Επειδή ο καθένας γράφει το μακρύ και το κοντό του σχετικά με τις διαδηλώσεις των...αγανακτισμένων στη χώρα μας,θεωρούμε υποχρέωσή μας να πούμε την άποψή μας,άσχετα αν τις τελευταίες μέρες δεχόμαστε οχετούς ύβρεων από κάποιους,λόγω αυτής ακριβώς της θέσης μας για κάτι που αρχίζει να γίνεται επικίνδυνα συστημικό,άσχετα αν κάνουν πως...
δεν το καταλαβαίνουν τα κορόιδα της...επανάστασης.
Είναι λογικό ο κόσμος να θέλει να ξεσηκωθεί:Προσωπικά,το φωνάζουμε εδώ και μήνες εισπράττοντας την ταμπέλα του "κομμουνιστή" από κάποιους άλλους,που τάσσονται εναντίον κάθε μορφής κινητοποίησης.
Τι γίνεται όμως όταν,ενώ βλέπεις πως το σκηνικό είναι στημένο ΚΑΙ ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΠΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΙΑ,εσύ αποφασίζεις να συμμετάσχεις "για να μην κάτσεις στον καναπέ";
Πολύ απλά,γίνεσαι συνένοχος της σκευωρίας:Με απλά λόγια,συμμετέχεις σε έναν στημένο π.χ. αγώνα ποδοσφαίρου.Θα πλήρωνες ποτέ εισιτήριο για να τον παρακολουθήσεις αν ήξερες ότι είναι "μιλημένο",ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΟΥ;;;
Το ίδιο γίνεται και στις συγκεκριμένες διαδηλώσεις:Αν δεν το έχετε καταλάβει,το πανικόβλητο σύστημα επιστρατεύει την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΤΟΥ.Να κάνει δηλαδή τους πολίτες,που είτε έχουν πραγματικά αγανακτήσει είτε αποστρέφονται την πολιτική λόγω αδιαφορίας,να έχουν την ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ότι συμμετέχουν σε...κοσμοιστορικές αλλαγές,απλά διαδηλώνοντας!
Για κάποιους καλοθελητές που μας χαρακτηρίζουν συνωμοσιολόγους,ας μην ανησυχούν:Δεν εννοούμε ούτε την υπερπροβολή από τα Μμε και ειδικά ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΞΕΝΟΚΙΝΗΤΑ,ούτε ακόμα και ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΑΤΗ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΑΜΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ "ΣΥΝΘΗΜΑ" ΤΩΝ ΙΣΠΑΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ!
Όχι,"ορθολογιστές" και "λογικοί":Μείνετε ήσυχοι,τα παραπάνω μπορεί να είναι απλές...συμπτώσεις!Εκείνο που σίγουρα δεν είναι τυχαίο,είναι το γεγονός πως Η ΙΔΙΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΕΡΑ,αδιαφόρησε για τις συγκεντρώσεις,ενώ κάποιοι δήλωναν πως "έχουν δίκιο οι πολίτες να αγανακτούν"!!!
Παρένθεση:Θυμηθείτε τη λάσπη ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ (ΜΜΕ+ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ) στην περίπτωση της Κερατέας και κάντε τις συγκρίσεις σας.
Βλέποντας λοιπόν την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΧΗ που δεν μειώνεται και την οργή του λαού,αποφάσισαν,αφού δεν μπορούν να τον μεταπείσουν με ρουσφέτια και υποσχέσεις,τουλάχιστον να ελέγξουν τις αντιδράσεις του:Και τι καλύτερο από αυτό,αν όχι το άχρωμο,άοσμο και άγευστο κάλεσμα για συγκεντρώσεις,όπου θα πλανώνται αόριστες "λύσεις" και "προτάσεις";
Το πείραμα έχει γίνει και σε άλλες χώρες με επιτυχία,επομένως σειρά έχει η Ελλάδα:ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΨΗΦΙΖΕΤΕ,ΜΑΣ ΛΕΝΕ,ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ!ΒΓΑΙΝΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΩΣ...ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ!
Αποτέλεσμα,για εκείνους:ΑΚΡΩΣ ΘΕΤΙΚΟ,ΑΦΟΥ ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ (ΚΑΤΑ)ΨΗΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΟΥΣΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙΑ!
Ποιοι μένουν για να ψηφίσουν;Τα κομματόσκυλα και κάποιοι "ιδεολόγοι"!
Η μεγάλη μάζα,ειδικά της νεολαίας,παραμένει στο περιθώριο,άσχετα αν νομίζει πως...κάτι κάνει με το να κατασκηνώνει έξω από τη Βουλή!
Τρίβουν τα χέρια τους οι συστημικοί:Χωρίς να χρειαστεί να επιστρατεύσουν προβοκάτσιες κλπ,ΕΚΤΟΝΩΘΗΚΕ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,ΕΚΛΕΙΣΕ Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑ ΚΑΙ...ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΟ "ΕΡΓΟ" ΤΟΥΣ!
Και το κυριότερο:Δίνεις την ψευδαίσθηση στον λαό ΟΤΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ,ενώ στην ουσία δεν είναι ΟΥΤΕ ΚΑΝ μαριονέτα των εξελίξεων!
Αν πάλι δεν πετύχει αυτό το σενάριο,επιστρατεύεται ο...καλός μας ο Πρωθυπουργός και λέει πως "άκουσα την οργή σας,γι'αυτό προκηρύσσω Εκλογές"!
Και να τα Μμε λιβάνισμα για τα "αντανακλαστικά" του...μεγάλου πολιτικού,να και εκθείασμα για τον "αγωνιζόμενο λαό"!
Η ΟΥΣΙΑ;ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ!
Το καθεστώς όχι μόνο δεν αποδυναμώθηκε,αλλά αντίθετα ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΩΣ...ΦΙΛΟΛΑΙΚΟ!!!
Και τα πρόβατα,βελάζοντας ευχαριστημένα γυρνάνε στην καθημερινότητά τους!
Μάλλον το πολυκουράσαμε:Δεν χρειάζονται τέτοιες μακροσκελείς αναλύσεις για να καταλάβουμε τι παίζεται σε βάρος μας.ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΦΑΝΕΡΟ.
Θα συνεχίσουμε να τα γράφουμε,ανεξαρτήτως αντιδράσεων:Ούτε το υπάρχον καθεστώς θέλουμε να συντηρήσουμε,αλλά ούτε και να μας χειραγωγήσει μέσω στημένων "εξεγέρσεων".Κι αν κάποιοι δεν θέλουν να το καταλάβουν,(δεν) λυπόμαστε για λογαριασμό τους.Να μας φιμώσουν πάντως,δεν πρόκειται!
http://sanpantelis2011.blogspot.com/
ΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
τεμαχίζοντας Πατρίδα και λαό με την τιμή αναλώσιμου και εμπορεύσιμου είδους. Να επιστρέψουμε στον αυθεντικό τρόπο ελληνικής σκέψης που προσδιόριζε την Τιμή της Πατρίδος ως ένα διαρκή αγώνα για την καθαρότητα της ράτσας, την απόκρουση της προσβολής της εθνικής μας κοινότητος από ξένες εξουσίες και ήθη, την επιβολή της ελληνικής αξιοσύνης επάνω σε αργυρώνητες υπάρξεις.
Σήμερα έχει επικρατήσει στην Πατρίδα μας η τιμή του χρυσίου που μπροστά στην διατήρηση της εξουσίας των προσκυνημένων πολιτικάντηδων ανταλλάσσεται με την πώληση νησιών και μνημείων. Αλλά οι τυχοδιώκτες που λιμνάζουν στη Γη των Ηρώων, τυχοδιώκτες που βαστούν στα βρώμικα χέρια τους εξουσίες, παραεξουσίες, συμμαχίες και λαθροεποικισμούς, συνέταιροι στον όλεθρο που μας κερνάνε, εσχάτως παζαρεύουν και την τιμή του ελληνικού λαού. Και η τιμή που βάζουν στους Έλληνες αντιστοιχεί στην φίμωση και την αφαίρεση της ζωής. Στο αίσθημα του φόβου και την εξάλειψη της ελληνικότητας. Η τιμή που επιφυλάσσουν στον λαό μας είναι μηδενική. Είναι η ευτελής αξία του εθνομηδενισμού.
Έφτασε τώρα η ώρα του απολογισμού. Έφτασε η ώρα να εκτιμήσουμε εμείς οι ίδιοι τον ελληνισμό μας. Να δώσουμε στην έννοια της Τιμής της Ελλάδος την αυθεντική της μορφή. Να την διαχειριστούμε σαν άλλοτε, στους καιρούς της δόξας και της υπεροχής της φυλής μας, ως το πολυτιμότερο φυλακτό που θα καθοδηγήσει τα βήματά μας στο δρόμο μιας νέας εθνικής υπεροχής. Αλλά και συνάμα ως την μεγαλύτερη κληρονομιά που υποχρεούμαστε να αφήσουμε στα χέρια των παιδιών μας. Να φερθούμε απέναντι στα οικογενειακά μας κειμήλια και το χώμα που πατούμε με την ίδια ακριβώς εθνική συμπεριφορά. Να σφίξουμε το φυλακτό και την ευχή της συζύγου και της μάνας μαζί με τη σημαία με τη ζέση μα και με τη σιγουριά ότι βαστούμε εκείνη τη στιγμή στα χέρια μας την Τιμή της Πατρίδος. Να μην την παραδώσουμε μήτε να την εμπιστευτούμε ποτέ σε ξένες και ελαστικές συνειδήσεις.
Μα κι αν φύγει η Τιμή της Πατρίδος μας από την κυριότητα τη δική μας, αυτό πρέπει να συμβεί μονάχα όταν δώσουμε ως αντίτιμο της επιβίωσης του Ελληνικού Γένους τη δική μας ζωή. Και τότε θα πρέπει να έχουμε ήδη ετοιμάσει το έδαφος που θα δρέψει καρπούς ωραίους και ελληνικούς. Αυτό θα συμβεί όταν η Τιμή της Ελλάδος και το Φυλακτό του Έθνους δοθεί σαν τιμιότερο κληροδότημα στους συνεχιστές της φάρας μας στο πεδίο της μάχης, στα παιδιά μας που θα παλέψουν για τη δικαίωση του δικού μας αίματος και όσων Ελλήνων προηγήθηκαν ημών. Για Έλληνες που γνωρίζουν πως η αυθυπαρξία του λαού και η μεγαλοσύνη της Πατρίδος δεν σπαταλιούνται και δεν χαρίζονται αλλά κατακτώνται σε έναν διαρκή αγώνα σε κάποιο πολεμικό πεδίο και με τείχη που δεν αφήνουν κενό εισόδου σε εμπόρους των εθνών και τυχοδιώκτες.
Η Τιμή της Ελλάδος ισοδυναμεί μ’ ένα προσκλητήριο μάχης για όρθιους Έλληνες που δεν λογαριάζουν την υπεροχή των αριθμών. Ένα προσκλητήριο που δίνεται σε καιρούς νεκρικής ειρήνης και σε καιρούς εμπόλεμης κατάστασης με το ίδιο ακριβώς βαρύ φορτίο στις αποσκευές. Αυτό ισχύει και στους σημερινούς καιρούς που μας ζητούν να παραμερίσουμε προς χάρη της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης που μας αφαιρεί το δικαίωμα να παραμένουμε ζωντανοί Έλληνες ηθικά και βιολογικά.
Σήμερα λοιπόν στέκεται και πάλι στο Πεδίο της Τιμής η ενωμένη παράταξη των Ελλήνων απέναντι σε βάρβαρους και προδότες, όποια γλώσσα κι αν μιλούν. Σήμερα βαστούμε και πάλι Θερμοπύλες, αναφωνώντας και πάλι ή ταν ή επί τας. Σήμερα λέμε και πάλι όχι στους ανήθικους δυνατούς του καιρού και τους κουρελήδες που τους ακολουθούν. Σήμερα παλεύουμε και πάλι για μια Ελλάδα κοσμοκρατόρισσα για να μην ξεχαστούμε ποτέ εμείς και να ανασηκωθεί η ανώτερη ράτσα των Ελλήνων. Για την Τιμή της Ελλάδος.
http://www.youtube.com/watch?v=7yYXKIIomE8&feature=related
http://eoniaellhnikhpisti.blogspot.com/
Στη χρεοκοπία οδηγεί τη Χώρα η ανεύθυνη συμπεριφορά της πολιτικής ηγεσίας
Του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
1. Η πρωτοφανής οικονομική κρίση που εδώ και σχεδόν δύο χρόνια κυριαρχεί στη ζωή του τόπου είναι η κατάληξη μιας κατηφορικής πορείας τριάντα χρόνων, στη διάρκεια των οποίων πολιτικοί, ΜΜΕ και συνδικαλιστές, με την ανοχή της πνευματικής ηγεσίας, οδηγούσαν τη Χώρα από το κακό στο χειρότερο.
Με την ανοχή της ανομίας και της μικρής και μεγάλης διαφθοράς, την εξάπλωση της απαιδευσίας, τη διεκόλυνση της φοροδιαφυγής και την καθιέρωση άδικων και....
αναποτελεσματικών φορολογικών συστημάτων, το καθεστώς αναξιοκρατίας, τον πέρα απο τις δυνατότητές μας τρόπο ζωής, τη σπατάλη που εξασφάλιζε ο εύκολος δανεισμός, το πνεύμα της ήσσονος προσπάθειας, την εξάπλωση του ακραίου ατομικισμού και της περιφρόνησης των δικαιωμάτων των άλλων, τη διάλυση του κράτους, την κατάργηση του διευθυντικού δικαιώματος στις δημόσιες επιχειρήσεις, την αδιαφορία για υγιή οικονομική ανάπτυξη...
2. Στην κατάληξη της πορείας αυτής, τον Μάϊο 2010, η ελληνική κυβέρνηση, επειδή δεν μπορούσε να βρει δανειστές αλλού, δανείστηκε από την Τρόικα (Κράτη του Eurogroup, ΕΚΤ, ΔΝΤ) 110 δισεκ. ευρώ, υπογράφοντας τη γνωστή δανειακή σύμβαση (το Μνημόνιο), με την οποία αναλάβαινε συγκεκριμένες υποχρεώσεις.
Σήμερα, μετά ένα χρόνο, η κατάσταση έχει σοβαρά χειροτερέψει, καθώς η κυβέρνηση δεν έχει εκπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος από τις υποχρεώσεις που είχε συμφωνήσει με το Μνημόνιο και η αξιοπιστία της Χώρας στην Ευρώπη και στις διεθνείς αγορές έχει ουσιαστικά μηδενιστεί.
Για να καλύψει τις ανάγκες της Χώρας τα επόμενα δύο-τρία χρόνια, η κυβέρνηση αναγκάζεται να ζητήσει πάλι από την Τρόικα άλλα 80-100
δισεκ. ευρώ, καθώς δεν μπορεί να βρει άλλον δανειστή.
Η Τρόικα της απαντάει ότι (α) για να της δώσει τις επόμενες δόσεις του πρώτου δανείου (των 110 δισεκ. ευρώ), θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει όλα όσα έχει συμφωνήσει με την αντίστοιχη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε και (β) για να της δώσει το δεύτερο δάνειο που ζητάει (80-100 δισεκ. ευρώ), θα πρέπει στη δεύτερη δανειακή σύμβαση να συμφωνηθούν νέες υποχρεώσεις της ελληνικής πλευράς καθώς και συγκεκριμένες εγγυήσεις για την εξασφάλιση των δανειστών (δεδομένης της κακής συμπεριφοράς της στο πρώτο δάνειο και της διεθνούς δυσπιστίας των αγορών για τις δυνατότητες της Χώρας).
3. Μπροστά στην έκρυθμη αυτή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Χώρα, πώς αντιδρούν οι υπεύθυνοι;
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε συνεχή «διαβούλευση» με... τον εαυτό της, χωρίς ακόμα (ενώ έχουν αρχίσει οι συζητήσεις με την Τρόικα) να έχει καταλήξει στα συγκεκριμένα μέτρα που θα προτείνει σ’ αυτήν, και συγχρόνως καλεί την αντιπολίτευση σε «συναίνεση» γαι τη λήψη των (μη συγκεκριμενοποιημένων) «σκληρών αλλά αναγκαίων» μέτρων που πρέπει να ληφθούν «για να σωθεί η πατρίδα».
Η αξωματική αντιπολίτευση, αρνούμενη τη «συναίνεση», προτείνει ένα «άλλο μείγμα πολιτικής» σε «πακέτο» που πρέπει υποχρεωτικά να εφαρμοστεί ως έχει, ζητώντας αναδιαπραγμάτευση και του Μνημονίου του 2010 (που έχει δηλώσει ότι δεν θα το καταγγείλει, όταν γίνει κυβέρνηση).
Η υπόποιπη αντιπολίτευση είτε απορρίπτει κάθε μέτρο που περιλαμβάνει το Μνημόνιο, προτείνοντας αόριστα «μια άλλη πολιτική», είτε αοριστολογεί, είτε ζητάει «συνευθύνη» (με συμμετοχή στην κυβέρνηση).
Τα ΜΜΕ (με ελάχιστες εξαιρέσεις) αποπροσανατολίζουν τον κόσμο, λαϊκίζοντας, συνθηματολογώντας, αποδίδοντας την αποτυχία της δικής μας ηγεσίας σε διεθνείς οργανισμούς, αξιολογητές, αγορές, κερδοσκόπους, διεθνείς συνωμοσίες κ.τ.τ., αποφεύγοντας τη σοβαρή έγκυρη ενημέρωση των πολιτών...
4. Τι θα περίμενε ο σκεπόμενος πολίτης από τους πολιτικούς, τη στιγμή που, όπως οι ίδιοι του λένε, «η πατρίδα βρίσκεται σε πόλεμο», η «Χώρα αντιμετωπίζει το φάσμα της χρεοκοπίας», «το κράτος κινδυνεύει τον Ιούλιο να κάνει στάση πληρωμών, να μην έχει να πληρώσει συντάξεις και μισθούς και άλλες υποχρεώσεις»;
α. Να σταματήσουν να λένε ψέμματα και να πουν την αλήθεια:
(ι) Η Χώρα, στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, είναι υποχρεωμένη να επιλέξει ανάμεσα σε δύο μόνο λύσεις: τον δανεισμό από την Τρόικα, εφαρμόζοντας τα μέτρα που θα αποφασίσει τελικά η Τρόικα (μετά τις, οποιασδήποτε «σκληρότητας», διαπραγματεύσεις), και την άρνηση του δανεισμού αυτού, με τη στάση πληρωμών που θα επακολουθήσει (αφού άλλος τρόπος για να αντλήσουμε τα αναγκαία για τα επόμενα 2-3 χρόνια ποσά δεν υπάρχει).
(ιι) Θα χρειαστούν όχι ένα ή δύο αλλά αρκετά περισσότερα χρόνια συνεπούς εφαρμογής των μέτρων που θα αποφασιστούν, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση και να δημιουργηθεί μέσα απ’ αυτήν ένα σύγχρονο αποδοτικό για όλους κράτος.
β. Να σταματήσουν να ρίχνουν τα βάρη για την κρίση οι μεν στους δε ή στον «εξωτερικό παράγοντα», να αοριστολογούν με κοινοτοπίες ή ευφυολογήματα για «σωτηρία της πατρίδας», «επανίδρυση του κράτους», «επανεκκίνηση της οικονομίας» κ.τ.τ., να πάψουν οι μεν να ζητάνε τη «συναίνεση» (για να κρατήσουν την εξουσία), οι δε να υπόσχονται «αντιμνημονιακή πολιτική» (για να καταλάβουν την εξουσία), οι τρίτοι να προτείνουν «συνευθύνη» (για να συμμετάσουν στην εξουσία) και οι τέταρτοι να προτρέπουν για «μιά άλλη πολιτική, σε διαφορετική κατεύθυνση» (για να κερδίσουν λίγους παραπάνω ψήφους).
γ. Να κάνουν αυτό που επιβάλλουν η λογική και η ανάγκη ρεαλισμού:
- να βάλουν κάποιους τεχνοκράτες της εμπιστοσύνης τους να συνεργαστούν μεταξύ τους και να προτείνουν τελικά στην Τρόικα συγκεκριμένα μέτρα –άλλα κοινής αποδοχής και άλλα του κάθε κόμματος– που θα τα διαπραγματευθούν με τους εκπροσώπους της.
- μετά τις διαπραγματεύσεις, όταν η Τρόικα αποφασίσει οριστικά ποια από τα μέτρα που της πρότειναν δέχεται και ποια απορρίπτει, να πούν καθαρά στους Έλληνες αν δέχονται τον δανεισμό από την Τρόικα, με τα μέτρα που αυτή τελικά, μετά τις διαπραγματεύσεις, θα έχει επιλέξει ή αν τον απορρίπτουν.
5. Οι αναγκαίες προϋποθέσεις χωρίς τις οποίες δεν θα υπάρξει ανοχή των πολιτών στα σκληρά μέτρα που θα απαιτηθούν για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι:
α. Οι πολιτικοί να δώσουν παράδειγμα θυσίας (όταν μειώνουν τις αποδοχές των μικροσυνταξιούχων/μικρομισθωτών κατά 20-25%, το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνουν θα ήταν να περικόψουν τις δικές τους αμοιβές κατά 40-50%, να καταργήσουν τη βουλετική σύνταξη και να μειώσουν τον αριθμό των βουλευτών σε 200).
β. Τα μέτρα να είναι δίκαια (και δεν είναι δίκαια, όταν, για παράδειγμα, φόρους ανάλογα με το εισόδημά τους πληρώνουν μόνο οι μισθωτοί, ενώ οι άλλοι, μικροί και μεγάλοι, φοροδιαφεύγουν ή φοροκλέπτουν).
6. Αν οι πολιτικοί μας συνεχίσουν τη μέχρι σήμερα ανεύθυνη συμπεριφορά τους, η Χώρα δεν θα αποφύγει τη χρεοκοπία, και ο λαός θα την χρεώσει τότε όχι σε μερικούς απ’ αυτούς αλλά σε ΟΛΟΥΣ.
