Οι αρχαιολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο σκελετός που ανακάλυψαν στο νησί Lazzaretto Nuovo της Βενετίας το 2005 ήταν βαμπίρ, εξαιτίας του γεγονότος ότι στο στόμα του ήταν τοποθετημένο ένα τούβλο (στην πάνω φωτογραφία)
'Οπως εξηγεί ο ανθρωπολόγος Matteo Borrini του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας "Οι βενετσιάνοι συνήθιζαν να τοποθετούν μια πέτρα στο στόμα όσων θεωρούσαν βαμπίρ, γιατί έτσι νόμιζαν πως θα τους εμποδίσουν να δαγκώσουν κάποιον και να του μεταδώσουν την πανούκλα. Την εποχή εκείνη οι περισσότεροι πίστευαν πως η ασθένεια μεταδιδόταν από θηλυκά βαμπίρ".
Έναν χρόνο μετά την ανακάλυψη του σκελετού- βαμπίρ, οι ειδικοί προχωρούν ακόμη πιο πέρα: αποκαλύπτουν όχι μόνο την ταυτότητα της γυναίκας αλλά και τις διατροφικές της συνήθειες και το πρόσωπό της, μέσα από αναλύσεις γενετικού υλικού, ακτίνες Χ και ιατροδικαστικές εξετάσεις.
Με ειδικές τρισδιάστατες τεχνικές έγινε και ανάπλαση του προσώπου της η οποία κατέληξε στην - καθόλου τρομαχτική- εικόνα που βλέπετε κάτω. Όπως ανακοινώθηκε στη διαδικτυακή έκδοση του «Νational Geographic», πρόκειται για γυναίκα ευρωπαϊκής καταγωγής που πέθανε σε ηλικία 61 έως 71 ετών που τρεφόταν κυρίως με λαχανικά και σιτηρά, ένδειξη πως είχε χαμηλό οικονομικό επίπεδο!
Δεν ήταν ένα από τα θύματα ης πανώλης, αλλά μάλλον τη θεωρούσαν μάγισσα. Σε αυτό πρέπει να είχε παίξει ρόλο και το... προχωρημένο της ηλικίας της δεδομένου ότι ο μέσος όρος της εποχής δεν ξεπερνούσε τα 40 χρόνια. Οι περισσότερες από τις γυναίκες που εκτελούνταν τότε ως μάγισσες είχαν στην πλειονότητά τους τα χαρακτηριστικά της γυναίκας- βαμπίρ: ηλικιωμένες και φτωχές! Συνήθως το πάζλ συμπληρωνόταν από τα χαρακτηριστικά "μόνες και δυστυχισμένες" , άρα εύκολα θύματα των υποσχέσεων του διαβόλου!
