free-phos: Στρος-Καν: Το γύρο του κόσμου κάνει η φωτογραφία της καμαριέρας

Tuesday, May 17, 2011

Στρος-Καν: Το γύρο του κόσμου κάνει η φωτογραφία της καμαριέρας

Τι γράφει ο γαλλικός Τύπος για τον ««άτακτο» Στρος-Καν

Η φωτογραφία αυτή κάνει το γύρο του κόσμου τις τελευταίες ώρες, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί ότι πράγματι απεικονίζει την καμαριέρα του Sofitel. Η προέλευσή της είναι η υποτιθέμενη σελίδα της κοπέλας στο Facebook. Με δεδομένο όμως ότι δεν έχει εξακριβωθεί ότι η σελίδα αυτή ανήκει πράγματι στην καμαριέρα του Sofitel, «Το Βήμα» την αναρτά με κάθε επιφύλαξη.

Την ώρα που η πρώτη φωτογραφία της καμαριέρας Οφίλια Φαμοτιντίνα κάνει τον γύρο του κόσμου στο Ιντερνετ, μια γαλλίδα συγγραφέας, που ισχυρίζεται ότι ο Ντομινίκ Στρος-Καν της επετέθη σεξουαλικά πριν από εννέα χρόνια, πρόκειται να υποβάλει επισήμως μήνυση.

Η 31χρονη Τριστάν Μπανόν περιέγραψε την επίθεση, που δέχτηκε όταν ήταν 20άρα σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα το 2007, χαρακτηρίζοντας τον DSK, το όνομα του οποίου είχε καλυφθεί από ένα «μπιπ» σαν «βαρβατισμένο χιμπαντζή».

Λέει ότι συμβουλεύθηκε δικηγόρο εκείνη την εποχή, αλλά πείστηκε τελικά να μην κάνει τίποτε από την μητέρα της Αν Μανσουρέ, που ήταν δημοτική σύμβουλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος και φίλη της οικογένειας του Στρος-Καν. Η δεύτερη σύζυγος του DSK είναι νονά της Μπανόν.

Πριν από μόλις τρεις εβδομάδες, ο Στρος-Καν γευμάτισε σε εστιατόριο στο Παρίσι με δύο δημοσιογράφους της Liberation. Ο επικεφαλής του ΔΝΤ είπε ότι τα τρία εμπόδια που θα αντιμετωπίσει στην κούρσα για την προεδρία της Γαλλίας είναι «τα χρήματα, οι γυναίκες και το ότι είμαι Εβραίος».

Αρχισε με τις γυναίκες. «Ναι, μου αρέσουν οι γυναίκες, και λοιπόν;» τους ρώτησε. «Για χρόνια, ακούω συζητήσεις για φωτογραφίες από ένα μεγάλο όργιο (σ.σ. κλαμπ ανταλλαγής συντρόφων στο Παρίσι), αλλά δεν τις έχω δει ποτέ» πρόσθεσε, προκαλώντας τους αντιπάλους του να τις εμφανίσουν.

Είπε ότι έχει προειδοποιήσει τον Νικολά Σαρκοζί (την ώρα που στεκόταν δίπλα του στα ουρητήρια σε διεθνή σύνοδο) να σταματήσει αυτή την εκστρατεία της λάσπης εναντίον του.

Ο Στρος-Καν έδωσε στους δημοσιογράφους ένα υποθετικό παράδειγμα ροζ σκανδάλου που θα μπορούσε να ξεσπάσει εναντίον του. «Μια γυναίκα που βιάζεται σε ένα πάρκινγκ και που της έχουν υποσχεθεί μισό εκατομμύριο ευρώ για να πει μια τέτοια ιστορία».

Στους κύκλους των πολιτικών και των δημοσιογράφων στη Γαλλία, οι πάντες γνώριζαν ότι η αχίλλειος πτέρνα του DSK είναι οι γυναίκες. Το σοκ προέρχεται από τις καταγγελίες για χρήση σεξουαλικής βίας σε βάρος μιας γυναίκας.

Ο Στρος-Καν αρνείται τις κατηγορίες και οι σύμμαχοί του ισχυρίζονται ότι δεν έχει το προφίλ ενός βιαστή. Αλλά αν, όπως λέει η Μαρίν Λε Πεν, όλο το Παρίσι βοούσε για αυτή τη «μάλλον παθολογική συμπεριφορά του προς τις γυναίκες», γιατί δεν είχε ποτέ προβλήματα στη Γαλλία, όπως αυτά που προέκυψαν όταν αναγκάστηκε να ομολογήσει την εξωσυζυγική σχέση του με οικονομολόγο του ΔΝΤ, το 2008;

Η απάντηση είναι οι δύο παράλληλοι κόσμοι στους οποίους ζουν πολλοί πολιτικοί στη Γαλλία λόγω της ομερτά με την οποία παραδοσιακώς προστατεύουν την προσωπική ζωή τους τα ΜΜΕ.

Το συναινετικό εξωσυζυγικό σεξ θεωρείται στη Γαλλία σαν μέρος του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και προστατεύεται με αυστηρούς νόμους για συκοφαντική δυσφήμιση.

«Η Γαλλία είναι ακόμη ένα είδος μοναρχίας που έχει διατηρήσει τα ήθη της αριστοκρατίας του 18ου αιώνα. Ο δεσπότης του πύργου είναι αφέντης των γυναικών, ο βασιλιάς έχει τις ερωμένες του...», λέει ένας διευθυντής εφημερίδας.

Το 2006, δύο δημοσιογράφοι, ο Κριστόφ Ντελουάρ και ο Κριστόφ Ντιμπουά, γκρέμισαν το ταμπού με το βιβλίο Sexus Politicus για την σεξουαλική συμπεριφορά των πολιτικών στη Γαλλία. Εγραψαν για το πρόβλημα του Στρος-Καν, αναφέροντας, αλλά χωρίς να κατονομάσουν, γυναίκες δημοσιογράφους που είχαν ενοχληθεί από τις χειρονομίες και τη συμπεριφορά του. Εγραψαν και για μια ανώτερη δημόσια υπάλληλο που δεν δέχθηκε την πρότασή του «να ανέβει στο γραφείο του για να χαλαρώσει».

Ηταν εντυπωσιακό λοιπόν που όταν ο Στρος-Καν έφυγε για την Ουάσινγκτον το 2007, πολλοί πολιτικοί αναρωτιόνταν ιδιωτικώς πώς θα τα πάει στην πουριτανική αμερικανική κοινωνία, αλλά μόνον ένας δημοσιογράφος μίλησε για αυτό το θέμα.

Ο ανταποκριτής της Liberation στις Βρυξέλλες Ζαν Κατρεμέρ έγραψε στο μπλογκ του ότι «το μόνο πραγματικό πρόβλημα του Στρος-Καν είναι η σχέση του με τις γυναίκες. Πολύ βαριά... αγγίζει τα όρια της παρενόχλησης».

Η ομάδα επικοινωνίας του Στρος-Καν του ζήτησε να κατεβάσει το μπλογκ. Ο Κατρεμέρ αρνήθηκε, λέγοντάς τους να τον μηνύσουν αν θεωρούσαν συκοφαντικό το σχόλιο. Δεν τον μήνυσαν.

Το 2008, ο γαλλικός Τύπος άρχισε να αναφέρεται πιο ανοιχτά στον Στρος-Καν και τις γυναίκες, αφότου το ΔΝΤ ερεύνησε την ερωτική σχέση του με την ουγγαρέζα οικονομολόγο Πιρόσκα Νάγκι, η οποία είπε ότι ο προϊστάμενός της είχε ένα «πρόβλημα» που επηρεάζει την ικανότητά του να συνεργάζεται με γυναίκες.

Κάποιες γυναίκες στη Γαλλία μίλησαν τότε πιο ανοιχτά. Η βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ορελί Φιλιπετί είπε ότι «έτρεμε στην ιδέα ότι μπορεί να βρεθεί μόνη μαζί του σε κλειστό χώρο».

Αλλά τρία χρόνια αργότερα, όταν οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν στα ύψη, επικρατέστερο υποψήφιο για την προεδρία, ήταν σαφές ότι μια ιστορία σαν την υπόθεση Νάγκι δεν επηρέαζε την γνώμη των ψηφοφόρων. Αλλά η σεξουαλική βία είναι ζήτημα τελείως διαφορετικής τάξης. Σε μια χώρα όπου τα σεξουαλικά ήθη ενός πολιτικού δεν γίνονται ποτέ θέμα δημόσιας συζήτησης, πέραν του κουτσομπολιού, οι κατηγορίες για απόπειρα βιασμού ήταν ένα ισχυρό σοκ.