Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Με έπαρση, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, χωρίς μια λέξη για το καλοκαίρι που χάθηκε ολόκληρο, με γενικολογίες ως προς την δημόσια σπατάλη, επιτίθεται στους πάντες και στα πάντα, παριστάνοντας ότι δεν κατανοεί πως ούτε ο ιδιωτικός τομέας χρεοκόπησε, ούτε οι πολίτες. Αυτό που χρεοκόπησε είναι το κράτος, το οποίο επί δεκαετίες διαχειρίζονται ανίκανοι και αφιλότιμοι.
Την τελευταία φορά που οι Έλληνες έβλεπαν τόσο συχνά στις τηλεοράσεις, σε εθνικό δίκτυο και σε απευθείας μετάδοση το ίδιο πρόσωπο καθημερινά να τους... κανοναρχά, ήταν επί χούντας. Και το πρόσωπο ήταν ο Γεωργαλάς!
Οφείλουν, όμως, να αντιληφθούν πως αυτού του είδους οι επιχειρήσεις επιβολής της «κυρίαρχης άποψης», αποδίδουν σε δύο περιπτώσεις:
Α) Όταν έχει καταργηθεί το δημοκρατικό πολίτευμα και επομένως η προπαγάνδα συνοδεύεται και από τα τανκς στους δρόμους. Αυτή η προϋπόθεση δεν συντρέχει αυτή τη στιγμή και επομένως τα τανκς της προπαγάνδας προχωρούν χωρίς ερπύστριες.
Β) Όταν ρέει άφθονο το χρήμα και επομένως στον λαό προσφέρεται επαρκής άρτος, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί τα προπαγανδιστικά θεάματα αδιαμαρτύρητα.
Μόνο με την προπαγάνδα, χωρίς καμία άλλη κίνηση, χωρίς ευρώ στην τσέπη, με συνεχή χαράτσια, σε συνθήκες δημοκρατίας δεν μπορεί να υπάρξει το επιθυμητό από τους προπαγανδιστές αποτέλεσμα.
Μέχρι στιγμής, από όλη αυτήν την πολυλογία δεν έχει προκύψει τίποτε άλλο εκτός από ένα ακόμη χαράτσι, του οποίου η είσπραξη αμφισβητείται από τους ίδιους τους δανειστές.
Υπενθυμίζω επίσης πως όταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ υποσχέθηκε στον βρετανικό λαό «αίμα και δάκρυα», η Ευρώπη δεχόταν την επίθεση των ναζιστικών στρατευμάτων και των στούκας.
Και ο Τσόρτσιλ υποσχόταν στους Βρετανούς να τους σώσει από τον απεχθή εισβολέα που άκουγε στο όνομα Αδόλφος Χίτλερ.
Από ποιους προτίθεται να μας σώσει ο… Ουίνστον Βενιζέλος και μας υποσχέθηκε προχθές και αυτός «αίμα και δάκρυα»; (Παρεμπιπτόντως, ο κύριος πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας «Τα Νέα» ήταν και πάλι «Αίμα και δάκρυα», στις 17-18 Απριλίου του 2010 και έκτοτε και αίμα είχαμε και δάκρυα, αλλά ο εχθρός δεν έχει νικηθεί).
Και αυτό έχει συμβεί, διότι η πλημμυρίδα της προπαγάνδας δεν επιτρέπει στον λαό να δει – και κυρίως να βρει τα μέσα για να πολεμήσει - τον πραγματικό του εχθρό.
Έτσι, η προπαγάνδα επιτρέπει στον κ. Βενιζέλο να δηλώνει πως θα μας σώσει από τον εαυτό του, καθώς επί δεκαετίες, ως τμήμα του πολιτικού συστήματος έλαβε μέρος σ’ αυτό το όργιο.
Φυσικά, δεν μπορούν να μας σώσουν. Ενδεχομένως και να μην θέλουν, αν κρίνουμε από τις αποκαλύψεις σχετικά με τα φουσκωμένα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ που εκτίναξαν το έλλειμμα και αποτέλεσαν την δικαιολογητική βάση για τα σκληρά – πλην όμως μη αποδοτικά – μέτρα.
Αν ήθελαν να μας σώσουν, τότε θα είχαν εγκαίρως αντιμετωπίσει τις επιθέσεις από το εξωτερικό – όχι τόσο της επίσημης Γερμανίας, όσο διαφόρων άλλων, όπως είναι το περιοδικό Focus και διάφοροι αλαζόνες υπουργοί προερχόμενοι από τις χώρες του Άξονα (παλαιού και νέου).
Αν δεν μπορείς να στείλεις το μήνυμα σε όλους τους προκλητικούς απογόνους των ναζί – διότι αυτά δεν τα λένε οι δημοκράτες Γερμανοί, ούτε η επίσημη Γερμανία – πως οφείλουν να σέβονται και να υποκλίνονται στην Ελλάδα, τότε τι παριστάνεις τον Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Αν δεν απατώμαι, άλλα έλεγε για την Ελλάδα ο Τσόρτσιλ – οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες και τα λοιπά.
Θα πείτε, με τους τόκους των αρχαίων και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ζούμε; Θα κλέβουν όλοι και θα έρχονται οι ξένοι να πληρώνουν;
Όχι! Πλην όμως, αν δεν μπορείς ή να βάλεις σε τάξη τη χώρα σου ή να ξεκουμπιστείς, κάτι πρέπει να κάνεις.
Αν έχεις τόσο θράσος, ώστε να κλέβεις, να κακοδιαχειρίζεσαι, να κατασπαταλάς, να μοιράζεις υποσχέσεις, λεφτά και ρουσφέτια, τότε πρέπει τουλάχιστον να έχεις το θράσος του «νταβατζή».
Να μπορείς δηλαδή να πας να πεις πως «ακούτε εδώ, εμείς είμαστε κάτι περίεργοι τύποι που την κρίσιμη ώρα ορμάμε και σας σώζουμε, αλλά σε όλες τις άλλες περιόδους πρέπει να μας πληρώνετε για να καθόμαστε και να φιλοσοφούμε». Να μπορείς να ανεμίσεις μπροστά τους τις καταθέσεις των ίδιων των ναζί στη Δίκη της Νυρεμβέργης.
Να μπορείς να πας να τους πεις πως ακόμη και αν έχουν δίκιο, οφείλουν προηγουμένως να επιστρέψουν το κατοχικό δάνειο, το οποίο οι ίδιοι είχαν αναγνωρίσει και είχαν πληρώσει και δυο δόσεις, για να σταματήσουν μετά – αλλά πώς να τα πεις όλα αυτά όταν κρατάνε στο χέρι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας, που ο λαός μέχρι τώρα προσκυνούσε και συνωστιζόταν στα γραφεία του και μόλις τώρα κατάλαβε (αν κατάλαβε) περί τίνος επρόκειτο.
Μα, θα ρωτήσει κανείς, πρέπει να γίνουμε νταβατζήδες; Δεν μπορούμε να ξεφορτωθούμε αυτούς τους άχρηστους και να μπούμε σε μια τάξη;
Φυσικά. Αλλά, όπως βλέπετε, παραμένουν γαντζωμένοι στην εξουσία χωρίς να κάνουν ούτε το ένα, ούτε το άλλο, ούτε το τρίτο.
Μάθαμε μάλιστα πως σήμερα, στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής έχει προσκληθεί μόνο ο πρόεδρος της ΕΛ.ΣΤΑΤ και όχι τα καταργημένα επισήμως και ανεπισήμως υπόλοιπα μέλη που έχουν διαφωνήσει με τα καινούργια greek statistics και οι οποίοι είναι σοβαροί και διακεκριμένοι στατιστικολόγοι, που δεν έχουμε κανέναν λόγο να αμφισβητήσουμε.
Αν, έστω σε δεύτερη φάση, δεν κληθούν και οι υπόλοιποι, τότε η Βουλή θα είναι συνένοχη.
Και επειδή πρόκειται για φουσκωμένα στοιχεία που οδήγησαν στην έκρηξη του ελλείμματος του 2009, με αποτέλεσμα το «αίμα» και τα «δάκρυα» του Ουίνστον Βενιζέλου – και προηγουμένως του… Ουίνστον Παπακωνσταντίνου – οι βουλευτές οφείλουν να ενεργήσουν άμεσα και προς υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
Το υπόμνημα που απέστειλε χθες ο οικονομολόγος, στέλεχος της ΕΛ.ΣΤΑΤ και ex officio μέλος του Δ.Σ, βάσει του νόμου, Κώστας Σκορδάς, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας. (Βλέπε εδώ όλο το υπόμνημα).
Λέει σαφώς ότι τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2010, σημειώθηκαν θυελλώδεις συνεδριάσεις του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ, στη διάρκεια των οποίων ο πρόεδρος Α. Γεωργίου αρνείτο πεισματικά να εντάξει στην ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων αυτών το σοβαρό θέμα του ελλείμματος.
Τελικά, στις 8 Οκτωβρίου 2010, όπως αναφέρει ο κ. Σκορδάς, το θέμα που κυριάρχησε ήταν το αναθεωρημένο έλλειμμα (15,4% τελικα), οπότε και ο πρόεδρος ενημέρωσε πως στον υπολογισμό του ελλείμματος θα εντάσσονταν στοιχεία από της ΔΕΚΟ και άλλους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, χωρίς να παράσχει οποιαδήποτε εξήγηση – πράγμα το οποίο και έκανε χωρίς απόφαση της Αρχής, λόγω των έντονων διαφωνιών των μελών του Δ.Σ.
Για την υπόθεση αυτή φέρουν βαριές ευθύνες οι κυβερνώντες, με πρώτον και καλύτερο τον τότε υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, όταν την προηγούμενη εβδομάδα ξέσπασε το (ήδη πνιγμένο από τις απανωτές τηλεοπτικές εμφανίσεις του Ουίνστον Βενιζέλου) σκάνδαλο, μας κάλεσε να συνειδητοποιήσουμε την οικτρή κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα και αποκάλεσε «συνωμοσιολογία» τις σοβαρές καταγγελίες.
Αν είναι έτσι, τότε ο κ. Παπακωνσταντίνου οφείλει να δώσει κάποιες εξηγήσεις:
Στις 30 Ιουνίου 2010, το υπουργείο των Οικονομικών εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την επιλογή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), από την Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής (που έκτοτε κοιμάται τον ύπνο του δικαίου).
Και ιδού τι έλεγε εκείνη η ανακοίνωση:
«Την επιλογή των τεσσάρων μελών για το Διοικητικού Συμβούλιο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) που ορίζονται από τη Βουλή των Ελλήνων έκανε χθες, Τρίτη 29 Ιουνίου, η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, κατόπιν εισήγησης του Υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Το Υπουργείο Οικονομικών για τη διαμόρφωση της πρότασής του δημοσιοποίησε προκήρυξη των θέσεων στο διαδίκτυο, στον ελληνικό και ξένο Τύπο και συγκέντρωσε έναν σημαντικό αριθμό υποψηφιοτήτων. Τα βιογραφικά των υποψηφίων αξιολογήθηκαν αναλυτικά βάσει των κριτηρίων που έθετε ο νόμος. Η πρόταση του Υπουργού Οικονομικών που έγινε εχθές δεκτή από τη Διάσκεψη των Προέδρων, με πλειοψηφία τεσσάρων πέμπτων, περιλάμβανε τα εξής μέλη:
- Πρόεδρος: Ανδρέας Γεωργίου (έως τώρα Αναπληρωτής Προϊστάμενος Τμήματος, Τομέα Στατιστικής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, απόφοιτος του Amherst College-ΗΠΑ, Διδάκτορας του Πανεπιστήμιου του Michigan-ΗΠΑ)
- Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Λογοθέτης (Στέλεχος ιδιωτικού τομέα σε θέματα ολικής ποιότητας, Διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Nottingham – Μ. Βρετανία, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Στατιστική Επιστήμη από το Πανεπιστήμιο του Sheffield - Μ. Βρετανία)
- Μέλος: Ζωή Γεωργαντά (Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Leeds - Μ. Βρετανία, Καθηγήτρια Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)
- Μέλος: Ανδρέας Φιλίππου (Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Wisconsin Madison – ΗΠΑ, καθηγητής Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, πρώην Υπουργός Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας και μέλος της Βουλής της Κυπριακής Δημοκρατίας)
Ώστε έτσι; «Χαίρουν διεθνούς αναγνώρισης και αποτελούν εξαιρετικές επιλογές»; «Θα συνδράμουν ουσιαστικά το έργο της Αρχής»;
Και τότε γιατί επιτρέψατε – υπουργοί, διάσκεψη προέδρων, επιτροπή οικονομικών – να καταργηθούν στην αρχή σιωπηρά και μετά με τον γνωστό ηχηρό τρόπο;
Πώς είπατε; Κάνατε λάθος στις επιλογές σας;
Μα τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Διότι μπορεί να κάνατε λάθος και στις άλλες επιλογές σας, όταν κωλυσιεργούσατε εγκληματικά μέχρι να οδηγήσετε τη χώρα στην τρόικα, όταν υπογράφατε άρον-άρον το μνημόνιο χωρίς καμιά διαπραγμάτευση και όταν συνεχίσατε να κωλυσιεργείτε, έχοντας συμπληρώσει αυτή τη στιγμή δύο χρόνια απόλυτης αδράνειας…
