Τρίτη, 15 Φεβρουαρίου
Ο Μανόλο Χιμένεθ είπε την αλήθεια. Όταν τον ρώτησαν για την αρχική του διάταξη και τις επιλογές για την βασική ενδεκάδα, ο Ισπανός τεχνικός ήταν σαφής.
Έβαλε τον Μίτσελ και τον Λαγό στα άκρα για να περιορίσει τους πλάγιους του Παναθηναϊκού και για να έχει περισσότερους παίκτες στη μάχη του κέντρου, αφού, όπως είπε κι ο ίδιος, οι δύο αυτοί παίκτες θα έπαιζαν πιο κεντρικά.
Ο ξεκάθαρος στόχος ήταν το μαρκάρισμα των Λέτο - Χριστοδουλόπουλου, ειδικά όταν υποδέχονται την μπάλα χαμηλά στο κέντρο και προς τον άξονα, για να ξεκινήσει επίθεση ο Παναθηναϊκός. Ο Χίμενεθ, απολύτως ειλικρινής, συνέχισε λέγοντας πως ο Σκόκο “υποφέρει” όταν πρέπει να παίξει στο πλάι και να δίνει συνεχώς βοήθειες στην άμυνα και γι’αυτό προτιμήθηκε να μην ξεκινήσει και να μπει στην μάχη στο δεύτερο μέρος.
Η μία σκέψη είναι αυτή που γράφει κι ο Τσάρλι. Με τον Ιωαννίδη στο γήπεδο να μην μπορεί να κόψει κανέναν, συνιστά αμέλεια να μην φροντίζεις να εκμεταλλευτείς την παρουσία του. Σίγουρα, πρώτο μέλημα είναι ο περιορισμός του αντιπάλου, όμως αυτό δεν έχει κανένα νόημα όταν δεν ψάχνεις και για τρόπους να τον απειλήσεις. Άμεσα, όχι κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος.
Υπάρχει, όμως, και δεύτερη σκέψη για τις επιλογές και τις εξηγήσεις του Χιμένεθ. Όλα όσα λέει ο ισπανός είναι σωστά. Θα μπορούσε μάλιστα να ισχυριστεί πως ούτε η παρουσία του Ιωαννίδη θα τον έκανε να βάλει τον Σκόκο, γιατί θα ήθελε σώνει και ντε τον Μίτσελ στα δεξιά, για να περιορίσει τον Λέτο. Δεκτόν.
Δεν φτάνει για να απαντήσει στο ερώτημα “τότε γιατί δεν έπαιξε ο Σκόκο πίσω από τον Λύμπε;” Ο Χιμένεθ είπε πως όλες αυτές οι επιλογές έγιναν για να περιοριστεί το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο πλάι, να είναι συμπαγής η ΑΕΚ στο κέντρο και να δοθεί ελευθερία σε Λυμπερόπουλο και Μπάχα. Γιατί να μην επιλεγούν όλα αυτά, αλλά η ελευθερία να δοθεί σε Λυμπερόπουλο και Σκόκο;
Άσχετα αν ήταν σωστή επιλογή ή όχι, ο Χιμένεθ έχει λογικές εξηγήσεις στο γιατί στα δεξιά έπαιξε ο Μίτσελ. Όμως, δεν νομίζω πως προκύπτουν και πολλές απαντήσεις στο γιατί αυτή η επιλογή δεν θα μπορούσε να συνδυαστεί με την παρουσία του Σκόκο πίσω από τον Λυμπερόπουλο. Γιατί όχι; Για να παίξει ο Μπάχα;
Ναι, η πιο φαρδιά κίτρινη φανέλα, που φόρεσε την Κυριακή ο Μπάχα, έκρυβε κάποια απ’τα κιλά που είχε φανερώσει η κολλητή μαύρη που φόραγε σε προηγούμενο αγώνα. Όμως, είτε φαίνονταν πολύ είτε λίγο, τα κιλά ήταν εκεί, όπως κι η αδυναμία του Μπάχα να φύγει στην κόντρα. Ο Χιμένεθ πολύ σωστά είπε πως ήθελε να περιμένει με ασφάλεια και να χτυπήσει στην κόντρα, κι ο Ντιόπ δήλωσε πως αυτό ήταν το πλάνο του πρώτου ημιχρόνου.
Με τον Μίτσελ να είναι κεντρικός μέσος, τον Λαγό να έχει τον Βύντρα απέναντί του και τον Λυμπερόπουλο να παίζει μόνο με πλάτη στην εστία, μόνο ένας παίκτης μένει για να βγει η επιθυμητή απειλή στην επίθεση. Σ’αυτήν την θέση, πίσω από τον Λύμπε, δεν νομίζω πως ο Χιμένεθ μπορεί να δώσει πειστικές απαντήσεις για την επιλογή του Μπάχα αντί του Σκόκο.
Ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε με χαρά το δώρο. Μέχρι το 60’ δεν ανησύχησε καθόλου για την αδυναμία του Ιωαννίδη να αμυνθεί σωστά. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, η άμυνα των πρασίνων ανέβηκε πολύ ψηλά, χωρίς να αισθάνεται πως κινδυνεύει από κάτι. Οι γραμμές πλέον ήταν κοντά, ο Παναθηναϊκός είχε συνοχή, ο έλεγχος του παιχνιδιού εύκολος. Ο Φερέιρα πήρε καλό ματς σχεδόν από όλους τους παίκτες του, λογικό ήταν το τριφύλλι να πάρει το ντέρμπι.
Τα φώτα όπως πάντα πήγαν στον Σισέ και στους σκόρερς, απολύτως δικαιολογημένα. Όμως, το πραγματικά μεγάλο ματς ήρθε από τον Σιμάο, που έκανε πράγματα και θαύματα στον άξονα. Και γι’αυτόν έκατσα κι έφτιαξα ένα βίντεο με σχεδόν όλες τις ενεργές συμμετοχές του στο παιχνίδι. Εννοείται πως λείπουν κάποιες απλές κοντινές πάσες κι οι αμέτρητες φορές που τα τρεξίματά του έκλεισαν χώρους, χωρίς αυτός να έρθει σε επαφή με την μπάλα.
Το βίντεο αφορά περισσότερο όσους υποτιμούν την δουλειά του Σιμάο, όσους αγνοούν τη σημασία των τρεξιμάτων και της έκρηξής του, όσους γκρινιάζουν για την τεχνική του, όσους τον θεωρούν περιττό. Ας το δουν προσεκτικά. Ας τον δουν να κόβει, να παίρνει μονομαχίες και να χάνει μονομαχίες, να καλύπτει τα λάθη του, αλλά και των άλλων, να χαρίζει έξτρα επιθέσεις για τον Παναθηναϊκό, να παίρνει την πρώτη πάσα από την άμυνα, να ανοίγει αντεπίθεση που καταλήγει σε τετ-α-τετ, να κάνει μέτρα με την μπάλα, κτλ.
Αυτό ήταν το ορατό τείχος. Στις επόμενες μέρες θα χρησιμοποιήσουμε πάλι ειδικά βίντεο, για να κάνουμε κουβέντα για το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός που έρχεται.
Έβαλε τον Μίτσελ και τον Λαγό στα άκρα για να περιορίσει τους πλάγιους του Παναθηναϊκού και για να έχει περισσότερους παίκτες στη μάχη του κέντρου, αφού, όπως είπε κι ο ίδιος, οι δύο αυτοί παίκτες θα έπαιζαν πιο κεντρικά.
Ο ξεκάθαρος στόχος ήταν το μαρκάρισμα των Λέτο - Χριστοδουλόπουλου, ειδικά όταν υποδέχονται την μπάλα χαμηλά στο κέντρο και προς τον άξονα, για να ξεκινήσει επίθεση ο Παναθηναϊκός. Ο Χίμενεθ, απολύτως ειλικρινής, συνέχισε λέγοντας πως ο Σκόκο “υποφέρει” όταν πρέπει να παίξει στο πλάι και να δίνει συνεχώς βοήθειες στην άμυνα και γι’αυτό προτιμήθηκε να μην ξεκινήσει και να μπει στην μάχη στο δεύτερο μέρος.
Η μία σκέψη είναι αυτή που γράφει κι ο Τσάρλι. Με τον Ιωαννίδη στο γήπεδο να μην μπορεί να κόψει κανέναν, συνιστά αμέλεια να μην φροντίζεις να εκμεταλλευτείς την παρουσία του. Σίγουρα, πρώτο μέλημα είναι ο περιορισμός του αντιπάλου, όμως αυτό δεν έχει κανένα νόημα όταν δεν ψάχνεις και για τρόπους να τον απειλήσεις. Άμεσα, όχι κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος.
Υπάρχει, όμως, και δεύτερη σκέψη για τις επιλογές και τις εξηγήσεις του Χιμένεθ. Όλα όσα λέει ο ισπανός είναι σωστά. Θα μπορούσε μάλιστα να ισχυριστεί πως ούτε η παρουσία του Ιωαννίδη θα τον έκανε να βάλει τον Σκόκο, γιατί θα ήθελε σώνει και ντε τον Μίτσελ στα δεξιά, για να περιορίσει τον Λέτο. Δεκτόν.
Δεν φτάνει για να απαντήσει στο ερώτημα “τότε γιατί δεν έπαιξε ο Σκόκο πίσω από τον Λύμπε;” Ο Χιμένεθ είπε πως όλες αυτές οι επιλογές έγιναν για να περιοριστεί το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο πλάι, να είναι συμπαγής η ΑΕΚ στο κέντρο και να δοθεί ελευθερία σε Λυμπερόπουλο και Μπάχα. Γιατί να μην επιλεγούν όλα αυτά, αλλά η ελευθερία να δοθεί σε Λυμπερόπουλο και Σκόκο;
Άσχετα αν ήταν σωστή επιλογή ή όχι, ο Χιμένεθ έχει λογικές εξηγήσεις στο γιατί στα δεξιά έπαιξε ο Μίτσελ. Όμως, δεν νομίζω πως προκύπτουν και πολλές απαντήσεις στο γιατί αυτή η επιλογή δεν θα μπορούσε να συνδυαστεί με την παρουσία του Σκόκο πίσω από τον Λυμπερόπουλο. Γιατί όχι; Για να παίξει ο Μπάχα;
Ναι, η πιο φαρδιά κίτρινη φανέλα, που φόρεσε την Κυριακή ο Μπάχα, έκρυβε κάποια απ’τα κιλά που είχε φανερώσει η κολλητή μαύρη που φόραγε σε προηγούμενο αγώνα. Όμως, είτε φαίνονταν πολύ είτε λίγο, τα κιλά ήταν εκεί, όπως κι η αδυναμία του Μπάχα να φύγει στην κόντρα. Ο Χιμένεθ πολύ σωστά είπε πως ήθελε να περιμένει με ασφάλεια και να χτυπήσει στην κόντρα, κι ο Ντιόπ δήλωσε πως αυτό ήταν το πλάνο του πρώτου ημιχρόνου.
Με τον Μίτσελ να είναι κεντρικός μέσος, τον Λαγό να έχει τον Βύντρα απέναντί του και τον Λυμπερόπουλο να παίζει μόνο με πλάτη στην εστία, μόνο ένας παίκτης μένει για να βγει η επιθυμητή απειλή στην επίθεση. Σ’αυτήν την θέση, πίσω από τον Λύμπε, δεν νομίζω πως ο Χιμένεθ μπορεί να δώσει πειστικές απαντήσεις για την επιλογή του Μπάχα αντί του Σκόκο.
Ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε με χαρά το δώρο. Μέχρι το 60’ δεν ανησύχησε καθόλου για την αδυναμία του Ιωαννίδη να αμυνθεί σωστά. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, η άμυνα των πρασίνων ανέβηκε πολύ ψηλά, χωρίς να αισθάνεται πως κινδυνεύει από κάτι. Οι γραμμές πλέον ήταν κοντά, ο Παναθηναϊκός είχε συνοχή, ο έλεγχος του παιχνιδιού εύκολος. Ο Φερέιρα πήρε καλό ματς σχεδόν από όλους τους παίκτες του, λογικό ήταν το τριφύλλι να πάρει το ντέρμπι.
Τα φώτα όπως πάντα πήγαν στον Σισέ και στους σκόρερς, απολύτως δικαιολογημένα. Όμως, το πραγματικά μεγάλο ματς ήρθε από τον Σιμάο, που έκανε πράγματα και θαύματα στον άξονα. Και γι’αυτόν έκατσα κι έφτιαξα ένα βίντεο με σχεδόν όλες τις ενεργές συμμετοχές του στο παιχνίδι. Εννοείται πως λείπουν κάποιες απλές κοντινές πάσες κι οι αμέτρητες φορές που τα τρεξίματά του έκλεισαν χώρους, χωρίς αυτός να έρθει σε επαφή με την μπάλα.
Το βίντεο αφορά περισσότερο όσους υποτιμούν την δουλειά του Σιμάο, όσους αγνοούν τη σημασία των τρεξιμάτων και της έκρηξής του, όσους γκρινιάζουν για την τεχνική του, όσους τον θεωρούν περιττό. Ας το δουν προσεκτικά. Ας τον δουν να κόβει, να παίρνει μονομαχίες και να χάνει μονομαχίες, να καλύπτει τα λάθη του, αλλά και των άλλων, να χαρίζει έξτρα επιθέσεις για τον Παναθηναϊκό, να παίρνει την πρώτη πάσα από την άμυνα, να ανοίγει αντεπίθεση που καταλήγει σε τετ-α-τετ, να κάνει μέτρα με την μπάλα, κτλ.
Αυτό ήταν το ορατό τείχος. Στις επόμενες μέρες θα χρησιμοποιήσουμε πάλι ειδικά βίντεο, για να κάνουμε κουβέντα για το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός που έρχεται.
