Ο σπουδαίος ηθοποιός, γεννήθηκε το 1924 στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας. Βγήκε στο στίβο της ζωής από πολύ μικρή ηλικία, όταν μοίραζε γάλα με το ποδήλατο του βοηθώντας το γαλατά πατέρα του και παράλληλα μελετούσε μεγάλους συγγραφείς και διάβαζε ποίηση!
Την απόφαση να ασχοληθεί με την ηθοποιία την πήρε μετά το θάνατο ενός στενού του φίλου και δεν το μετάνιωσε ποτέ. Συμμετείχε σε πολλές θεταρικές και κινηματογραφικές επιτυχίες, αλλά μία σκηνή με πρωταγωνσιτή τον ίδιο έχει περάσει για πάντα στην ιστορία! Η τελευταία σκηνή από την ταινία Στέλλα με τη Μελίνα Μερκούρη και η κλασική ατάκα "Φύγε, Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!" θα μείνει ανεξίτηλη στον χρόνο!
Τα τελευταία χρόνια, ο Γιώργος Φούντας αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας τα οποία τον είχαν εγκλωβίσει να ζει μέσα στο σπίτι του. Στο πλευρό του, άγρυπνος φρουρός, η λατρεμένη σύζυγός του Χρυσούλα Ζώκα, αλλά και ο μοναχογιός τους Πάνος και η νύφη του Μαρία.
Μία οικογένεια που ζούσε αρμονικά κάτω από την ίδια στέγη, στο σπίτι τους στην 'Ανω Γλυφάδα, έχοντας ως κύρια προτεραιότητά της, τη φροντίδα του πάτερ- φαμίλια! 'Ολο αυτό το διάστημα, οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να ενημερωθούν για την πορεία της υγείας του αγαπημένου ηθοποιού, αλλά οι δικοί του άνθρωποι είχαν επιλέξει να μείνουν σιωπηλοί!
Μια στάση ζωής που έτσι κι αλλιώς ακολουθούσε σε όλη του την πορεία ο Γιώργος Φούντας, μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας. Με "τον έναν και μοναδικό έρωτα της ζωής του" όπως την αποκαλούσε, γνωρίστηκαν το 1963. Φημισμένη χορεύτρια της εποχής της εκείνη, μόνιμη παρτενέρ του Μανώλη Καστρινού, μόλις την είδε να χορεύει πάνω στη σκηνή ένιωσε ότι "αυτή είναι η γυναίκα που αναζητούσε"!
Παλικάρι μέχρι το τέλος, αντιμετώπισε με θάρρος και αξοπρέπεια την περιπέτεια με την υγεία του, που τα τελευταία χρόνια είχε επιδεινωθεί λόγω της ηλικίας του! 'Ενα ακόμη σπουδάιο μέλος της μεγάλης θεατρικής οικογένειας, αφήνει αυτόν τον κόσμο για να συναντηθεί με τους άλλους μεγάλους στη σκηνή του ουρανού! Καλό ταξίδι!
