Ποιοι από τους 25 παίκτες που χρησιμοποίησε ο ισπανός τεχνικός του Ολυμπιακού δικαιούνται και γιατί το επιπλέον χειροκρότημα
Στην πορεία ο Ολυμπιακός σημείωσε 8 νίκες σε ισάριθμες επισκέψεις στα γήπεδα των επαρχιακών ομάδων, και μάλιστα χωρίς να δεχθεί γκολ, πέτυχε 11 σερί νίκες μεταξύ 12ης και 24ης αγωνιστικής, μετέτρεψε σε κάστρο το «Γ. Καραϊσκάκης» σημειώνοντας 13 νίκες σε ισάριθμα ματς, έπαιξε το καλύτερο ποιοτικά ποδόσφαιρο και υπέγραψε την κατάκτηση του πρωταθλήματος με το εκκωφαντικό 6-0 επί της ΑΕΚ.
Στο τέλος τού έβγαλαν το καπέλο ακόμη και κάποιοι αντίπαλοί του. Από τους 25 παίκτες που χρησιμοποίησε ο κ. Βαλβέρδε, τέσσερις αποτέλεσαν τους σωματοφύλακες του ισπανού κόουτς στην πορεία για τον τίτλο. Ιδού, ποιοι συνθέτουν το ερυθρόλευκο καρέ του άσου και γιατί δικαιούνται το παραπάνω χειροκρότημα:
Ο 24χρονος Βέλγος Κέβιν Μιραλάς αποκτήθηκε δανεικός από τη γαλλική Σεντ Ετιέν, με την οποία σημείωσε 3 γκολ σε 53 συμμετοχές τα προηγούμενα δύο χρόνια. Εν ολίγοις η επένδυση που έγινε στα πόδια του ήταν ένα τεράστιο ρίσκο. Πόσω μάλλον που για τη θέση του αριστερού μέσου ο Ολυμπιακός απέκτησε και τον ακριβοπληρωμένο Ισπανό Αλμπερτ Ριέρα από τη Λίβερπουλ. Ο Μιραλάς από παγκίτης μετατράπηκε σε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος, μετά την 4η αγωνιστική του πρωταθλήματος όπου ο κ. Βαλβέρδε τον καθιέρωσε στην κορυφή της επίθεσης. Ο Βέλγος εκμεταλλεύθηκε την εκρηκτικότητά του και από το πουθενά είναι πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού και δεύτερος του πρωταθλήματος με 13 γκολ. Για να αποκτήσει τα δικαιώματά του ο Ολυμπιακός κατέβαλε πρόσφατα στη Σεντ Ετιέν 2,2 εκατ. ευρώ.
Ο Αργεντινός Αριέλ Ιμπαγάσα ξεμπάρκαρε στον Πειραιά στα 34 του χρόνια και αφού είχε φάει με το κουτάλι τα γήπεδα της Ισπανίας μετρώντας 343 παιχνίδια στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Εν ολίγοις ήρθε στην Ελλάδα για τα τελευταία ένσημα πριν από τη σύνταξη, μόνο που δεν αποδείχθηκε αχάριστος. Παραφράζοντας τον Γκαίτε , ο Ιμπαγάσα επετέλεσε για τον Ολυμπιακό ό,τι η αρχαία Ελλάδα για την ανθρωπότητα. Ο Ολυμπιακός με και χωρίς τον Ιμπαγάσα στην ενδεκάδα του ήταν δύο διαφορετικές ομάδες. Ιδιοφυΐα στη σκέψη, διαβήτης στην τελική πάσα και μαχητής όπως κάθε Λατινοαμερικανός που σέβεται το επάγγελμά του. Αν είχε και το γκολ, θα ήταν μακράν ο κορυφαίος μέσος που πέρασε από τον Ολυμπιακό την τελευταία δεκαπενταετία.
Πέρυσι ο κ. Βαλβέρδε καθιέρωσε τον συμπατριώτη του Νταβίντ Φουστέρ στην ενδεκάδα της Βιγιαρεάλ και εφέτος τον πήρε μαζί του στον Ολυμπιακό. Η εμπιστοσύνη με την οποία ο ισπανός προπονητής τον περιέβαλε ήταν απεριόριστη. Δεν έκανε πίσω ακόμη και όταν οι «ειδικοί» τον κατηγορούσαν ότι προτιμά τον Φουστέρ αντί του Γιάννη Φετφατζίδη επειδή είναι δικό του παιδί και επιλογή. Οταν ο Φουστέρ προσαρμόστηκε στα ελληνικά δεδομένα, αποδείχθηκε ότι ήταν ο άσος που έβγαλε ο κ. Βαλβέρδε από το μανίκι. Παίκτης για όλες τις δουλειές. Η αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού ξεκινούσε από αυτόν. Ο Μιραλάς έβρισκε ελεύθερους διαδρόμους εξαιτίας του. Ουκ ολίγες φορές έπιασε στον ύπνο τους αντιπάλους αμυντικούς δημιουργώντας από το πουθενά κλασικές ευκαιρίες για την ομάδα του. Και τα 9 γκολ που σημείωσε ως τώρα δεν είναι λίγα για την τεχνική του κατάρτιση.
Ο 33χρονος Γάλλος Φρανσουά Μοντέστο αποκτήθηκε ως ελεύθερος από τη Μονακό για να έχει ο Ολυμπιακός έναν έμπειρο αμυντικό που να έρχεται από τον πάγκο διά παν ενδεχόμενο. Ο Μοντέστο συμφιλιώθηκε με τον νέο του ρόλο ώσπου οι τιμωρίες και οι τραυματισμοί συμπαικτών του τον έφεραν στο προσκήνιο. Ως αντικαταστάτης του Αβραάμ Παπαδόπουλου στο κέντρο της άμυνας δεν τα πήγε άσχημα. Ως δεξιός μπακ στη θέση του τιμωρημένου Βασίλη Τοροσίδη έδειξε αμυντικά και επιθετικά προτερήματα. Διέπρεψε όμως ως ανασταλτικός μέσος όταν στις αρχές Δεκεμβρίου κλήθηκε να αντικαταστήσει τους τραυματίες Ντουντού Σεαρένσε και Μοϊσές Ουρτάδο . Εκτοτε είναι βασικός και αναντικατάστατος.
Οι ποδοσφαιριστές, όσο ταλαντούχοι και αν είναι, από μόνοι τους δεν συγκροτούν ομάδα. Γι΄ αυτό και ο ρόλος του κ.Βαλβέρδεστην κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι πρωταρχικός. Ο ισπανός κόουτς κατά μία άποψη είναι πολυτέλεια για το ελληνικό πρωτάθλημα. Οι γνώσεις που μετέφερε στη χώρα μας είναι μοναδικές.
Δημιούργησε την πιο επιθετική ομάδα, η οποία παίζει την καλύτερη άμυνα. Ανέστησε ποδοσφαιριστές οι οποίοι βρίσκονταν στο τέλος της καριέρας τους και ανέδειξε άλλους που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους. Υπήρξε δίκαιος απέναντι σε όλους, αποδεικνύοντας ότι πάνω από την ομάδα δεν βάζει κανένα όνομα.
Αγνόησε τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της Δανίας το 2010Ντένις Ρόμενταλκαι εμπιστεύθηκε τους νεαρούς ΦετφατζίδηκαιΓιάννη Ποτουρίδη. Δεν δελεάστηκε από το πλούσιο βιογραφικό του Μάρκο Πάντελιτςκαι επένδυσε στην εργατικότητα τουΦουστέρ. Είπε το «ναι» στην απόκτηση του Ραφίκ Τζιμπούρόταν όλοι γύρω του φώναζαν πόσο δύσκολος και επικίνδυνος χαρακτήρας είναι ο Αλγερινός. Εβαλε τάξη στα αποδυτήρια, τα οποία πέρυσι θύμιζαν παιδική χαρά, και αγνόησε τους επικριτές του, οι οποίοι όπως και πριν από τριάντα χρόνια επέμεναν να υποστηρίζουν δημόσια ότι τα ονόματα αναδεικνύουν τις ομάδες και όχι το αντίστροφο.
Τα παραπάνω δεν θα είχαν βέβαια συμβεί αν τον περασμένο Ιούλιο δεν άλλαζε το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην ΠΑΕ Ολυμπιακός και ο νέος μεγαλομέτοχος κ.Βαγγέλης Μαρινάκηςδεν πήγαινε ο ίδιος στην Ισπανία για να πείσει τον κόουτς Βαλβέρδε να επιστρέψει στον Πειραιά, αγοράζοντας παίκτες που ο προπονητής υπέδειξε και αφήνοντάς τον ελεύθερο να κάνει τη δουλειά του.
Αν δεν είχαν «χαθεί» το Κύπελλο, τα τρία εκτός έδρας ντέρμπι πρωταθλήματος με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και είχαν αποφευχθεί τα οπαδικά έκτροπα στον εντός έδρας αγώνα με τον Παναθηναϊκό, η σεζόν θα είχε κλείσει σχεδόν ονειρεμένα για τον Ολυμπιακό, παρ΄ ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του έμεινε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων από τις αρχές Αυγούστου.
