Μια φορά, Απρίλης ήταν, το αηδόνι κοιμήθηκε σ'έναν φράχτη. Τη νύχτα, όμως, η αγράμπελη και τ' αγιόκλημα φούντωσαν, άπλωσαν τα κλωνάρια τους και το περιτύλιξαν.
Το πρωί, σαν ξύπνησε τ' αηδόνι, είδε κι έπαθε για να ξεμπλέξει και παραλίγο να πνιγόταν.
Από κείνο το βράδυ ορκίστηκε να μην ξανακοιμηθεί νύχτα του Απρίλη, και, για να μην το πάρει ο ύπνος, κελαηδάει.
