Επιτυχίες, αναποδιές, θρίαμβοι και απογοητεύσεις συνθέτουν μια μεγάλη καριέρα ενός ακόμα μεγαλύτερου τερματοφύλακα, που κλείνει τον κύκλο της καριέρας του. Με αφορμή την αποχώρηση του Αντώνη Νικοπολίδη από την ενεργό δράση, το sday.gr θυμάται πώς ένα παιδί από την Άρτα κατέληξε να λατρευτεί από Παναθηναϊκούς, Ολυμπιακούς και να κάνει την Ευρώπη να υποκλιθεί στο ταλέντο και το μεγαλείο του.
Η έναρξη ενός ονείρου….
Στις 14 Ιανουαρίου του 1971 γεννιέται στην Άρτα ο τερματοφύλακας που έμελλε να αποτελέσει έναν από τους μεγαλύτερους γκολκίπερ στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και να φτάσει σε κατορθώματα που πέτυχαν λίγοι, αλλά θα ζήλευαν πολλοί.
Τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματά του έγιναν στην Αναγέννηση Άρτας, ομάδα που αποτέλεσε την απαρχή της επαγγελματική του καριέρας. Στην ομάδα της πατρίδας του αγωνίστηκε από το 1987 μέχρι το 1989, πραγματοποιώντας 49 εμφανίσεις. Η εξαιρετική του απόδοση του έδωσε διαβατήριο για να κάνει το άλμα στην καριέρα, παίρνοντας μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, σε ηλικία μόλις 18 ετών.
Στη σκιά του Βάντσικ
Το ντεμπούτο του με την πράσινη φανέλα γίνεται σε μια αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης», την περίοδο 1989-90, σε ένα παιχνίδι στο οποίο οι πράσινοι επικράτησαν με 4-3. Στην εξέλιξη της σεζόν, όμως, η συμμετοχή του Νικοπολίδη στην ενδεκάδα δεν είναι σταθερή, βρισκόμενος κυρίως στον πάγκο και τη σκιά του Γιόζεφ Βάντσικ.
Οι επόμενες χρονιές, μέχρι και το 1996, κινήθηκαν σε ανάλογο ρυθμό και ο νεαρός τότε τερματοφύλακας περίμενε υπομονετικά τις ευκαιρίες του, παίρνοντας παράλληλα σημαντικά μαθήματα και παραδείγματα από τον βασικό γκολκίπερ της ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό για τη μικρή συμμετοχή του, πως στις περισσότερες από τις χρονιές αυτές δεν σημείωσε καμία παρουσία στην ενδεκάδα, ενώ την περίοδο 1994-95 αγωνίστηκε σε μόλις πέντε παιχνίδια και την αμέσως επόμενη σεζόν σε τρία.
Καταξίωση και ενδεκάδα
Παρά το γεγονός πως οι συμμετοχές του δεν ήταν πολλές και η απογοήτευση θα μπορούσε να τον ωθήσει στην αποχώρηση, ο Νικοπολίδης παρέμεινε και διεκδίκησε το όνειρό του, δείχνοντας υπομονή και ισχυρή θέληση. Τα στοιχεία αυτά άρχισαν να επιβραβεύονται την περίοδο 1997-98, σημειώνοντας 25 συμμετοχές στην αρχική ενδεκάδα και 19 την επόμενη, κερδίζοντας τη θέση του βασικού, εκμεταλλευόμενος και το γεγονός πως ο Βάντσικ είχε πια… μεγαλώσει.
Ο… «ευρωπαϊκός» Νικοπολίδης
Όντας πλέον βασικός και αναντικατάστατος στη μηχανή του Παναθηναϊκού, ο Νικοπολίδης γίνεται από τα σημαντικότερα γρανάζια για την επιτυχημένη πορεία του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Την περίοδο 2001-02, το «τριφύλλι» φτάνει στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, αποκλειόμενο από την Μπαρτσελόνα, και ο Νικοπολίδης πραγματοποιεί σωρεία φανταστικών εμφανίσεων τη χρονιά αυτή.
Ανάλογη ήταν η πορεία και την επόμενη χρονιά, με τον Παναθηναϊκό να φτάνει στους «8» του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, γνωρίζοντας αποκλεισμό από την Πόρτο. Ο Νικοπολίδης συνεχίζει να εντυπωσιάζει, τραβώντας πάνω του τα βλέμματα και ευρωπαϊκών συλλόγων.
Σύγκρουση… και αποχώρηση
Τη σεζόν 2003-04 ο Παναθηναϊκός φτάνει στο νταμπλ, κατακτώντας το πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Αν και όλοι θα περίμεναν ότι ο Νικοπολίδης θα είναι από τους βασικούς συντελεστές της επιτυχίας αυτής, ο Έλληνας τερματοφύλακας βρισκόταν σε ανοιχτή σύγκρουση με τη διοίκηση των πρασίνων. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα η συμμετοχή του να είναι περιορισμένη, χάνοντας τη θέση του από τον Κώστα Χαλκιά από τον Φεβρουάριο και έπειτα.
Αιτία της διφωνίας ήταν η οικονομική διαφορά σχετικά με την ανανέωση του συμβολαίου, που έληγε το 2004. Ο Παναθηναϊκός προσέφερε στον διεθνή τερματοφύλακα 400.000 ευρώ ετησίως για τρία χρόνια, ενώ αυτός ζητούσε 600.000 ευρώ. Οι περισσότεροι φίλοι του Παναθηναϊκού τάχθηκαν υπέρ του Νικοπολίδη, ωστόσο οι φήμες περί συμφωνίας με τον «αιώνιο» αντίπαλο, τον Ολυμπιακό ανέτρεψαν το κλίμα, σε σημείο, μάλιστα, να αποδοκιμαστεί στη φιέστα του πρωταθλήματος. Η φημολογία, τελικά, επιβεβαιώθηκε κλείνοντας έτσι άδοξα μια 15ετία στον Παναθηναϊκό.
Μια νέα αρχή…
Ο Νικοπολίδης υπέγραψε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2004, κάνοντας το «επώδυνο» ταξίδι Αθήνα- Πειραιάς. Από την πρώτη κιόλας χρονιά γίνεται αναντικατάστατο στέλεχος της ενδεκάδας του Ολυμπιακού, λύνοντας ένα μεγάλο πρόβλημα στο ρόστερ των Πειραιωτών, φορώντας τη φανέλα με το 71 που συμβολίζει την χρονιά γέννησής του. Ο κόσμος του Ολυμπιακού έδειξε την αγάπη του στο πρόσωπο του Νικοπολίδη από την πρώτη στιγμή, κάτι που έκανε τον Έλληνα γκολκίπερ να αισθανθεί άνετα στο νέο περιβάλλον του.
Η πρώτη χρονιά του στον Ολυμπιακό κρίνεται άκρως επιτυχημένη, καθώς κατακτά τόσο το πρωτάθλημα όσο και το κύπελλο με τη φανέλα της νέας ομάδας του. Επισφράγισμα της χρονιάς αυτής αποτέλεσε η πορεία του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ, συλλέγοντας δέκα βαθμούς και η συνέχεια, φτάνοντας μέχρι τους «16» του ΟΥΕΦΑ.
Γράφει ιστορία
Η χρονιά 2005-06 αποτελεί ιστορική για τον Αντώνη Νικοπολίδη. Επαναλαμβάνει την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και έτσι γίνεται ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα Έλληνας παίκτης που κατακτά τρία συνεχόμενα νταμπλ. Αν συνυπολογίσει, μάλιστα, κανείς και το Euro του 2004 μέτρησε επτά τίτλους σε 36 μήνες.
Πρωταθλητής και πρωταγωνιστής
Τα επόμενα χρόνια κυλούν ιδανικά για τον Νικοπολίδη, όσον αφορά τις εγχώριες υποχρεώσεις με τον Ολυμπιακό. Φτάνει στην κατάκτηση τριών ακόμα πρωταθλημάτων, τις χρονιές 2007, 2008, 2009, με τα δύο τελευταία, μάλιστα, να συνοδεύονται και από το κύπελλο.
Αξέχαστη θα μείνει η παρουσία του Νικοπολίδη στον εντυπωσιακό τελικό του κυπέλλου του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ το 2009, με τους Πειραιώτες να αναδεικνύονται κυπελλούχοι στα πέναλτι, με την κανονική διάρκεια να λήγει 3-3 και την παράταση 4-4. Στη διαδικασία των πέναλτι, ο Νικοπολίδης πέρα από τις αποκρούσεις, κατάφερε να πετύχει και το τελευταίο πέναλτι και να γίνει ο ήρωας του τελικού.
Αποχώρηση και… αναθεώρηση
Η σεζόν 2009-10 είναι απογοητευτική για τον Ολυμπιακό και ο Νικοπολίδης ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, όμως, πείθει τον έμπειρο τερματοφύλακα να παραμείνει ακόμα μια χρονιά στο λιμάνι, κάτι που ο Νικοπολίδης αποδέχεται και οι δύο πλευρές ανανεώνουν τη συνεργασία τους για ακόμα μια χρονιά.
Την επόμενη σεζόν, ο Νικοπολίδης διατηρεί τη θέση του στην ενδεκάδα, την οποία, όμως, χάνει από τον Πάρντο τον Οκτώβρη, καθώς ο Βαλβέρδε θέλησε να δοκιμάσει τον Βελγοϊσπανό ενόψει της επόμενης χρονιάς. Το τέλος της χρονιάς βρίσκει τον Νικοπολίδη να σταματάει το ποδόσφαιρο και να αφήνει πίσω του μια ένδοξη καριέρα.
Ο… κηπουρός Νικοπολίδης
Χαρακτηριστική στιγμή της καριέρας του είναι όταν διορίστηκε κηπουρός στο δήμο Κηφισίας, με υπουργική απόφαση. Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν έντονες απέναντι στην απόφαση αυτή, κάτι που οδήγησε τον Νικοπολίδη να αρνηθεί τη θέση του κηπουρού.
Κεφάλαιο Εθνική
Μεγάλο μέρος στην καριέρα του Νικοπολίδη κατέχει η Εθνική Ελλάδος, με την οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένος. Το ντεμπούτο του με τη γαλανόλευκη πραγματοποιήθηκε στις 18 Αυγούστου 1999 με αντίπαλο το Ελ Σαλβαδόρ. Η έλευση του Ότο Ρεχάγκελ καθιστά τον Νικοπολίδη βασικό τερματοφύλακα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος από το 2001. Τη θέση αυτή διατήρησε μέχρι τις 15 Ιουνίου 2008, οπότε και ανακοίνωσε το τέλος της καριέρας του στην Εθνική ομάδα, μία μέρα μετά από την ήττα από τη Ρωσία στο Euro 2008, που σήμανε και τον αποκλεισμό.
Αναμφίβολα, μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του αποτελεί η κατάκτηση του Euro 2004 με την Εθνική Ελλάδας, δεχόμενος, μάλιστα, μόλις τέσσερα γκολ σε έξι παιχνίδια. Τις εξαιρετικές του εμφανίσεις στη συγκεκριμένη διοργάνωση επισφράγισε η συμμετοχή του στην καλύτερη ενδεκάδα και η ανάδειξή του σε καλύτερο τερματοφύλακα.
Τα επιτεύγματα του Νικοπολίδη:
368 συμμετοχές στην Α’ Εθνική
90 συμμετοχές με την Εθνική Ελλάδας
1 Πρωτάθλημα Ευρώπης
11 Πρωταθλήματα Ελλάδας
9 Κύπελλα Ελλάδας
3 Σούπερ ΚαπΠΗΓΗ
