάνει όλα αυτά ένα ας μου γράψει και εμένα.
ΠΗΓΗ
