Η ιστορία του WWE Championship είναι μια μακρά και χιλιοτραγουδισμένος ένα. Κατά τα τελευταία 47 χρόνια, έχουν υπάρξει πολλές αξέχαστες και μάλιστα forgettable πρωταθλητές να κρατήσει τη ζώνη. Από Buddy Rogers (ο πρώτος πρωταθλητής) προς την Miz (σημερινό πρωταθλητή) και όλοι στο μεταξύ, αυτό είναι μια ενδιαφέρουσα στιγμή στο WWE.
Πολλοί από αυτούς τους πρωταθλητές έχουν WWE Hall of Famers που συνέβαλαν στον καθορισμό των γενεών της πάλης. Ο πυρσός πέρασε από το Hulk Hogan να Bret Hart να Shawn Michaels με τον Steve Austin προς το βράχο για να Triple H και John Cena.
Επίσης, έχουν υπάρξει δεκάδες άλλους στο μεταξύ αυτή τη φορά. Οι άνδρες που αναφέρονται παραπάνω είναι μερικά από τα αθάνατοι στην ιστορία του WWE.
Ενώ το πρόσωπο του πρωταθλητή και την εμφάνιση της ταινίας έχει αλλάξει, το κύρος του πρωταθλήματος παραμένει ανέπαφη. Έχουμε δει τυπικός τίτλος σε καπνιστές κρανίο (Austin) Belt. Επειδή, έχουμε ακόμα δει τον τίτλο να γίνει ενιαίο και γυρνάει πολύ.
Εδώ είναι οι καλύτερες από τις καλύτερες WWE πρωταθλητριών.
Πώς έχουν ακόμη αρκετό χρόνο για να λάβει αυτή την εικόνα; Kane κράτησε τον τίτλο για μόλις ένα σύντομο διάστημα 24 ωρών το 1998. Στο King of the Ring, νίκησε τον Stone Cold Steve Austin σε μια έντονη First Blood Match. Ωστόσο, Kane θα έχανε τον τίτλο πίσω στο Ώστιν την επόμενη κιόλας βράδυ σε RAW.
Kane ήταν ένα από τα στηρίγματα στο WWE για πάνω από μια δεκαετία. Ποτέ δεν άφησε την εταιρεία για οποιοδήποτε λόγο και ήταν πάντα σταθερή. Κατά τις πρώτες ημέρες του, ήταν ένα τερατώδες ποσό που έβαλε πραγματικά τον φόβο των αντιπάλων του.
Εκείνη την εποχή, τέχνασμα του με τη μάσκα και να μην έχει τη δική του φωνή του ήταν τέλεια για το χαρακτήρα.
Θα ήταν ωραίο για μας πάλη εξαγνιστές να δούμε Kane επιτέλους να πάρει μια μακρά τίτλος τρέχει αυτό το προηγούμενο έτος.
Best Run As Champion: Bruno Sammartino
This Italian-American was the longest-tenured champion in WWE history. Bruno Sammartino held onto the prestigious title for nearly eight years.
In all, it's calculated as an astounding 2,803 days. He defeated Buddy Rogers to become the second champion in WWE history. This was in 1963. The next man to beat Sammartino was Ivan Koloff in 1971.
Sammartino's reign meant so much to the early success of the then-WWWF. He was a marketable champion who people could easily identify with.
This underdog became a champion, possibly the best in WWE history to boot.
A.) Most Unbeatable: The Undertaker
The Undertaker was and still is a "phenom." During the beginning of his "reign of terror" over WWE, The Deadman was the most feared wrestler ever. About 20 years have since passed and he remains the most frightening presence the wrestling world has ever known.
His gimmick is flawless and is the most fitting of all. By analyzing the persona of The Undertaker, we see a man who constantly wins off fear and respect.
'Taker's many reigns have been entertaining and filled with many worthy opponents. The fact that this man has been so dominant for such a long period in time is incomprehensible.
Just look at his stunning 18-0 mark at WrestleMania for further justification.
B.) Most Unbeatable: Brock Lesnar
People tend to forget but Brock Lesnar was one of the most dominant WWE champions ever. This freak athlete later became the UFC Heavyweight Champion.
No other man in the world can claim such feats. Nor can they even claim that they worked for both companies. That's pretty impressive whether you like Lesnar or not.
Lesnar tore The Rock apart at SummerSlam 2002 and sent him packing to Hollywood. It was on this night in Uniondale, N.Y., that Lesnar had "arrived" in WWE. From that point on, it was clear that WWE had a rare gem in this D-1 standout.
Opponents could not defeat Lesnar despite throwing everything that they had at him. If the WWE really wanted to, they could have made his run similar to Goldberg's in WCW. Although, this may have gotten old after a while.
Shortly thereafter in 2003, a memorable rivalry with Kurt Angle would ensue and the start of a great real-life friendship. This series of matches pitted two of the best technical wrestlers ever and was a pleasure to watch.
Worst Champion: Vince McMahon
Mark A. Wallenfang/Getty Images Vince McMahon is the czar of sports entertainment as we know it. Back in 2001, he bought out his competition (WCW/ECW) and has elevated his status. Ever since, McMahon's company has re-established itself as the mecca of wrestling. But having the owner as champion is a bit absurd, right?
At 54 years of age McMahon did the unthinkable by defeating his (on-screen/real-life) son-in-law HHH to become WWE Champion. This was an unscheduled match that Steve Austin! helped McMahon win.
McMahon is a businessman and a shrewd one at that. He doesn't have to get into the ring. The Boss has not an ounce of athletic ability in his body, yet he was WWE Champion back in 1999.
Best Technical Wrestler: Kurt Angle
This was definitely the toughest to decide. There have been so many fabulous technical wrestlers in the WWE.
Chris Benoit, Chris Jericho, Bret Hart and Brock Lesnar were all great pure wrestling champions. But shining above them all is the 1996 Olympic Gold Medalist Kurt Angle.
Think about it for a minute. How many people in the world can claim to be an Olympic Gold Medalist? That's quite an impressive feat. When you consider that this particular athlete was also one of the greatest champions in wrestling history, WOW!
Just about any Angle match was a classic. His rivalries with Benoit were some of the best matches I've ever seen. Also, his unforgettable rivalry with Lesnar was always PPV-worthy.
Wrestling purists have always salivated at the thought of a match pitting Bret Hart and Kurt Angle in their primes.
Most Heat/Hated: Sgt. Slaughter
During his short title run in the early '90s, Slaughter was the most hated wrestler in the world.
Slaughter became a hated figure overnight and became an Iraqi sympathizer. Somehow, Slaughter was viewed as an "American Hero" before this.
A controversial main event at WrestleMania VII against Hulk Hogan was where it all came to a head. This was during Operation Desert Shield and got personal.
Slaughter had insulted the troops publicly and his gimmick drew so much heat at the time.
Most Beloved: Shawn Michaels
Shawn Michaels is probably the most beloved WWE Superstar of all-time. His "child-like" approach to life makes him a real character to watch on TV.
Michaels' talents are unmatched and will never be duplicated. My generation in particular grew up with Shawn Michaels as the WWE Champion, so his retirement was hard to take.
Michaels' victory at WrestleMania XII was so special. Even at age 5 at the time, I still remember watching it to this day. With my eyes glued to the TV, I saw one of my childhood idols win his first title.
What we didn't know then was how much bearing this would have on the WWE moving forward. In the coming year, Michaels was an incredible champion. He constantly battled opponents who were much bigger than him.
Michaels could do it all in the ring and with his gimmick. He could make you laugh and cry. He could even make you very mad or ecstatic. Regardless, he may have been the greatest WWE competitor ever.
Best WWE Title Match Ever: WrestleMania XII: Shawn Michaels Vs. Bret Hart
This is hands down the greatest match in wrestling history in my mind. These two incredible superstars went back and forth for a full 60+ minutes. At every moment of that match, you felt something special about it.
Remarkably, Bret Hart held Shawn Michaels in his patented Sharpshooter for the last minute of the match. To Michaels' credit, he never quit despite the excruciating pain.
This match had so many different styles attached to it as well. At times, it was a grappling/technical match, then suddenly it went to the air and back and forth it went. Regardless of the styles, we were entertained the entire time.
These two gladiators battled until the overtime where Shawn Michaels hit the Super Kick for the victory.
Best Rivalry: The Rock Vs. Stone Cold Steve Austin
The rivalry between The Rock and Stone Cold Steve Austin highlighted the late '90s/early '00s. They fought in a series of matches, most notably over three WrestleManias (XV,XVII,XIX). Austin won two of those three meetings and was the WWE's flag-bearer through their most fruitful period.
These two switched personalities during this rivalry. In the beginning, Austin was the face and Rock was the heel. But by their second match at WM XVII, Austin turned heel and sold his soul to "the devil" (Vince McMahon).
Whether they were fighting for titles or bragging rights this was a rivalry that can never be done again. There's not enough words to describe how important this was to the entire WWE landscape.
With the WWE and WCW on the line in the "Battle For It All" at Survivor Series 2001, these two men were the anchors for their respective teams. Who else could it have come down to?
Love to Hate Champion: The Rock
The Rock was certainly the type of champion that we all "loved to hate." He was absolutely hysterical whether he was a heel or face and was always entertaining.
Either way, he was just that. ENTERTAINING! This is why he's made a successful actor in Hollywood.
The Rock provided WWE fans with some of the funniest and most memorable moments ever. His brilliant humor and crowd-pleasing abilities are truly one-of-a-kind. No one can make an audience love and then suddenly hate quite like The Rock.
In terms of athletic ability, few athletes have more than The Rock. Maybe it's in the genes. His grandfather was High Chief Peter Maivia. His father was "Soul Man" Rocky Johnson.
Throughout the family history, there has been a long lineage of successful wrestlers.
Best Champion Of Each Decade: 1960s & '70s: Bruno Sammartino
Bruno Sammartino may have been the most dominant champion of all-time. In the 1960 and '70s there were none better. By the '70s a lot had evolved and Sammartino had some new competition: "Superstar" Billy Graham.
Over these two decades, Sammartino held the title for more than 12 years. That was incredible dominance at the time and still stands the test of time.
This Italian immigrant was a very powerful in-ring performer. His "bearhug" was his specialty and ended many of his matches.
1980s: Hulk Hogan
Hulk Hogan personified an entire era of wrestling. In the 1980s, Hogan wasn't just on top of the wrestling world but literally on top of the world.
Hogan defined American culture during that time and was everything that was good about sports. The times were successful in America and Hogan was a "larger than life" figure in and of himself.
Hogan is easily the most identifiable face in wrestling history. Hogan may have been a horrible actor but he could definitely wrestle even though he only had about three moves.
When Hogan body-slammed Andre The Giant at WrestleMania III, it was the most amazing moment in wrestling and remains so.
1990s: Stone Cold Steve Austin
Stone Cold Steve Austin was a continuation of Hogan in a lot of ways but cranked up about 10,000 percent. Austin was a beer-drinking, finger-gesturing, hell-raising rattlesnake. He cursed like a sailor, or cussed as he likes to say.
Like Hogan, Austin too had a very limited move list but was effective, exciting and won titles. Austin was the dominant figure of the '90s.
In a short time, he emerged and became the WWE's best pick-up ever. WCW's Eric Bischoff had done him wrong and Austin ultimately made out far better in the long run.
"Talk about your psalms, talk about John 3:16. Austin 3:16 says 'I just whooped your ass.'"
2000s: Triple H
Triple H ruled over the 2000s with an "iron fist." He was so dominant and consistent and always found ways to win.
HHH was WWE/World Champion 13 times in the decade and really re-defined the heel distinction.
Whether a member of DX or Evolution or just riding solo, HHH was always racking up titles. Great feuds with Stone Cold, Undertaker, Shawn Michaels and The Rock were highlights of his reigns.
He is The Game.
Begin Slideshow
Keep ReadingBest Run As Champion: Bruno Sammartino
Αυτή η ιταλο-αμερικανική ήταν η μακρύς-μόνιμος πρωταθλητής στην ιστορία του WWE. Bruno Sammartino κράτησε επάνω και τον τιμητικό τίτλο για σχεδόν οκτώ χρόνια.
Σε όλα, είναι υπολογίζεται ως μια εκπληκτική 2.803 ημέρες. Νίκησε Buddy Rogers να καταστεί ο δεύτερος πρωταθλητής στην ιστορία του WWE. Αυτό ήταν το 1963. Η επόμενη άνθρωπος να νικήσει Sammartino ήταν ο Ιβάν Koloff το 1971.
βασιλεία Sammartino σήμαινε τόσα πολλά για να την πρόωρη επιτυχία του τότε-WWWF. Ήταν ένα εμπορεύσιμο πρωτοπόρων που οι άνθρωποι θα μπορούσαν εύκολα να ταυτιστούν με.
Αυτό το αουτσάιντερ έγινε πρωταθλητής, ίσως το καλύτερο στην ιστορία του WWE για την εκκίνηση
Most Unbeatable: The Undertaker
Ο Undertaker ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα "φαινόμενο". Κατά την έναρξη της «βασιλεία του τρόμου" του πάνω από WWE, η Deadman ήταν το πιο φόβος παλαιστής ποτέ. Περίπου 20 χρόνια από τότε πέρασαν και παραμένει η πιο τρομακτική παρουσία του κόσμου πάλης που έχει γνωρίσει ποτέ.
τέχνασμα του είναι άψογη και είναι το πιο ταιριαστό όλων. Αναλύοντας το πρόσωπο του τον εργολάβο, βλέπουμε έναν άνθρωπο ο οποίος συνεχώς κερδίζει από τον φόβο και σεβασμό.
«Πολλοί βασιλεύει Taker της έχουν διασκεδαστική και γεμάτη με πολλές αξιόλογες αντιπάλους. Το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο κυρίαρχη για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στο χρόνο είναι ακατανόητη.
Κοιτάξτε εκπληκτικό 18-0 το σημάδι του σε WrestleMania για περαιτέρω αιτιολόγηση.
Most Unbeatable: Brock Lesnar
Οι άνθρωποι τείνουν να ξεχνούν, αλλά Brock Lesnar ήταν ένα από τα πλέον δεσπόζουσα WWE πρωταθλητές ποτέ. Ο αθλητής τέρας αργότερα έγινε το UFC βαρέων βαρών πρωτοπόρος.
Δεν υπάρχει άλλη άνθρωπος στον κόσμο μπορεί να διεκδικήσει τέτοια κατορθώματα. Και δεν μπορούν ακόμη να ισχυρίζονται ότι εργάστηκε και για τις δύο εταιρείες. Αυτός είναι αρκετά εντυπωσιακό αν σας αρέσει Lesnar ή μη.
Lesnar διέλυσαν το βράχο να σπάσει σε SummerSlam του 2002 και τον έστειλε συσκευασίας στο Χόλιγουντ. Ήταν σε αυτή τη νύχτα στη Uniondale, Νέα Υόρκη, ότι Lesnar είχε "έφτασε" στο WWE. Από το σημείο αυτό, ήταν σαφές ότι η WWE είχε ένα σπάνιο πολύτιμο λίθο σε αυτό το D-1 standout.
Οι αντίπαλοι δεν θα μπορούσε να νικήσει Lesnar παρά ρίχνουν όλα αυτά που είχαν μαζί του. Σε περίπτωση που το WWE πραγματικά ήθελε να, θα μπορούσαν να έχουν κάνει το τρέξιμό του παρόμοια με Goldberg στο WCW. Αν και, αυτό μπορεί να είχε πάρει παλιά μετά από λίγο.
Λίγο αργότερα, το 2003, μια αξέχαστη αντιπαλότητα με τον Kurt Angle θα προκύψουν και η αρχή μιας μεγάλης φιλίας της πραγματικής ζωής. Αυτή η σειρά των αγώνων χωρίς κουκούτσι δύο από τους καλύτερους τεχνικούς παλαιστές ποτέ και ήταν μια χαρά να παρακολουθώ.
Worst Champion: Vince McMahon
Vince McMahon είναι ο τσάρος της αθλητικής ψυχαγωγίας, όπως το γνωρίζουμε. Πίσω στο 2001, αγόρασε από τον ανταγωνισμό του (WCW / ECW) και έχει αυξημένα καθεστώς του. Από τότε, η εταιρεία McMahon έχει εκ νέου καθιερωθεί ως η Μέκκα της πάλης. Αλλά αφού ο ιδιοκτήτης ως πρωταθλητής είναι λίγο παράλογο, έτσι;
Στα 54 ετών McMahon έκανε το αδιανόητο, νικώντας (on-screen/real-life) HHH ο γιος-το-δίκαιο για να γίνει WWE Champion. Αυτή ήταν μια απρογραμμάτιστη αγώνα ότι ο Steve Austin! βοήθησε McMahon νίκη.
McMahon είναι ένας επιχειρηματίας και ένας πονηρός κέρδος. Δεν έχει να μπει στο ρινγκ. Το αφεντικό δεν έχει μια ουγγιά της αθλητικής ικανότητας στο σώμα του, ακόμα ήταν WWE Champion το 1999.
Best Technical Wrestler: Kurt Angle
Αυτό ήταν σίγουρα το πιο δύσκολο να αποφασίσει. Υπήρξαν τόσα πολλά θαυμάσια τεχνική παλαιστές του WWE.
Chris Benoit, τον Chris Jericho, Bret Hart και Brock Lesnar ήταν όλα πολύ καθαρά πρωταθλητές πάλης. Αλλά λάμπει από πάνω τους όλα είναι του 1996 Χρυσός Ολυμπιονίκης Kurt Angle.
Σκεφτείτε το για ένα λεπτό. Πόσοι άνθρωποι στον κόσμο μπορεί να ισχυριστεί ότι ένα Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο; Αυτό είναι ένα αρκετά εντυπωσιακό κατόρθωμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι αυτός ο συγκεκριμένος αθλητής ήταν επίσης ένας από τους μεγαλύτερους πρωταθλητές στην ιστορία πάλης, WOW!
Ακριβώς περίπου κάθε αγώνα γωνία ήταν ένα κλασικό. αντιπαλότητες του με τον Benoit ήταν μερικοί από τους καλύτερους αγώνες που έχω δει ποτέ. Επίσης, αξέχαστες άμιλλα του με τον Lesnar ήταν πάντα PPV-άξιος.
Οι Πάλη καθαρολόγοι πάντα salivated στην ιδέα ενός αγώνα σκασίματα Bret Hart και Kurt Angle σε primes τους.
Most Heat/Hated: Sgt. Slaughter
Κατά τη διάρκεια της σύντομος τίτλος του τρέχει στις αρχές της δεκαετίας του '90, Σφαγή ήταν ο πιο μισητός παλαιστής στον κόσμο.
Η σφαγή έγινε μισητός αριθμός μίας ημέρας και έγινε ένα ιρακινό συμπαθών. Κάπως, Σφαγή θεωρήθηκε ως το "American Hero" πριν από αυτό.
Ένα αμφιλεγόμενο κύριο γεγονός σε WrestleMania VII εναντίον Hulk Hogan ήταν εκεί που όλα ήρθαν σε ένα κεφάλι. Αυτή ήταν κατά τη διάρκεια Επιχείρηση Desert Shield και πήρε προσωπικά.
Η σφαγή είχε προσβάλει τα στρατεύματα δημοσίως και τέχνασμα του έσυρε τόσο πολύ ζέστη εκείνη την εποχή.
Most Beloved: Shawn Michaels
Shawn Michaels είναι ίσως το πιο αγαπημένο WWE Superstar όλων των εποχών. Του «παιδί-όπως» προσέγγιση στη ζωή τον κάνει ένα πραγματικό χαρακτήρα για να παρακολουθήσουν στην τηλεόραση.
ταλέντα Michaels »είναι απαράμιλλη και δεν πρόκειται ποτέ να επαναληφθούν. Η γενιά μου, ιδίως μεγάλωσε με Shawn Michaels ως το WWE Champion, έτσι συνταξιοδότησή του ήταν δύσκολο να ληφθούν.
νίκη Michaels «σε WrestleMania XII ήταν τόσο ξεχωριστή. Ακόμη και σε ηλικία 5 εκείνη την εποχή, θυμάμαι ακόμα ότι βλέποντας σε αυτήν την ημέρα. Με τα μάτια μου κολλημένα στην τηλεόραση, είδα ένα από τα είδωλα παιδικής ηλικίας μου να κερδίσει τον πρώτο του τίτλο.
Αυτό που δεν ξέραμε τότε πόσο φέρουν αυτό θα είχε για το WWE κινείται προς τα εμπρός. Κατά το επόμενο έτος, Michaels ήταν μια απίστευτη πρωταθλητής. Μαχόταν συνεχώς τους αντιπάλους οι οποίοι ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτόν.
Michaels μπορούσαν να το κάνουν όλοι στο ρινγκ και με τέχνασμα του. Θα μπορούσε να σας κάνει να γελάς και να κλαις. Θα μπορούσε ακόμη και να σας κάνει πολύ τρελός ή εκστατική. Ανεξάρτητα, μπορεί να έχει το μεγαλύτερο ανταγωνιστή WWE ποτέ.
Best WWE Title Match Ever: WrestleMania XII: Shawn Michaels Vs. Bret Hart
Αυτό είναι τα χέρια κάτω το μεγαλύτερο αγώνα στην ιστορία πάλης στο μυαλό μου. Αυτές οι δύο απίστευτες σούπερ σταρ πήγε μπροστά και πίσω για μια πλήρη 60 λεπτά. Σε κάθε στιγμή αυτού του αγώνα, αισθανθήκατε κάτι ιδιαίτερο για αυτό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, Bret Hart πραγματοποιήθηκε Shawn Michaels σε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας Sharpshooter του για το τελευταίο λεπτό του αγώνα. Προς τιμήν Michaels », ποτέ δεν εγκατέλειψε, παρά το βασανιστικό πόνο.
Αυτό το ματς είχε τόσες πολλές διαφορετικές μορφές που επισυνάπτονται σε αυτήν, καθώς και. Κατά καιρούς, ήταν ένα grappling / τεχνική αγώνα, στη συνέχεια, ξαφνικά πήγε στον αέρα και στο εμπρός και πίσω πήγε. Ανεξάρτητα από το στυλ, μας διασκέδασε το σύνολο του χρόνου.
Αυτές οι δύο μονομάχοι αγωνίστηκαν μέχρι την υπερωριακή εργασία, όπου Shawn Michaels χτύπησε το Super Kick για τη νίκη.
Best Rivalry: The Rock Vs. Stone Cold Steve Austin
Η αντιπαλότητα ανάμεσα στον βράχο και Stone Cold Steve Austin τόνισε τα τέλη της δεκαετίας του '90 / αρχές '00s. Πάλεψαν σε μια σειρά από αγώνες, κυρίως σε τρία WrestleManias (XV, XVII, XIX). Austin κέρδισε δύο από τις τρεις αυτές συναντήσεις και ήταν η σημαία του WWE είναι-κομιστή, μέσω πιο γόνιμη περίοδο τους.
Αυτές οι δύο προσωπικότητες αλλάξει κατά τη διάρκεια αυτής αντιπαλότητα. Στην αρχή, Όστιν ήταν το πρόσωπο και Ροκ ήταν η φτέρνα. Όμως, με τον δεύτερο αγώνα τους στο WM XVII, Ώστιν γύρισε το τακούνι και πωλούνται ψυχή του στο "διάβολο" (Vince McMahon).
Είτε αγωνίζονται για τους τίτλους ή τα δικαιώματα καυχησιολογίας αυτό ήταν μια αντιπαλότητα που δεν μπορεί ποτέ να γίνει ξανά. Δεν υπάρχει αρκετά λόγια για να περιγράψουν πόσο σημαντικό είναι αυτό ήταν όλο το τοπίο WWE.
Με το WWE και WCW στη γραμμή στο "Battle For It All" στο Survivor Series του 2001, οι δύο άνδρες ήταν τα στηρίγματα για τις αντίστοιχες ομάδες τους. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είχε φτάσει στην;
Love to Hate Champion: The Rock
ο Rock ήταν σίγουρα το είδος του πρωταθλητή που όλοι "αγαπούσε να μισεί." Ήταν απολύτως υστερική αν ήταν ένα τακούνι ή πρόσωπο και ήταν πάντα διασκεδαστική.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ήταν ακριβώς αυτό. Διασκεδαστικό! Γι αυτό και έκανε μια επιτυχημένη ηθοποιός στο Χόλιγουντ.
Ο Βράχος που προβλέπονται WWE οπαδούς με μερικές από τις πιο αστείες και τις πιο αξέχαστες στιγμές ποτέ. λαμπρή χιούμορ του και πλήθος-παρακαλώντας ικανότητες είναι πραγματικά ένα του-ένα είδος. Κανείς δεν μπορεί να κάνει μια αγάπη ακροατήριο και, στη συνέχεια, ξαφνικά πολύ μίσος όπως το The Rock.
Όσον αφορά την αθλητική ικανότητα, λίγοι αθλητές έχουν περισσότερο από το βράχο. Ίσως είναι στα γονίδια. Ο παππούς του ήταν High Chief Peter Maivia. Ο πατέρας του ήταν "Ο άνθρωπος Soul" Rocky Johnson.
Σε όλη την ιστορία της οικογένειας, υπήρξε μια μακρά γενεαλογία της επιτυχούς παλαιστές.
Best Champion Of Each Decade: 1960s & '70s: Bruno Sammartino
Bruno Sammartino μπορεί να ήταν το πλέον κυρίαρχο πρωταθλητή όλων των εποχών. Στη δεκαετία του 1960 και του '70 δεν υπήρχαν καλύτερα. Με τη δεκαετία του '70 πολλοί είχαν εξελιχθεί και Sammartino είχε κάποια νέα ανταγωνισμού: "Superstar" Billy Graham.
Πάνω από αυτές τις δύο δεκαετίες, Sammartino κράτησε τον τίτλο για περισσότερα από 12 χρόνια. Αυτό ήταν απίστευτη κυριαρχία κατά το χρόνο και εξακολουθεί να στέκεται στη δοκιμασία του χρόνου.
Αυτή η ιταλική μεταναστών ήταν ένα πολύ ισχυρό ερμηνευτής στο δακτύλιο. "Bearhug" του ήταν η ειδικότητά του και τελείωσε πολλά από τους αγώνες του.
1980s: Hulk Hogan
Hulk Hogan προσωποποιείται μια ολόκληρη εποχή της πάλης. Στη δεκαετία του 1980, Hogan δεν ήταν μόνο στην κορυφή της πάλης κόσμο, αλλά κυριολεκτικά στην κορυφή του κόσμου.
Hogan ορίζεται αμερικανικού πολιτισμού κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου και ήταν ό, τι ήταν καλό για το σπορ. Οι χρόνοι ήταν επιτυχείς στην Αμερική και Hogan ήταν ένα "μεγαλύτερο από τη ζωή» φιγούρα μέσα και τον εαυτό του.
Hogan είναι η πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο στην ιστορία πάλης. Hogan μπορεί να έχει μια τρομερή ηθοποιός αλλά θα μπορούσε σίγουρα να παλέψει ακόμα κι αν είχε μόνο τρεις κινήσεις.
Όταν Hogan σώμα-συγκρούστηκε Andre The Giant σε WrestleMania ΙΙΙ, ήταν η πιο καταπληκτική στιγμή στην πάλη και παραμένει έτσι.
1990s: Stone Cold Steve Austin
Stone Cold Steve Austin ήταν η συνέχιση της Hogan με πολλούς τρόπους, αλλά cranked μέχρι περίπου 10.000 τοις εκατό. Austin ήταν μια μπύρα-πόσιμο, δάχτυλο-χειρονομία, κόλαση ευαισθητοποίησης κροταλία. Καταράστηκε, όπως ο ναύτης, ή πεισματάρης όπως του αρέσει να λέει.
Όπως και Hogan, Ώστιν είχε πάρα πολύ περιορισμένο κατάλογο κίνηση, αλλά ήταν αποτελεσματική, συναρπαστικό και κέρδισε τίτλους. Austin ήταν η κυρίαρχη μορφή της δεκαετίας του '90.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο ίδιος εμφανίστηκε και έγινε το WWE καλύτερο pick-up ποτέ. Eric Bischoff WCW του είχε κάνει λάθος και τον Austin τελικά συντάσσεται πολύ καλύτερη σε βάθος χρόνου.
"Συζήτηση για ψαλμούς σας, μιλήστε για John 3:16. Ώστιν 3:16 λέει" εγώ whooped μόνο τον κώλο σου. "
2000s: Triple H
Triple H κυβέρνησε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 με μια «σιδερένια γροθιά». Ήταν τόσο κυρίαρχη και συνεπής και πάντα βρει τρόπους για να κερδίσει.
HHH ήταν WWE / παγκόσμιος πρωταθλητής 13 φορές κατά τη δεκαετία και πραγματικά επαναπροσδιοριστεί η διάκριση φτέρνα.
Το κατά πόσον ένα μέλος της DX ή Εξέλιξη ή απλά ιππασία σόλο, HHH ήταν πάντα μετάγγιση μέχρι τίτλους. Μεγάλες βεντέτες με Stone Cold, Undertaker, Shawn Michaels και ο βράχος ήταν κυριότερα σημεία της βασιλεύει του.
Αυτός είναι το παιχνίδι.
A.) Most Unbeatable: The Undertaker
The Undertaker was and still is a "phenom." During the beginning of his "reign of terror" over WWE, The Deadman was the most feared wrestler ever. About 20 years have since passed and he remains the most frightening presence the wrestling world has ever known.
His gimmick is flawless and is the most fitting of all. By analyzing the persona of The Undertaker, we see a man who constantly wins off fear and respect.
'Taker's many reigns have been entertaining and filled with many worthy opponents. The fact that this man has been so dominant for such a long period in time is incomprehensible.
Just look at his stunning 18-0 mark at WrestleMania for further justification.
B.) Most Unbeatable: Brock Lesnar
People tend to forget but Brock Lesnar was one of the most dominant WWE champions ever. This freak athlete later became the UFC Heavyweight Champion.
No other man in the world can claim such feats. Nor can they even claim that they worked for both companies. That's pretty impressive whether you like Lesnar or not.
Lesnar tore The Rock apart at SummerSlam 2002 and sent him packing to Hollywood. It was on this night in Uniondale, N.Y., that Lesnar had "arrived" in WWE. From that point on, it was clear that WWE had a rare gem in this D-1 standout.
Opponents could not defeat Lesnar despite throwing everything that they had at him. If the WWE really wanted to, they could have made his run similar to Goldberg's in WCW. Although, this may have gotten old after a while.
Shortly thereafter in 2003, a memorable rivalry with Kurt Angle would ensue and the start of a great real-life friendship. This series of matches pitted two of the best technical wrestlers ever and was a pleasure to watch.
Worst Champion: Vince McMahon
Mark A. Wallenfang/Getty Images Vince McMahon is the czar of sports entertainment as we know it. Back in 2001, he bought out his competition (WCW/ECW) and has elevated his status. Ever since, McMahon's company has re-established itself as the mecca of wrestling. But having the owner as champion is a bit absurd, right?
At 54 years of age McMahon did the unthinkable by defeating his (on-screen/real-life) son-in-law HHH to become WWE Champion. This was an unscheduled match that Steve Austin! helped McMahon win.
McMahon is a businessman and a shrewd one at that. He doesn't have to get into the ring. The Boss has not an ounce of athletic ability in his body, yet he was WWE Champion back in 1999.
Best Technical Wrestler: Kurt Angle
This was definitely the toughest to decide. There have been so many fabulous technical wrestlers in the WWE.
Chris Benoit, Chris Jericho, Bret Hart and Brock Lesnar were all great pure wrestling champions. But shining above them all is the 1996 Olympic Gold Medalist Kurt Angle.
Think about it for a minute. How many people in the world can claim to be an Olympic Gold Medalist? That's quite an impressive feat. When you consider that this particular athlete was also one of the greatest champions in wrestling history, WOW!
Just about any Angle match was a classic. His rivalries with Benoit were some of the best matches I've ever seen. Also, his unforgettable rivalry with Lesnar was always PPV-worthy.
Wrestling purists have always salivated at the thought of a match pitting Bret Hart and Kurt Angle in their primes.
Most Heat/Hated: Sgt. Slaughter
During his short title run in the early '90s, Slaughter was the most hated wrestler in the world.
Slaughter became a hated figure overnight and became an Iraqi sympathizer. Somehow, Slaughter was viewed as an "American Hero" before this.
A controversial main event at WrestleMania VII against Hulk Hogan was where it all came to a head. This was during Operation Desert Shield and got personal.
Slaughter had insulted the troops publicly and his gimmick drew so much heat at the time.
Most Beloved: Shawn Michaels
Shawn Michaels is probably the most beloved WWE Superstar of all-time. His "child-like" approach to life makes him a real character to watch on TV.
Michaels' talents are unmatched and will never be duplicated. My generation in particular grew up with Shawn Michaels as the WWE Champion, so his retirement was hard to take.
Michaels' victory at WrestleMania XII was so special. Even at age 5 at the time, I still remember watching it to this day. With my eyes glued to the TV, I saw one of my childhood idols win his first title.
What we didn't know then was how much bearing this would have on the WWE moving forward. In the coming year, Michaels was an incredible champion. He constantly battled opponents who were much bigger than him.
Michaels could do it all in the ring and with his gimmick. He could make you laugh and cry. He could even make you very mad or ecstatic. Regardless, he may have been the greatest WWE competitor ever.
Best WWE Title Match Ever: WrestleMania XII: Shawn Michaels Vs. Bret Hart
This is hands down the greatest match in wrestling history in my mind. These two incredible superstars went back and forth for a full 60+ minutes. At every moment of that match, you felt something special about it.
Remarkably, Bret Hart held Shawn Michaels in his patented Sharpshooter for the last minute of the match. To Michaels' credit, he never quit despite the excruciating pain.
This match had so many different styles attached to it as well. At times, it was a grappling/technical match, then suddenly it went to the air and back and forth it went. Regardless of the styles, we were entertained the entire time.
These two gladiators battled until the overtime where Shawn Michaels hit the Super Kick for the victory.
Best Rivalry: The Rock Vs. Stone Cold Steve Austin
The rivalry between The Rock and Stone Cold Steve Austin highlighted the late '90s/early '00s. They fought in a series of matches, most notably over three WrestleManias (XV,XVII,XIX). Austin won two of those three meetings and was the WWE's flag-bearer through their most fruitful period.
These two switched personalities during this rivalry. In the beginning, Austin was the face and Rock was the heel. But by their second match at WM XVII, Austin turned heel and sold his soul to "the devil" (Vince McMahon).
Whether they were fighting for titles or bragging rights this was a rivalry that can never be done again. There's not enough words to describe how important this was to the entire WWE landscape.
With the WWE and WCW on the line in the "Battle For It All" at Survivor Series 2001, these two men were the anchors for their respective teams. Who else could it have come down to?
Love to Hate Champion: The Rock
The Rock was certainly the type of champion that we all "loved to hate." He was absolutely hysterical whether he was a heel or face and was always entertaining.
Either way, he was just that. ENTERTAINING! This is why he's made a successful actor in Hollywood.
The Rock provided WWE fans with some of the funniest and most memorable moments ever. His brilliant humor and crowd-pleasing abilities are truly one-of-a-kind. No one can make an audience love and then suddenly hate quite like The Rock.
In terms of athletic ability, few athletes have more than The Rock. Maybe it's in the genes. His grandfather was High Chief Peter Maivia. His father was "Soul Man" Rocky Johnson.
Throughout the family history, there has been a long lineage of successful wrestlers.
Best Champion Of Each Decade: 1960s & '70s: Bruno Sammartino
Bruno Sammartino may have been the most dominant champion of all-time. In the 1960 and '70s there were none better. By the '70s a lot had evolved and Sammartino had some new competition: "Superstar" Billy Graham.
Over these two decades, Sammartino held the title for more than 12 years. That was incredible dominance at the time and still stands the test of time.
This Italian immigrant was a very powerful in-ring performer. His "bearhug" was his specialty and ended many of his matches.
1980s: Hulk Hogan
Hulk Hogan personified an entire era of wrestling. In the 1980s, Hogan wasn't just on top of the wrestling world but literally on top of the world.
Hogan defined American culture during that time and was everything that was good about sports. The times were successful in America and Hogan was a "larger than life" figure in and of himself.
Hogan is easily the most identifiable face in wrestling history. Hogan may have been a horrible actor but he could definitely wrestle even though he only had about three moves.
When Hogan body-slammed Andre The Giant at WrestleMania III, it was the most amazing moment in wrestling and remains so.
1990s: Stone Cold Steve Austin
Stone Cold Steve Austin was a continuation of Hogan in a lot of ways but cranked up about 10,000 percent. Austin was a beer-drinking, finger-gesturing, hell-raising rattlesnake. He cursed like a sailor, or cussed as he likes to say.
Like Hogan, Austin too had a very limited move list but was effective, exciting and won titles. Austin was the dominant figure of the '90s.
In a short time, he emerged and became the WWE's best pick-up ever. WCW's Eric Bischoff had done him wrong and Austin ultimately made out far better in the long run.
"Talk about your psalms, talk about John 3:16. Austin 3:16 says 'I just whooped your ass.'"
2000s: Triple H
Triple H ruled over the 2000s with an "iron fist." He was so dominant and consistent and always found ways to win.
HHH was WWE/World Champion 13 times in the decade and really re-defined the heel distinction.
Whether a member of DX or Evolution or just riding solo, HHH was always racking up titles. Great feuds with Stone Cold, Undertaker, Shawn Michaels and The Rock were highlights of his reigns.
He is The Game.
Begin Slideshow
Keep Reading
